Bad

Hoofdstuk 25

Jessica's POV

'Sorry van die tafel.'

'Het is oké, je kent je krachten niet' We zitten nog steeds in de woonkamer. Het is me gelukt om Louis rustig te houden, soort van..

Dan hoor ik gerommel aan de deur, een herkenbare stem buiten. Niall.

De deur gaat open. Ik zucht van opluchting.

'Ik zweer je, die josh is-' Harry stopt met praten als hij Louis ziet staan.

'Jessica, kom rustig deze kant op' Commandeert Liam.

'Hij doet niks, hij is al bijna een uur wakker'

'Een nieuwe vampier doet onverwachte dingen. Ik wil dat je nu hier komt' Zegt harry.

'Luister, ik weet niet wie jullie zijn, maar ik zou Jessica nooit pijn doen'

'Sterker nog. Hij kan het niet. Zodra hij bij mij in de buurt komt voelt hij mijn emoties'

'Awesome' Lacht Niall

'Ik ben Louis' hij steekt zijn hand uit.

'Weten we, je hebt bijna twee dagen op onze bank gelegen' lacht Harry

'Twee dagen? Welke dag is het vandaag..'

'24 december'

'Fuck, ik moet naar mijn familie'

'Dat kan niet, dude. Liam trouwens' hij steekt zijn hand op en ploft op de bank.

'Ik ben Harry en deze gewonde dude is Niall'

'Wat bedoel je dat kan niet?' Zegt Louis

'Gewond? Hoezo is Niall gewond?'

'Last van zijn ribben. Een bepaald iemand heeft hem tegen de muur aan gesmakt' Liam wijst naar Harry met zijn hoofd.

'Oh mijn god, je hebt wat?! Gaat het?' Ik loop naar Niall toe.

'Het gaat, Jessica. Maak je maar geen zorgen'

Ik praktisch beuk Harry aan de kant om bij Niall te komen, ik help hem naar de bank en laat hem erop zakken.

'Kan ik iets halen, ijs?'

'Nee, het is goed' Hij gaat rechtop zitten, fronst zijn wenkbrauwen van de pijn.

Het gaat niet goed, dat zie ik.

'Louis, genees hem'

'Ik wil wel, maar ik weet niet af het me nog lukt'

'Probeer het'

Louis knikt en knielt voor Niall neer. Harry, Liam en Niall kijken hem raar aan als hij zijn hand op Niall's borst legt.

Hij sluit zijn ogen.

Even is het stil. Je hoort alleen het getik van de klok.

'Is het gelukt?' vraagt Harry.

Louis staat op. 'Ik weet het niet, Niall?'

'Het is ongelofelijk! Ik dacht dat ik alles al gezien had' Hij staat op.

'Je hebt hem echt genezen. Welkom bij de club dude. Iemand zoals jij hebben we nodig!' roept Liam. Hij geeft Louis een klopje op zijn schouder.

Trots geef ik Louis een knuffel.

'Het was leuk, nu moet ik echt naar huis' Zegt Louis.

Ik kijk Harry aan. Hij schud zijn hoofd. 'Ik ben bang dat dat niet gaat'

'Geef me één reden waarom ik niet kan gaan'

'Één; Je gaat ze waarschijnlijk vermoorden. Twee; Je gaat ze waarschijnlijk vermoorden' Zegt Liam

'Ben je gek. Ik vermoord mijn eigen gezin niet!'

'Je gaat niet, punt.' Liam pakt de afstandsbediening en zet de tv aan op Nederland 1. NOS nieuws.

'Ik bepaal nog altijd zelf of ik- wow, spoel eens terug'

Liam doet wat hij zegt.

En een verhaal uit een klein dorpje in Nederland. Er schijnt een ware superheld rond te lopen. Hij rende naar een gewond jongetje en geneesde zijn been. Vader spreekt; "Hij rende naar mijn zoontje toe. Ik dacht dat hij iets gruwelijks ging doen, maar in plaats daarvan liet hij het bloeden stoppen en overhandigde mij mijn zoon" Wie het ook is. We zijn Naar je op zoek en je ontzettend dankbaar! Nu verder met het nieuws over-

'Holy..'

'Shit' Maakt Niall Harry's zin af.

'Dit is ongelooflijk' Zeg ik.

'Ging dat artikel over degene die ik denk dat het ging?' vraagt Liam.

'Ik denk het'

'Wat nu?' vraagt Niall.

'Maak je geen zorgen, ze weten niks. Niemand geloofd het verhaal of het waait wel weer over. Nog een reden om Louis binnen te houden' Lacht Liam.

Louis vind het minder grappig. Hij staart naar het plafond. 'Ik moet naar mijn familie, ze zijn vast ongerust'

'Ja, wen er maar aan. Je moet ze gewoon wijsmaken dat je in Amerika gaat wonen of zo.'

'Of fake je dood' Voegt Liam er nog aan toe.

'Het kan niet.. Ik ben vandaag jarig'

{Bedankt voor het lezen, jullie zijn geweldig. Check mijn nieuwe boek. A monster like me. X }