Bad

Hoofdstuk 107

Jessica's POV

Ik hoor niet meer dan een zacht gekreun. Ik ga op mijn knieën voor hem zitten en pak zijn hand. 'Harry, ik ben het' Fluister ik. 'Wat is er gebeurt'

Zijn andere hand rust op zijn buik. Iemand heeft hem heel hard geraakt, maar daardoor is hij niet flauwgevallen.

'Hoeveel drank heb je wel niet op' Fluister ik. Ik zoek in zijn broekzakken naar zijn mobiel, maar ze zijn leeg.

'Jess..?' Zegt hij schor. Zonder zijn ogen te openen trekt hij me aan mijn arm. Ik val voorover in zijn schoot. Ik zet mijn handen op zijn borst zodat ik zijn gezicht kan zien. Ik ga met mijn hand naar zijn wang.

'Je bent dronken' Ik trek zijn blouse verder dicht zodat hij het niet koud krijgt.

''alsof hij het ooit koud krijgt..'' Bedenk ik me dan.

'Sorry' Fluistert hij. Hij knijpt zwakjes in mijn hand. 'Ik zweer je.. ik heb je gezocht.. Ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen' Mompelt hij.

'Het geeft niet, Harry' Ik sla mijn arm om zijn nek. 'Het komt goed, ik zorg ervoor dat je thuis komt'

'Ik moet voor jou zorgen' Zijn stem klinkt zwak en uitgeput. Hij is dan wel een vampier, maar hij is kapot. Net als ik.

Zijn hand gaat naar mijn rug en drukt ons dichter tegen elkaar. 'Ik miste je.. jullie' Glimlacht hij. 'Ik maakte me zo'n zorgen.. Ik dacht dat hij dood was.. Ik dacht echt dat hij voorgoed dood was.'

'Shh, hij is dood. Voor altijd.' Sus ik hem.

'Wat heb je gedaan?' Hij tilt zijn hoofd op en kijkt me helderder aan dan ik had verwacht. Ik was bang dat ik zijn groene ogen nooit meer zou kunnen zien.

Ik haal mijn schouders op. 'Hij is dood'

'Josh heeft het verkeerde meisje gepakt' Grijnst hij trots. Hij begraaft zijn gezicht in mijn nek. Ik ga met mijn hand naar zijn haar.

Zijn krullen zitten vol zand en ruiken naar bier en sigarettenlucht. Ik weet niet hoelang, maar hij is binnen geweest in die kroeg.

'Ik heb het! Ik heb een..' Het meisje met de paarse haren op een staart staat voor ons. Ze haalt een wenkbrauw op. 'Mobiel?'

Haar ogen gaan van mijn arm om Harry's nek naar Harry's kapotte hand op mijn rug. 'Kennen jullie elkaar?'

'Ja.. ' ik wil opstaan, maar Harry laat me niet los. 'Ik ben Jessica'

'Oh!' Roept ze. 'De chick! Hoe toevallig! ik ben katy. Wat deed je hier' Roept ze.

'Ik was in de buurt.. Toevallig' Ik ruk me toch los uit Harry's grip en sta op. 'Zou ik misschien iemand mogen bellen?' Vraag ik.

Verbaasd kijkt ze langs me af naar Harry. 'Ik dacht dat je dood ging, gek' Roept ze. 'En nu zit je hier weer rechtop. Sukkel'

'Ja natuurlijk. Hier' Ze geeft me een zwarte iPhone aan. Ik bedank haar en draai het enige nummer die ik uit mijn hoofd weet.

'Marieke. Mam. Weet ik veel.' Begin ik als ze de telefoon opneemt.

Meteen krijg ik een golf vragen over me heen. Waar ben je? Gaat alles wel goed? Ben je gewond?

'Je moet me helpen. Alsjeblieft help me' Ik weet niet waarom, maar opeens komt alle spanning eruit. Dikke tranen rollen over mijn wang.

'Harry is dronken. Ik kan nergens heen.'

'Hoe bedoel je hij is dronken? Niet dat het me verbaasd, maar-'

'Hou op!' Roep ik. Katy draait zich om. Ik wenk dat het goed is en fluister. 'Ik weet dat je Harry niet mag. Ik weet dat jullie zijn type niet accepteren, maar alsjeblieft nu heb ik jullie hulp nodig'

'Je bent zwanger van hem. Waarom heb je ons niet gebeld?'

'Dit is niet het moment' Sis ik door de telefoon. Hoe durft ze hier over te beginnen als ik in nood ben. Ik kijk om naar Harry die met hulp van Katy probeert op te staan, maar het lukt hem niet.

'Waar ben je? Ik haal je op' Hoor ik dan tot mijn opluchting. Ik stuur een berichtje met alle info over de plek waar we zijn en druk weg. Ik overhandig Katy haar mobiel weer.

'Hoeveel heeft hij gehad?' Vraagt Marieke. Ze kijkt me aan door de achteruitkijkspiegel.

'Teveel. ik weet het niet precies' Ik kijk naar Harry's hand in de mijne. Ze zitten vol modder en bloed. Hij heeft weer gevochten.

'Slaapt hij?' vraagt Ze. Ik kijk naar zijn ogen, die dicht zijn. Een vampier slaapt niet, maar een roes uit slapen?

'Harry?' fluister ik. Hij kreunt en knijpt in mijn hand. Hij is er nog.

'Ja hij slaapt' Lieg ik. Ik kijk uit het raam. De stad waar Josh me bracht ligt ver achter ons. Mijn tante moest eens weten waar ik geweest ben.

Ik maak mijn riem los en kruip tegen Harry aan. Ik heb behoefte aan hem. Zijn geur, ookal ruikt hij naar bier en whisky. Zijn aanraking, ookal zijn die zwak. Zijn woorden, ookal komt hij niet verder dan een zacht gekreun.

Ik hou van hem.

'Waar brengen we hem heen?' Vraagt Marieke.

'Naar huis. Zijn huis' De jongens zijn vast ongerust en ik kan niet wachten om ze weer te zien.

'Waar is zijn huis? Is dat de plek waar jij al die tijd gezeten hebt?'

'Ja' Antwoord ik.

'Dan breng ik hem daar heen' Glimlacht ze in de spiegel. Ik wil haar slaan voor wat ze me aandeed vroeger, maar ze heeft me geholpen vandaag en daar ben ik blij mee. Ik glimlach terug.

------------------------------------------

Heeeiii,,

Hier weer een hoofdstuk Xx Enjoy.

Als er nog vragen zijn, Stel ze! Maakt niet uit waarover. Misschien zijn er dingen niet duidelijk, of willen jullie dingen van me weten. Stel ze maar :-)

XLizzi