Moving Into My Brother's House

Chapter 8

A/N:

Isang bitin at walang sense na chapter. Lol. Sorry ngayon lang ulit nag-update. Filler lang 'to. :P

============================================================

“Gusto mo ba talagang mamatay ngayon ha?” Seryoso kong tanong kay AJ. Nakakapikon naman kasi e. Akala ba niya ang liit lang na issue nung pagkawala ng first kiss ko? Sobrang laking issue kaya nito! Sinasave ko ‘to para sa magiging first boyfriend ko if ever tapos kinuha lang niya sa ganoong paraan? Tapos ngayon kung makapagsalita siya parang ganun lang yun na pwede ibalik kahit kailan? The heck. Wala talagang manners ‘to kahit kailan.

“Ilang beses ko ba kasi dapat sabihin na aksidente nga lang yung nangyari? Sa tingin mo ba gusto kong halikan ka ha?” Tanong sa akin ni AJ tapos ewan ko. Bigla akong nasaktan. Ganun ba ako kapangit? Kaya ba si Enzo lang ang nagkagusto sa akin kaso di ako like-able? Sabi ni mommy, maganda naman ako pero wait. Dahil ba magulang ko siya kaya niya lang sinabi yun? I mentally shook my head dahil sa naiisip ko.

“Well, the feeling is mutual so please shut up!” Sigaw ko kay AJ tapos dumiretso na ako sa kwarto ko.

Pagpasok ko sa kwarto ko, sobrang naguguluhan na ako sa nangyayari. Hindi na rin ako sigurado sa nararamdaman ko. How could a single kiss change every little thing? Sa totoo lang, hindi ko rin alam. Ang alam ko lang kasi, nag-iba na talaga ang trato namin ni AJ sa isa’t isa. Hindi ko alam kung bumuti ba o sumama pero halatang may awkwardness sa pagitan naming dalawa na parang hindi naman nage-exist dati.

Could it be… Hindi ko na itinuloy ang kung ano mang pumasok sa utak ko kasi nandiri ako bigla. Parang never in a million years would I be seeing myself with him. Mala-all or nothing lang ang peg – kung wala rin lang iba, wala na lang talaga. I know it’s a bit harsh pero ewan ko ba. Hindi ko ma-imagine ang sarili ko na magiging sweet sa isang taong katulad niya.

Yes, hindi naman required sa relationship na kailangan lagi kayong sweet sa isa’t isa ng special someone mo pero come to think of it. Ano bang patutunguhan ng isang relasyon kung puro bangayan lang kayo at wala man lang kahit isang ounce ng sweetness sa buhay niyo? Sa malamang-lamang, sa basuruhan na magiging final destination ng relasyon niyo.

Ang dami pa sanang tumatakbo na kung ano sa utak ko pero natigil ang lahat ng ‘yon dahil sa malakas na pagkatok sa pintuan ng kwarto ko. Dahil natuto na ako sa nangyari last time, dahan dahan ko nang binuksan yung pinto at hindi ako agad lumabas doon. Pagtingin ko sa kung sino yung kumatok, si AJ pa rin pala.

“Anong kailangan mo?” Diretso kong tanong sa kanya.

“Yayayain lang sana kitang kumain. Nag-text si Liam. Gagabihin daw siya ng uwi.” Sagot niya sa akin at halatang naiilang siyang tumayo sa labas ng kwarto ko. Well, sino nga ba ang magiging komportable kung halos ganito rin ang scenario niyo nung nagkanakawan bigla ng first kiss?

“Sige, sunod na lang ako.” Mahina kong sagot sa kanya tapos pumasok ulit ako sa kwarto at isinara ko yung pinto. Kinuha ko muna yung cellphone ko at nung natapat ako sa salamin, hindi ko alam kung bakit pero inayos ko muna yung sarili ko.

“Takte Katreena. Siya lang naman kasama mo, bakit nag-aayos ka pa?” Tanong ko sa sarili ko sabay sampal sa pisngi ko. Nakakabaliw lang shet. Ayoko talaga ng ganito.