Moving Into My Brother's House

Chapter 1

OPTION A

 

Dahil sa nangyari, napilitan akong maglista ng options kung saan na nga ba talaga ako pupunta. Hindi ko alam kung saan ba dapat ako magsimula at hindi ko rin alam kung paano ko ba sasabihin sa mga magulang ko ang nangyari. Masaya na rin naman ako sa dorm na tinitirahan ko ngayon e. Pero ngayon, hindi ko na alam kung magiging masaya pa rin ba ako o hindi.

Kahit na labag sa loob ko, sinimulan ko na yung pag-iimpake ng mga gamit ko. Tahimik lang kaming dalawa ni Nicole habang ginagawa namin ang pag-iimpake. May mga panahon na lumilingon si Nicole sa akin dahil na rin siguro sa nagguilty siya sa nangyari pero hindi na lang ako umiimik. Akala kasi namin maayos pa namin yung nangyayari pero mukhang wala na talagang pag-asa.

“Kat, sorry talaga. Kinausap ko naman si Ms. Ann e. Nakaiusap ako sa kanya pero wala talaga. Hindi pa rin siya pumayag. Sorry!” Sambit ni Nicole pero hindi na lang ako sumagot sa kanya. Ngumiti na lang ako tapos bumalik na agad ako sa pag-iimpake. Ano pa nga ba ang use ng pageexplain ni Nicole sa akin? Nangyari na ang nangyari at kailangan na naming umalis sa dorm. Kahit na anong explanation yung gawin niya, hindi naman na kami pwedeng mag-stay dito e. Paaalisin at paaalisin din kami dito ni Ms. Ann. Sayang lang sa laway kung magsusumbatan at mageexplain pa kami ng side ng bawat isa.

Nung natapos na ako sa pag-iimpake, tahimik na akong lumabas ng kwarto. Hindi na ako nagpaalam kay Nicole. Lumabas na lang ako agad. Dala dala ko lang yung maliit kong bag na naglalaman ng mga importanteng gamit ko like money, phone and tablet. Matagal ko na rin namang naisip na lumipat sa ibang dorm pero hindi ko naman ineexpect na ganito kabilis yung mga pangyayari. Wala man lang advance notice. Parang hit and run ang dating tapos dead on arrival bigla sa hospital. Kahit na anong gawin mo, sadyang mahirap maka-move on at mahirap maka-recover.

“Siguro nga oras na para mag-solo na ako.” Bulong ko sa sarili ko. Medyo mukha akong baliw kapag ginagawa ko pero wala na akong pakialam. I just need to lift my spirits up. Wala namang gagawa nun para sa akin e. Self support lang ang meron ako. Pinilit ko na lang na ngumiti at magpakatatag tapos nagsimula na akong maglakad palabas ng dorm para makahanap ng malilipatan.

Habang nag-iikot ikot ako sa mga dorm na malapit lang sa pinapasukan kong school, hindi ko maiwasan ang mainis sa sarili ko. Kung hindi naman kasi ako naki-sakay sa trip ni Nicole, hindi naman ako mapapasok sa gulong ‘to e. Pinagsisihan ko tuloy ngayon yung nangyari. Tama nga sila, nasa huli ang pagsisisi. Gustung gusto kong magalit kay Nicole at sa boyfriend niya na si Allen pero wala na e. Kahit naman magalit ako, hindi pa rin ako pababalikin sa dorm namin. E di useless lang din kung makikipag-away ako? Nawalan na ako ng tirahan pati ba naman kaibigan? Tama na yung isang beses lang na mawalan. Sobra na kapag dalawa. Baka di na kayanin ng sistema ko mag-break down na lang bigla.

Habang nagninilay nilay ako sa mga nangyari at naghahanap na rin ng malilipatan, bigla akong napahinto sa paglalakad. May nakita kasi akong isang nilalang na hindi ko gustong makita. Bago pa ako mapansin ng nilalang na yun, nag-U turn na agad ako pero mukhang mabilis talaga yung mata ng pesteng yun. Kairita naman o. Umiiwas ka na nga pero hinahabol ka pa rin. Parang pusa lang na sobrang hirap iligaw o kaya haunted past na pinipilit mong matakasan.

“Lauryn!” Sigaw nung lalaki pero hindi ko na lang pinansin yun. Nagdire-diretso pa rin ako sa paglalakad na para bang wala akong naririnig. If there would be one thing na sanay na sanay akong gawin, yun ang magpanggap na wala akong naririnig o nakikita. Minsan nga kahit nararamdaman damay na e. Bato lang ang peg.