Bad

Hoofdstuk 51

'Ben je niet blij om me te zien?'

'Wat doe je hier? Ben je ontslagen uit de kliniek'

'Nee joh. Ik mocht even naar huis. Tot oud en nieuw' Ze gaat op de stoel zitten waar mijn tante zojuist zat. Mijn tante staat achter haar, ze haalt haar schouders op als ik naar haar kijk.

'Wie is dit?' Het is alsof Harry nu pas opvalt bij mijn moeder.

'Harry' Hij steekt zijn hand uit.

'Ingrid, Jessica's moeder'

'Ik ben Marieke trouwens. Het spijt me dat ik je niet eerder de hand schudde. De manier waarop we kennis maakte was niet echt..'

'Ja..'

'Dus, ik kom hier tijdelijk wonen. Als dat goed is van jou, Marieke.'

Marieke en Ingrid waren vroeger ontzettend close. Ruzie om mijn vader heeft ze uit elkaar gehaald. Ondanks dat blijven het zusje van elkaar..

'Ja, natuurlijk' Zegt ze niet al te enthousiast.

'Ik moet maar eens gaan' zegt Harry. 'tenzij je wilt dat ik blijf?' fluistert hij in mijn oor.

'Nee, het is goed. Ik overleef het wel.' Hoop ik. Fluister ik terug.

'Juist. Ik ga' Hij geeft me een kus op mijn wang en staat op.

'Wat een leukerd' Giechelt mijn tante als we de deur horen dicht slaan. Ik schenk voor mezelf een glas water in.

'Vind je? Dat past toch niet bij Jessica.' Zegt mijn moeder. Ik draai met mijn ogen terwijl ik weer op de bank ga zitten. Ik neem een slok.

'Ach, die verschillen maken toch niet uit. Dat kan juist heel leuk zijn, vooral in bed' Met die woorden spuug ik het water terug in mijn glas.

'Ja dat is wel zo, maar wel veilig hè Jessica. Ik wil nog geen oma worden' zegt mijn moeder. Ik hoest luidruchtig om niet te stikken in het water.

'Maar Jessica is denk ik nog niet klaar voor-'

'Hallo ik zit erbij hoor!' Roep ik snel. Ze kijken me aan.

'Sorry' Lacht mijn tante. Ze loopt lachend naar de keuken.

'Ik wil even met je praten' Zegt mijn moeder heel serieus. 'Waarom heb je niet terug gebeld.'

'Ik belde je niet, omdat..' waarom eigenlijk niet?

'Omdat je boos op me was' Precies daarom ja..

'Ik weet het niet'

'Dat slaat nergens op, wat heb ik jou aangedaan dat je boos op me bent'

'Pardon?' Ik geloof mijn oren niet. Wat ze verkeerd heeft gedaan? Wat heeft ze niet verkeerd gedaan!

'Je snapt toch wel dat ik een excuses verwacht.'

'Van mij?' Ze is ongelofelijk.

'Van wie anders. Als ik Lisa niet had gebeld had ik helemaal geen contact meer gehad met iemand'

'Dat heb je zelf veroorzaakt' Mompel ik.

'Sorry? Dit gedrag accepteer ik niet en dat weet je heel goed!' Roept ze.

'Welk gedrag? Ben ik degene die iets verkeerd deed? Laat me niet lachen!' Roep ik en sta op.

'Niet weglopen nu, jongedame! Je hebt huisarrest'

'Huisarrest!? ik ben 19!'

'Zo gedraag je je anders niet' Ze slaat haar armen over elkaar.

'Vind je het heel gek! Mijn voorbeeld zit in een afkickkliniek en dan ga jij mij zeggen dat ik iets verkeerd doe!'

'Je weet waarom ik problemen heb met alcohol en daar heb jij niets mee te maken!'

'Het was mijn broertje! Hij vermoorde mijn broertje ook! Het was jou zoontje, oké, maar denk je dan dat ik er geen moeite mee had!' Ik stap dichter naar haar toe.

'Jij was altijd op je kamer, bezig met jezelf. Je gaat mij nu niet vertellen dat jij er ook mee zat!'

'Ik was aan het vluchten! Nadat papa werd opgepakt begon je te drinken! Je zuipte je helemaal lam en daarna ging je met spullen gooien!'

'Ik gooide nooit met spullen!'

'Onee? Hoe kwam ik dan aan die snee in mijn hals'

'Dat was niet expres, dat weet je.'

'Natuurlijk.. Al was het wel expres! Ik ben blij dat je bent opgesloten in de kliniek!' schreeuw ik in haar gezicht. Haar hand vliegt naar mijn gezicht. Ze heeft me geslagen..

Ik stap terug. 'Het spijt me Jessica'

Ik schud mijn hoofd en ren dan naar de gang, naar mijn kamer. Ik draai de deur opslot, ga tegen de deur zitten en begin te huilen.

___________________________________

Ik heb een nieuw boekk ; LifeSucks.

Checkk it outt.