Amyline: Tommiewan12

24 4 3
                                    

Het was vandaag een korte ochtend, want ik moest namelijk vroeg opstaan om te vertrekken naar mijn werk

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Het was vandaag een korte ochtend, want ik moest namelijk vroeg opstaan om te vertrekken naar mijn werk. Gelukkig moest ik mij niet zorgen maken over wat ik ging eten of hoe ik er ging geraken, want mijn taxi stond al klaar. William had mij gisterenavond laten weten dat hij mij kon komen halen. Wanneer ik net mijn spullen bij elkaar heb geraapt, hoor ik getoeter die van buiten naar binnen komt gedreund. Dat zal denk ik wel William zijn. Ik ging even door de gordijnen piepen om te zien of hij het daadwerkelijk was. Mijn instinct had het dan toch goed en daarna liep ik met snelle passen de trap van de appartementsblok af totdat ik op de gelijkvloers terecht kwam. Dan liep ik door de deur waar ik William met zijn mooie blauwe citroën aantrof, gelijk stapte ik in en kreeg ik een plastic box met verschillende smaken van donuts in. Mijn ochtend kon niet beter beginnen. Na een half uurtje waren we gearriveerd en kon ik mij al in de make-up stoel zetelen. Een van de werknemers van de show riep:' Ze is er, ze is er!'. We schoten allemaal in paniek, want we hadden niet verwacht dat ze nu al zou komen. Normaal gezien ging ze ook pas komen binnen twintig minuten.

'Vals alarm mensen, Rik had het foute meisje voor zich'. Er klonk een grote zucht in koor van de werknemers, want iedereen had nu voor niks zitten stressen. Die Rik toch. Eigenlijk hadden we dit wel kunnen voorspellen, hij heeft namelijk nog wel het één en het ander voorgehad. Hij is soms een beetje lomp, maar dat siert hem af en toe ook wel eens. En daarbij hij is een goede werknemer die altijd paraat staat wanneer je hem nodig hebt. Dus echt veel klagen over hem zou ook onterecht zijn.

****

In de tussentijd zijn alle voorbereiding al afgerond en zat ik al klaar in de oranje stoel, wachtende op de eigenlijke Tommiewan12. Lang moest ik niet meer wachten, want ze kwam al stilletjes aangewandeld terwijl William haar naar mij leidde.

'Hey, ik ben Amy Dalmaro, ik ga je vandaag interviewen,' zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek.

'Hallo, ik ben Tommiewan12,' zegt ze vriendelijk terwijl ze mijn hand op en neer schudt.

'Je mag gaan zitten in de oranje zetel, in een paar minuutjes gaat het doek naar boven, dan stel ik je voor en stel ik je een paar vragen,' zeg ik haar om haar op haar gemak te stellen.

'Oke, is goed,' zegt ze met een glimlach. Ik keek naar William om te zien of we mochten beginnen, en doordat hij zijn hand van boven naar beneden deed, wist ik dat het zo ver was. Het doek ging op en het publiek kwam te voorschijn.

'Hallo beste kijkers, ik ben Amy Dalmaro en vandaag heb ik voor jullie een nieuwe gast bij,' zeg ik. Dan zet ik me neer in de vertrouwde oranje zetel.

'Als gast heb ik hier Tommiewan12, ze heeft zich ingeschreven in de schrijfwedstrijd van tienerfictie. Wat sprak je juist zo aan om deel te nemen?' vraag ik haar.

'Ik heb aan verschillende wedstrijden meegedaan, maar ik werd niet genoeg uitgedaagd over tienerfictie daardoor wekte deze wedstrijd mijn interesse,' zegt ze.

'En aan hoeveel wedstrijden heb je dan ongeveer meegedaan als ik vragen mag?'

'Goh, dat zijn er echt al veel. Ik ben nu bezig met zo'n vier op dit moment en heb er al drie afgerond. Verder zijn er drie a vijf wedstrijden die zomaar ineens gestopt zijn.'

'Amai ja, je hebt er echt al veel gedaan!' zeg ik verwonderd. 'Je bent dus echt wel volop bezig met schrijven?' zeg ik met een glimlach.

'Ja dat klopt, ik probeer zo beter te worden in het schrijven. Ik zou graag binnenkort een boek willen schrijven, daarom ben ik er nu ook volop mee bezig'

'Dan zal je je zeker thuis voelen bij Raytis, want de planeet leeft namelijk voor schrijven. Wat vind je eigenlijk van de planeet?' vraag ik uit interesse.

'Ik vind het allemaal heel leuk. Ik heb een paar boeken gelezen en ik ga ook één van deze dagen het nieuws en de interviews proberen te volgen. Al ben ik verder wel een beginneling hier op Raytis.'

'Dat geeft niet. De andere Raya's zullen je wel met open armen ontvangen!' zeg ik lief. 'Maar onze tijd zit er nu jammer genoeg op. Ik vond het fijn om je te ontmoeten en hopelijk kom ik je nog eens tegen op de planeet.'

Ik wuif het publiek uit totdat het doek naar beneden valt. Daarna zat mijn werkdag erop, dus liep ik na een kwartier samen met William de studio uit.

Raytis interviewsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora