The Late Jane Show: MissNonchalance

68 12 5
                                    

Ik zit weer voor de spiegel in mijn kamertje

Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.


Ik zit weer voor de spiegel in mijn kamertje. Over tien minuten gaan we draaien en ik moet mijn blauwe oog nog wegwerken. Max komt binnen met een gigantische doos vol make-up.

"Oké, laat eens zien." Hij draait mijn gezicht naar hem toe en bestudeert de schade.

"Hoezo heb jij zoveel make-up?" grijns ik breed als hij de doos open doet. Hij haalt zijn schouders op en pakt een paar dingetjes uit de doos. Dan begint hij met allerlei poedertjes en crèmes rond mijn oog te frutselen. Hij bijt op zijn lip terwijl hij geconcentreerd de plek wegwerkt. Ik voel hoe ik begin te blozen als ik merk hoe voorzichtig en teder hij is. Na een paar minuten doet hij een stapje naar achter en bekijkt het resultaat. Hij knikt voldaan en gebaart dat ik naar de spiegel moet draaien. De blauwe plek bij mijn oog is helemaal weg.

"Bedankt Max," ik sta op om hem een knuffel te geven maar gooi per ongeluk ook de lippenstiften op de grond. Snel raap ik ze op en geef ze weer aan Max die me grijnzend aankijkt.

"Graag gedaan kluns," grinnikt hij voordat hij zijn spullen pakt en weggaat. Ik pak de jurk die ik vandaag aan zal hebben, een lichtblauwe strapless. Als ik hem aan heb stap ik ook in de zwarte hakken. Mijn blauwe haar zit in een hoge staart en ik oefen mijn cameralach. Amy loopt net naar binnen en geeft me een knuffel.

"Het spijt me zo dat de koningin je dat aan heeft gedaan," ze kijkt me verdrietig aan. Ik maak een wegwerp gebaar waarbij ik Amy bijna in haar gezicht raak.

"Het komt wel goed, Amy. Het was trouwens ook mijn eigen schuld, ik had er niet over moeten vragen." Amy knikt stilletjes en loopt dan samen met me naar het gordijn voor het podium. Al snel brandt het groene lichtje en begint het publiek te juichen en klappen. Ik stap het podium op en ga elegant zitten. Ik wacht tot de Raya's stil zijn en glimlach dan breed naar de camera.

"Welkom bij The Late Jane Show! Vandaag hebben we een heel bijzondere en charmante gast; MisssNonchalance! Geef haar een warm welkom!" Ik ga staan en klap terwijl een jonge vrouw het podium op wandelt. Ze kijkt om zich heen en ik vind het moeilijk om haar emotie in te schatten op het moment. Ze neemt plaats en het publiek kalmeert weer.

"Welkom bij de show, MissNonchalance! Vertel, hoe gaat het?" Ze krabt even aan haar kin en kijkt rond.

"Ondanks de herexamens gaat het heel goed met me! Ik heb veel rust op mijn kot, wat in het Nederlands studentenkamer is en het studeren valt best mee." Ze glimlacht even vrolijk naar me.

"Fijn! Voor de kijkers die nog niet weten aan welke wedstrijd je meedoet; aan welke wedstrijd doe je mee?" Ik kijk haar recht aan en probeer te zien of ze zich al op haar gemak voelt. Ze lijkt iets ontspannener in haar stoel te zitten.

"Ik doe mee aan lost & found."

"Wat maakt jouw manier van schrijven bijzonder?" Ik zie dat ze helemaal ontspannen zit nu.

"Goh, dat is een goede vraag! Momenteel ben ik een beetje aan het experimenteren met genres en schrijfstijlen. Vaak verval ik in een redelijk realistische stijl, voor zover ik dat zelf kan beoordelen natuurlijk, en ik probeer voor genoeg afwisseling te zorgen. Niet alleen tussen dialoog en beschrijving, ook in zinsbouw en woordkeuze. Omdat ik dus aan het experimenteren ben, verandert die stijl wel eens, afhankelijk van het verhaal dat ik aan het schrijven ben uiteraard. Soms past een bepaalde manier van schrijven ook gewoon niet bij het onderwerp dat je kiest."

Ik knik en glimlach even vluchtig voor ik de laatste vraag voorlees.

"Over welke onderwerpen schrijf je graag?"

"Ik schrijf graag over van alles, zolang ik maar kan afwisselen. Zo ben ik momenteel bezig met een verhaal over een heel verstikkende relatie (buiten Wattpad) en een luchtig verhaal met overal liefde (en natuurlijk nog wel wat meer) op Wattpad. Af en toe schrijf ik stukken die zich afspelen in een oorlog, op andere momenten heb ik dan weer zin om heel trieste gebeurtenissen of zelfs bijna filosofische verhalen op papier te zetten. Het enige wat ik niet graag doe en volgens mij ook niet goed kan, is pure horror schrijven. Daar maak ik mezelf soms ook bang mee, wat niet zo ideaal is als ik alleen op mijn studentenkamertje zit." Ze grinnikt even en ik grinnik mee.

"Dit was de Late Jane Show, heel erg bedankt voor het kijken, en bedankt voor je komst MissNonchalance! Fijne avond nog!" De lichten dimmen en ik geef haar nog een knuffel voor ik achter de doeken ga.

Weer een show overleefd.

Raytis interviewsOnde histórias criam vida. Descubra agora