STEPCHILD/Üvey Evlat [ChanBaek ]

Part XXVI

Güneş ...

Baekhyun kollarında hissettiği ısıyla gözlerini açmadan gülümsedi, sabah güneşini ,onu hissetmeyeli çok olmuştu. Londra'daki odası güneş almazdı.

Gözleri hafif araladığında gördüğü yüzü rüya sanıp tekrar gözlerini kapatıp açtığında hala yüzünün tam dibinde düzenli kalkıp inan göğsünyle huzurla uyuduğunu görünce öylece onu izlerken buldu kendini.Baekhyun onu izlemeyeli çok uzun zaman olmuştu. Ona bakmayalı, ruhu kalbini onun yanına bırakalı çok olmuştu. Ve şimdi yine kalbine kavuşmuştu.

Güneşin aydınlattığı pürüzsüz tene dokunmak için hareket edecekken Baekhyun bacaklarını büyüğün bacakları arasında sıkıştırıldığını gördüğünde gülümsemişti.

Eskiden farklı şekillerde ama sonunda onun kucağında uyanırdı. Şuan çığlıklar atmak istiyordu ama bu anı bozmamak için sessiz olmalıydı.

Sadece ellerini hareket ettirdiğinde dokunmak için yanıp kavrulan parmak uçlarını hafifçe yüzüne dokundurup huzurlu bir nefes alıp vermişti.

Chanyeol Baekhyunun huzuruydu.

Saatlerce onu izleyecek kadar kendini kaptırmadan gitmeliydi. Yani en azından akşam ki yaptıklarını tam olarak hatırlayıp utançtan yerin dibine girmeden kendi eski odasından, eski evinden gitmeliydi. Bu acı verse de yapmalıydı.

Bacaklarını siyah pantolonun sardığı bacaklardan kurtardıktan sonra ayağa kalkmıştı ki acıyan bileğiyle yatağa gürültüyle düşmesi bir oldu.

Sağ bileğindeki metale bakarken çığlık atmıştı ama Chanyeol sakince onu üzerine çekip kolları arasına alarak uyukusuna devam etti.

Nefessiz kaldığı göğüste zorlukla konuştu küçük olan.

"H.. Hyung bu da ne? "Diye sorarken Chanyeol onu biraz daha kendine hapsederek "Uyandığında beni uyandırmadan gideceğini biliyordum. Şimdi biraz rahat dur ki güzelce uyumaya devam edelim sonrasını sonra düşünürüz. "

"TANRIM HYUNG SAĞ ELİM SOL ELİNE KELEPÇELİ DELİRDİN Mİ SEN? "Diye çığlık atmışken Chanyeol bir gözünü açarak konuştu.

"Tabi ki de delirdim.Ama seni özlemekten şimdi rahat dur ki kokun özleminle yanıp tutuşan her hücreme işlesin." dedikten sonra geri çekilip Baekhyunun alnına minik bir öpücük kondurduğunda Baekhyun kendinden geçmişti.

"Hyung bu rüya değil mi? Sen ancak rüyamda bana bu kadar yakın davranırsın. Beni ancak o zaman böyle sararsın. "

"Değil Baek, ikimizde gerçeğiz. Ve seninle ömür boyu böyle kalmak istiyorum. Artık uzak kalmaya dayanamıyorum. Bu çok zordu. Sensiz senle dolu olan bu evde kalmak çok zordu meleğim. Şimdi seni bırakmak istemiyorum. Tekrar seni bulmuşken bir daha kaybetmeye dayanamam. Gitme Baek geri ,yalnız kaldığın o şehire gitme bebeğim. "

"B... Ben yani "diyerek kafasını geriye çekip karşısında gözleri kızarmış şekilde ona bakan adama hayır diyemeceğini biliyordu.

"Hyung gerçekten bu evde seninle kalabilir miyim? "

"Tek bir şartla kalabilirsin."Diye konuşurken küçüğün kaşlarını çattışını izlemek bile ruhunu mutluluğa eriştiriyordu.

"N.. Nedir hyung? Ben ne istersen yaparım. Sana layık değilim, temiz.... "

"Sadece bana ait olmalısın Baek sadece benim gözlerime böyle bakmalı ve gülümsemeni yalnızca bana göstermelisin. Yalnız ve yalnız kalbin benim olmalı küçüğüm."

Dakikalar geçmesine rağmen konuşmayıp ona bakan çocukla Chanyeol korkmaya başlamıştı.

'Çok mu acele ettim.'Diye düşünürken Baekhyun kocaman gülümseyerek alnını sevdiği adamın alnına yaslayarak gözlerini huzurla kapatıp konuştu.

''Şimdi ben senin olursam sende benim olacaksın değil mi ?Hergün benim yanımda olup ben sarılmadığımda bile bana sarılacaksın değil mi?Gece birlikte bu yatağa girip sabah ayağım ağzında girmiş olsa bile beni seveceksin değil mi?Kalbindeki her bir hücrede ben olacağım değil mi C..han...yeol ?''

"Evet Baekhyun sadece sen olacaksın ki ayağını daha öncede ağzıma sokmuştun ve ben hala kalbimin senin varlığın için attığına eminim. "diye kıkırdarken Baekhyun küçük bir kaç yumruk indirmişti göğsüne ama oda gülmeye başlamıştı ki Chanyeol onu kendine biraz daha yaklaştırarak ''Bu bir evet ise seni mühürleyebilir miyim?Dudaklarının sadece bana ait olduğunu dudaklarına hissettirebilir miyim ?''derken Baekhyun ilk kez mutluluktan ağlamanın tadına varıyordu.Ve cevap vermek yerine mühürlemesi için ilk adımı o atmıştı.

Sadece birbirlerine ne kadar sevgi ve değer verdiklerini hissettirmeye çalışıyordu iki bir birinin eksik parçası olan kalp........

Ahh sonunda dediğiniz duyar gibiyim. İçimiz şişti demi? Neysem şuraya yeni textingimin reklamını da bırakayım da gideyim. Mutlaka bakın! Ay bu çok kaba oldu onu 'Bakınız "olarak değiştiriyorum kkkslsjd

#Bir rüya gördüm gerçekliği yüzüme vuran.

**Karanlık gökyüzümü karanlık yeryüzüyle aydınlatmaya çalışan...