Moving Into My Brother's House

Chapter 12

Omaygahd. I'm so sorry! Ngayon na lang po ulit ako nakapag-update. Nakaranas po ako ng matinding writer's block. Hindi ko alam kung paano dapat dugtungan ang kwento ni Kat. Pero finally! Ito na po. May karugtong na siya. Huhuhu. Sana po magustuhan niyo. Thanks!

PS.

Sorry bitin pa rin. Di bale. I'm working on the next chapter na. Nahanap ko na po ulit yung drive ko para magsulat. :)

PPS.

Sa phone ko lang 'to ginawa so di ko sure kung okay yung format. Sorry din sa typo if ever. Huhu.

====================================

My heart was beating fast when I reached the FA building. Hindi ko alam kung bakit nga ba ako nagpunta agad dito para kausapin si kuya. The heck. I don't even know kung saan ako nakahanap ng lakas ng loob para harapin siya para sa bagay na 'to. To think na hindi nga dapat ako ang gumagawa nito e. It should have been him trying to convince my stubborn brother to give us an effin' chance pero ano? He chose to let me go and stay at his comfort zone. To hell with that feelings!

"Kat! Dito!" Sigaw ni kuya pagpasok ko sa cafeteria. Paglingon ko sa kinauupuan niya, doon ko na-realize kung gaano ako ka-impulsive. Gusto ko na sanang umurong pero nandito na ako e. Might as well do it.

"Kuya, ano palang ginagawa mo dito sa FA building? Ang layo ng FA sa BA ah?" I asked him as I try to loosen up. Sobrang kinakabahan ako sa pwedeng mangyari. Trying to ask some stupid questions might make me feel better so I fired away hangga't hindi pa sumasagot si kuya.

"Don't even start with the may subject ka dito reason. I know your schedule. Wala kang subject dito sa FA and the heck. Wala ka ngang pasok ngayon e. So, spill."

"Chill Kat. I was just visiting a friend. Hindi ko na ba pwedeng gawin 'yon? Daig mo pa ang girlfriend kung makapagtanong ka ah."

"Wow naman kuya. Hiyang hiya ako sa girlfriend reference mo ah? Wala ka namang basis e. NGSB ka in case nakakalimutan mo."

"At NBSB ka naman so I guess we're quits. Bakit ka pala sumugod pa dito? Hindi ako naniniwalang gusto mo lang magpalibre." He asked me right on the spot. I wasn't prepared for any answer so I decided to divert the subject. Again.

"Hindi ba pwedeng umorder muna? Gutom na ako e." Napailing si kuya sa naging sagot ko. I guess kahit sinong tao naman mapapailing dahil sa ginagawa ko e. Puro pag-iwas sa issue ang ginagawa ko. Pero hindi naman nila ako masisisi e. Ang hirap naman kasi nitong sitwasyon ko.

"Oo na. Umorder ka na nga pero hanggang 500 Pesos ka lang ah?" Sagot ni kuya kaya natawa ako. Bihirang magbigay ng limit si kuya sa budget ko sa pagkain kaya madalas inaabot ng libo yung mga bill namin sa restaurant. Kung ano ano lang kasi yung inoorder ko. Libre niya naman kasi e.

"Okay!" Sagot ko sa kanya sabay dampot sa 500 na inilapag niya sa lamesa. Bumili na muna ako ng pagkain ko tapos kumain na ako.

Nung natapos akong kumain, alam kong wala na akong kawala pa kay kuya. Wala naman na akong excuse na pwedeng ibbigay sa kanya e. Kaya naman sinimulan ko na ang seryosong pagtatanong sa kanya.

"Kuya, nagkausap daw kayo ni AJ?" Halatang nagulat si kuya sa naging tanong ko. Siguro nga hindi niya ineexpect na pupuntahan ko pa siya dito para lang itanong yun sa kanya.