Part XVII

6.7K 506 123
                                    

Baekhyun vücudunu elbiselerin üzerinde sarmalayan lanet iğneli teller yüzünden hareket edemiyordu. En ufak bir hareketinde bile derisine batıp kanatıyordu.

Şuan kandırıldığını düşünüyordu.Lanet olsun o parktan koşup eve Chanyeolun kollarına sarılmalıydı. Ama şimdi bu küf ve pas kokan odada belkide kan kaybından ölecekti.

Deponun kapısı gürültüyle açıldığında küçük olan korkuyla yutkundu.

"El değmemiş küçüğümüz kendine gelmiş "diyerek karşısında duran adamı kısık gözleriyle incelerken nereden tanıdık geldiğini anlamaya çalışıyordu Baekhyun.

Kang karşısındaki muhteşemliğe gerçek anlamda dayanamıyordu sertleştiğini hissederken yavaşça tellere sarılı dikey olarak kolları tahtaya sabitlenmiş çocuğun dibine girdi.

Baekhyun oluşan yakınlıktan korunmak için kafasını çevirse de adam ellerini çenesine koyarak yüzünü kendisine çevirdi.

Benden iğrendin mi güzelim, ah sana yapacaklarımdan sonra daha çok iğreneceksin. Üvey babanın dokunmaya kıyamadığı her noktana sahip olacağım ama önce onu geri dönmeye ikna etmeliyim.Bakalım senin için gerçekten kendinden ödün verecek mi? Sahi yapsa bile yine zararlı çıkacak çünkü seni kendime alacağım "diyerek ıslak dilini küçüğün dolu gözlerinden akmaya başlayan tuzlu yaşların ıslattığı dudağa sürmesiyle Baekhyun kusmak üzereydi.

Bu adam ne diyordu anlamamıştı bile ve şuan dudaklarını dişleriyle kanatırken tellerin verdiği acıyı umurmayarak çırpınmaya başladı. O çırpındıkça adam dudaklarını daha sert öpüp penisini sıkıyordu.

Baekhyun hayatında ilk kez başkası tarafından dokunulmanın iğrençliğnii yaşar iken Chanyeolun ona dokunurken neden böyle iğrenmediğini anlamıştı.Ama alt kısmına kendini iyice bastıran adam yüzünden sınırları çok zorlanmıştı. Adamın dudağını istemesede dişlerinin arasına alıp sertçe ısırmasıyla Kang geri çekilip bir kaç küfür savurdu.Baekhyun içindekileri daha fazla tutamadığı için kusarken bu iğrençliğin hemen bitmesini, bunların bir kabus olmasını istiyordu.

"Evet evet bunlar bir kabus ve ben birazdan yine hyungun kolları arasında uyanacağım" diye düşünürken depoda yakınlanan telefon sesiyle gerçekler yüzüne tokat gibi çarpmıştı.O adam biraz önce onu gerçekten de taciz etmişti ve bunu engellemek için elinden hiç bir şey gelmemişti.

Uzun adamın yüzündeki sırıtmayı görünce daha kötü şeyler olacakmış hissi boğazına kadar yükselmişti.Ama içinde bulunduğu durum kendisini korumaya el vermiyordu.

Telefonu ona çevirip açtığında başta karanlık ekran görünsede bir kaç saniye sonra ekrana yine siyahlar içindeki hyungu girmişti.

Onu görmesi ile tüm dayanma sınırları yok olmuştu. Alt dudağı titreyerek "Hyung "demesiyle içli içli tekrar ağlamaya başlamıştı.

"Baek, tanrım! Seni oradan alacağım küçüğüm yakında tamam mı ağlama "

"Hyung can...nım acı...yor bu teller canımı yakıyor ve bu adam bana dokunmaya çalıştı kurtar beni Hyung"

Baekhyunun son kelimesiyle adam telefonu kendine çevirip şeytani sırıtışla "Kararını verdin demek. Ne güzel Büyük Park Chanyeol yine kirli işlerle aramızda göreceğiz "

"Lanet olasıca piç sana ona dokunma dedim. Kabul ettim gönder onu eve hemen! "

"İş bitene kadar bizim misafirimiz olacak bu minik vahşi güzellik.Sen sadece söylenecek işe konsantre ol"

Chanyeol ayağını masaya geçirirken sinirle soludu.

"O zaman o lanet telleri çöz, onun vücudunda tek bir iz görürsem seni bir saniye bile düşünmeden cehenneme gönderirim. "

"Hiç merak etme dudaklarımı ısırdığı için o sürtüğü yatağa bağlayacağım neyse yeter bu kadar muhabett ben onun tellerini çözüp vücudundaki her bir yaradan akan kanı dilimle silerken sen patronla görüş. Senden önce tadına bakacağım eger bu yavaşlıkla hareket edersen. "

"Adi şerefsiz sana ona dokunma diyorum..." diye saydırırken telefonun yüzüne kapatılmasıyla sinirle telefonu bir köşe fırlattı.

Baekhyun iki gündür evde değildi ve Chanyeol her nefeste cehennemi yaşıyordu. Küçüğün titrek dudakları ve göz yaşları kalbini sıkıştırmaya devam ediyordu. Derhal bu işi bitirmeliydi. Ona o pis ellerin dokunmasına izin vermemeliydi. Kasadaki silahını pantolonun arkasına sıkıştırdıktan sonra gömleğini üzeri bırakarak arabasına binip doğruca bir zamanlar tek adresi olan eve sürdü.

Final falan yapmıyorum be gittiği yere götüreceğim..... Sanırım cidden dengesizleştim ama siz beni böyle kabul edersiniz değil mi?*Yavruköpüşbakışları 😶

 Sanırım cidden dengesizleştim ama siz beni böyle kabul edersiniz değil mi?*Yavruköpüşbakışları 😶

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin