Natuurlijk kan nooit een gehele planeet alleen maar leven op serieus nieuws. We hebben knappe beroemdheden en televisieshows nodig. Hier heb je dat allemaal in één. Sommige geïnterviewden zijn zelfs echte mensen van wattpad. Jijzelf kan ook in dit b...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Rustig loop ik naar mijn studio, nogsteeds even gezellig als altijd, helaas wel een beetje warm nu het zo heet is in Raytis. Hopelijk koelt het wat af rond deze dagen, anders ga ik toch echt naar Marley om te vragen of we de aardse siesta kunnen invoeren, dat is misschien wel beter voor onze gezondheid.
Onderweg word ik vastgepakt door Max, dus kijk ik op.
"Hey, Max." Ik glimlach even, de laatste tijd zijn we steeds beter bevriend geworden. Ik heb hem al mijn berichten laten zien van de onbekende persoon. Ze zijn nu al een tijdje gestopt.
"Hey, gaat het goed?" Ik knik. "Gaat wel, jij?" Ook hij knikt. "Ik moet zo mijn interview met DyreMimmi houden, maar eerst even wat fris pakken hoor. Het is echt heet!" "Ja hè, komt vast door mij." Ik lach even. "Eigendunk." Ook hij grijnst en we praten nog even door.
Na een tijdje zit ik eindelijk op mijn bank met een sprite in mijn handen, wachtend op het seintje dat ik kan beginnen. De camera man die knikt, dus ik kan beginnen.
"Welkom bij chocotijd!" Mensen klappen even als er een meisje het podium oo komt, ze ziet er chique uit. Ze heeft blonde, korte haren (hoeveel blonde mensen zijn er wel niet op aarde) een rode glitter jurk met een laag uitgesneden rug en hakken. Met hakken is ze net zolang als ik ben zonder, dus ze zal van nature wel klein zijn. Ze schuift haar vlinderbril even op de goede plek.
Het meisje knuffelt me bij aankomst, raar. Ik word niet vaak geknuffeld, misschien omdat dat ik af en toe wel een bitch ben... nja het zal wel.
"Welkom, DyreMimmi, wat zie je er mooi uit!" Ze probeert haar blosjes in te houden. "Dankje, superlief! Jij ook!" Met een vrolijk gezicht gaat ze op de bank naast me zetten. Ik geef haar een stukje chocolade en geef haar haar drankje.
"Hoe voelt het om hier te zitten?" Ze denkt niet al te lang na. "Best wel onwerkelijk eigenlijk. Ik, die met een normaal, niet zo spectaculair leven, niet echt intressant, ik vind het ook wel raar om te weten dat andere mensen ook mogelijk interesse hebben in mij." Ik ga even recht zitten. "Waarom koos je voor deze wedstrijd?" Ze neemt even een hapje van haar chocolade en richtte zich weer op mij. De eerste die ook echt van de chocolade eet die ik geef, net alsof het niet lekker is. Nou ja, alles wat over is eet ik zelf toch wel op. Of misschien deel ik het wel met Max. Of met Lilly.
"Ik koos deze wedstrijd omdat ik van uitdagingen houd. En zoals jullie al zeiden, tienerfictie is een van de populairste categorieën, dus het wordt ook moeilijk om je verhalen niet te veel te laten lijken op die van andere schrijfsters."
"Heb je bepaalde verwachtingen van de wedstrijd?" Ze keek me blij aan. "Ik denk dat het een gezellige wedstrijd word."
"Denk je dat je kans maakt om te winnen?" Ze zucht even. "Nou euh, ik weet het niet. Ik hoop wel dat ik kan maak, maar er zijn veel goede schrijfsters in deze wedstrijd." Ik knik, ook ik neem een hapje chocolade en kijk even naar het publiek. Lilly zit in het publiek, ze glimlacht naar me, dus ik glimlach terug.
"Hoe denk je je voor te bereiden op de wedstrijd?" Ze kijkt serieus, plots. "Door zeven keer per week op de optimale vechtmachine te trainen, lijkt me logisch." Ze barst dan ik lachen uit. "Nee, grapje waarschijnlijk niet eens." Ik vind het wel grappig dat mensen antwoorden als deze durven te geven en niet zo bloed nerveus zijn, daar word ik echt gek van.
"Heb je nog iets dat je geluk gaat brengen?" Ik vraag het haar met interesse, want nu ben ik ook wel echt nieuwsgierig. "Mijzelf, want ik ben goud waard. Nee, ik heb een gouden ring die ik letterlijk altijd draag. Ik zie het zegmaar als een soort geluks dingetje." Dat is wel nieuw. In ieder geval niet weer iemand die een simpel iets heeft, of helemaal niets. Interessant.
"Wil je nog wat zeggen tegen je tegenstanders?" "Ja, heel veel succes, dat het maar een leuke wedstrijd gaat worden. Met schrijfwerken waar je zelf nog helemaal verbaasd over bent. Ik geloof in jullie!"
-
Na het interview vertrek ik naar de team lounge waar ik de nieuwe interviewer tegen kom.
"Hey," zegt hij "Alex, toch?" Ik knik. "Hoe vind je het hier?"
Na een tijdje gaat het zo door, praten we nog even en daarna besluit ik om naar huis te gaan en een flim te kijken in mijn pyjama. Ben er wel een beetje klaar mee voor vandaag.
