Hoofdstuk 78

8K 344 37
                                    

Jessica's POV




Ik word wakker op de vloer bij het raam. Ik ben gister tegen de muur aan gaan liggen. Een warm bed gun ik mezelf niet. Ik sta kreunend op.

Mijn rug doet enorm veel pijn. Ik waggel naar de badkamer en neem een douche. Een kwartiertje later zit ik beneden met een bord voor mijn neus. Ik probeer te eten, maar het lukt niet.

Ik zie telkens Harry's bange gezicht voor me, uit mijn droom. Ik kijk naar de lege stoelen voor me.

Ik kam mijn natte haren en stop ze in een warrige knot. Ik poets mijn tanden en trek één van de jongens trui aan, volgens mij heb ik Louis er ooit mee zien lopen.

Ik kijk naar buiten. Overal staan mannen met oranje vesten de resten van het vuurwerk op te prikken.

Arme mensen..

Ik kijk op mijn mobiel. Vijftien oproepen van Ingrid. Negen van Lisa en vijf van Marieke. Ik frons mijn wenkbrauw en toets Lisa's nummer in.

Ik vraag haar om hier te komen, niks te zeggen tegen mijn ouders. Vertel ze dat je gaat wandelen, heb ik gezegd.

Ik open de deur voor haar. Ze vliegt om mijn nek. 'Jess, ik was zo bezorgd. Had even gemeld dat je hier was. ik dacht jij bent dood ofzo' Grinnikt ze.

'Ben je maar alleen?' Ze kijkt de woonkamer rond.

'Daarom wilde ik met je praten' Ze kijkt me geïnteresseerd aan en gaat op de bankleuning zitten.

'De jongens zijn weg, meegenomen door wat dan ook.. Ik weet niet eens wie het was'

'Oh mijn god.. Ik wist het.'

'Wat wist je?' Ik frommel aan de zacht roze nagellak op mijn vingers. Het is er bijna af.

'Al die tatoeages en zo.' Ik kijk haar verward aan. 'Ja, het is toch niet zo heel verassend dat het moordenaars zijn'

'Wat?'

'Just saying..' Ze gooit haar blonde haren naar achter.

'Het zijn geen moordenaars, sukkel. Ze zijn opgepakt omdat het Vampiers zijn'

'Wow, wat zat er in jou koffie vanochtend' Lacht ze. Haar gezicht word blank als ze ziet dat ik er niet om kan lachen.

'Het is waar. En ik kan het bewijzen'

'Meid, dat hoeft niet. Neem een pijnstiller, ga lekker in bad en dan naar bed. Dan ben je morgen misschien wel de oude.' Ze wil opstaan maa ik duw haar terug op de bank met mijn voet.

'What the hell?'

'Luister naar me. Dit is serieus'

'Mijn haar is serieus en die zit nu helemaal door de war. En kijk wat je doet met mijn hakken, er is er één afgebroken. Daar ga je voor betalen, trut!'

'Oh sorry. Ik wist niet dat je-'

'Nee de laatste tijd weet je wel erg veel niet.' Ze staat op en neemt haar hakken in haar handen. 'Jij hebt duidelijk een gesprekje nodig bij de psychiater'

'Pardon?'

'Vampiers, Jessica. Waar zit je met je hoofd?'

'Kijk dan. Kijk hier' Ik grijp de krant van de tafel en houd het voor haar neus.

'Oke, dus de krant zegt dat jullie vreemd zijn. Ik ben het compleet met ze eens.'

'Oh, dus je vind Harry nu opeens vreemd? Je vond hem niet echt vreemd toen je met hem stond te flirten, recht voor mijn neus!' schreeuw ik.

'Kan ik er aan doen dat hij me leuk vind. Ik ben gewoon leuk' Ze knippert met haar Wimpers

'Hij vind jou niet leuk. Hij had het amper in de gaten dat jij helemaal over hem heen slijmde'

'Hij zei wel iets anders toen hij beneden kwam.'

'Wat bedoel je?'

'Toen hij pijnstillers voor je ging halen. Ik stond toevallig in de keuken en van het een kwam het ander'

'W..wat? Wat heb je gedaan?'

'Hij zei dat ik op hem moest wachten. Dat hij eerst die bitch van een Jessica moest afschudden. Hij kwam er maar niet vanaf'

'Zei hij dat?' Mijn maag maakt een salto, ik moet spugen. Mijn ogen beginnen te branden, net zo erg als mijn keel.

'Ja, en nog iets over dat hij mijn lichaam mooi vond. Verder hebben we niet echt veel gepraat. Snap je?' Ze tuit haar lippen en maakt een kus geluid.

'Jullie hebben gekust?'

'Niet alleen dat. Hij was erg goed, dat moet ik je mee geven. Al zal jij het nooit weten' Met die woorden stapt ze de woonkamer uit. Als ik de voordeur dicht hoor klappen pak ik Harry's mobiel en smijt hem kapot tegen de muur.

Ik laat me in een kussen vallen en begin te huilen. Ik wist dat er niemand was die van me hield. Ik sta op en loop naar de keuken. Ik haal met bibberende handen een koksmes uit de la en houd hem voor mijn buik.

'Jessica, wat doe je?!' Ik kijk op.

'Harry?'

'Nee, ik ben het. Max.' Hij stapt voorzichtig op me af. 'Leg het mes weg'

Ik doe meteen wat hij zegt, ik weet niet wat me bezielde. Het enige wat me overeind hielp in het leven is zojuist omver geslagen door een blonde barbiepop die ik ooit vriendin noemde.

Als het mes op de aanrecht ligt loopt max naar me toe. Hij pakt me bij mijn schouders. 'Waarom?' Is het enige wat hij zegt.

Ik schud mijn hoofd zachtjes. 'Ik weet het niet, max' Ik loop naar de keukentafel en glijd in één van de stoelen.

Max aait over mijn rug. 'Niet meer doen.'

'Nee' Het kwam eruit als een soort piep. Ik staar voor me uit. De tranen zijn op, ze zijn helemaal op.




---------------------------------------------



Heeeiiheei,



Het duurt niet meer lang voordat Harry terug komt, maar wil Jessica dat wel? Pam Pam pamm.


Max en Alex zijn trouwens Jack en finn. (zoek maar even op op google)


Veel leesplezier Xx Lizzi


BadWhere stories live. Discover now