Chapter 38

9.5K 255 25
                                    

Hi! Sorry for not updating for such a long time. Writer's block happened to me dito sa story. Na-dead end ako bigla kaya di ko alam kung anong dapat isulat na kasunod. I've been trying to find inspiration for this story kaso ang hirap pala. Huhu. So this is a lame trial for trying to write another chapter. Thanks for the continuous support!

xxRaice

================================

"Nics, I feel so lost. Wala bang manual regarding first relationship? Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin for AJ. Feeling ko kasi puro siya na lang yung nageeffort e." I told Nics while we were talking through Facetime. It was our last night in Hong Kong at nasa room na ulit ako sa hotel. For some reasons, hindi ko pa naibibigay kay AJ yung binili ko para sa kanya. Hindi ko kasi alam kung paano ko ibibigay. Ang weird lang e. Kung kailan naging kami saka pa ako nagkaganito.

"Kat, just be yourself. Kaya ka naman nagustuhan ni AJ kasi natural ka. Ipinikita mo sa kanya kung sino ka talaga. You didn't have to act out in front of him para lang mapansin niya." Nics answered while eating a red velvet cupcake. Gusto ko sanang manghingi sa kanya kaso nasa Hong Kong pa rin ako. I'm sure kuya got those for her.

"Pero feeling ko kasi wala akong nagagawa para sa relationship namin."

"Jusko naman Kat. Bago pa lang naman kayo ni AJ e. Saka hindi niyo naman kailangang magbilangan ng nagagawa para sa isa't isa. AJ loves you so much at imposibleng iwan ka niya dahil lang wala kang maibigay sa kanya. The moment you said yes to him, it was a perfect gift already." Nics told me and somehow, gumaan yung pakiramdam ko.

All of what's happening is new to me. Hindi ko alam kung tama pa ba yung ginagawa ko. Alam ko dapat bawasan ko na yung pagiging childish ko saka yung pakikipagtalo kay AJ. Maybe that could be a start, right?

By 2 am, Nics and I ended our conversation already. Ilang beses na raw sinusubukan ni kuya na tumawag sa kanya pero hindi niya sinasagot kasi magkausap pa kaming dalawa. Since ayaw ko namang maging sagabal sa kanila, I decided to call it a day and bid my goodbye to Nics.

Matutulog na sana ako nung time na 'yon kaso biglang nagring yung phone ko. Pagtingin ko sa screen, it was AJ.

"Hello?" I whispered on the line. Tulog na rin kasi si Mae kaya nahihiya akong gumawa ng ingay.

"Why are you whispering?" AJ asked.

"It's freakin' 2 am already. Do you expect me to be cause a scene here inside our room? There's this thing called sleep, you know." Sagot ko sa kanya and I could hear him snicker on the other line. For some unknown reasons, he likes it when I talk to him sarcastically. He's really weird at times but whatever. Weird din naman daw ako.

"Alright, alright. I'll see you sa airport tomorrow. Sasabay na ako sa flight niyo."

"Tomorrow? Baka later." I corrected him. He just laughed with what I've said as if nagsabi ako ng joke. Napailing na lang ako dahil doon.

"Magpatulog ka na please. Magsawa ka naman sa boses ko." I kidded but what I didn't know is magbabackfire pala sa akin yung sinabi ko.

"Nah. That's impossible. I love to hear your voice. Kung pwede nga lang i-record ginawa ko na e." He said and I was tongue-tied. Wala na akong maisip na pang-comeback sa sinabi niya. Sobrang bilis din ng pagtibok ng puso ko and I know it won't go back to normal anytime soon.

"Ewan ko sa'yo. Matulog ka na nga!" I told him then I ended the call. Oh god. What is wrong with me?!

I woke up by 7 am dahil sa ingay ni Mae. Sigaw siya nang sigaw na alam mong dahil sa kilig na ewan. Dahan dahan kong minulat yung mga mata ko then I felt lost nung nakita ko si AJ sa loob ng room namin.

Moving Into My Brother's HouseWhere stories live. Discover now