Bad

Hoofdstuk 68

'We zijn in het nieuws' Grijnst Liam en zet de tv harder. Hij ziet eruit alsof het hem niks meer kan schelen.

Ik glimlach naar hem. 'Louis is een held!' Roept Niall en geeft Louis een knuffel.

'Ach' Louis krabt op zijn hoofd. 'Ik ben gewoon super blij dat Harry er nog is'

'Ik ook' Glimlach ik en kruip dichter tegen hem aan op de bank. Harry legt zijn arm op mijn rug en speelt met mijn haarlokken.

'Gaan we een film kijken?' Zayn ploft op het kleed voor de bank, naast Niall.

'Ik weet het niet. Is er iets op?' vraagt Liam.

Ik kijk naar de vijf jongens. De laatste dagen waren zo ontzettend stressvol en vermoeiend voor ze. Ik kijk hoe zayn Harry lachend aanstoot, ook iets wat we nooit hadden verwacht.

'Waar is mijn vader eigenlijk?'

'Ik heb hem uit huis gezet. Hij wilde hier wachten, maar dat leek me niet zo'n goed idee'

'Oh, waar is hij dan heen?' Vraag ik aan Niall. hij haalt zijn schouders op.

'Hij is hier ook gekomen, dus kan hij ook weg'

'Serieus? dadelijk is hij naar mijn moeder toe' weg rust..

'Geen zorgen, Jess. Hij heeft vast de bus terug naar huis gepakt'

'Ze laten hem echt niet binnen daar' voegt zayn aan Harry's zin toe.

'Jullie hebben gelijk' Ik slaak een zucht. Waarom maak ik me toch zo'n zorgen om die mensen.

'Scream is op!' Roept Niall. 'zap terug'

'Hell no! geen horrorfilms' zegt Louis en pakt de afstandsbediening af. Hij zapt hem weg.

'Poessie' Lacht zayn. Hij springt op. 'Ik ga ervandoor. Ik heb een date'

'Een date? Met wie?' vraagt liam.

'Perrie heet ze. Ik heb haar ontmoet in het park'

'Was dat die blonde of die met die bruine haren?' Vraagt Niall.

'Die blonde' Zegt zayn als hij zichzelf in de spiegel bekijkt.

'Die is leuk'

'Ze is van mij, Niall. Handjes af' grijnst zayn en grijpt zijn sleutels van de aanrecht.

'Het is half acht. Heb je honger, Jessica?' Vraagt Harry.

Ik knik. 'zayn heeft een lading boodschappen gehaald, ik kan voor je koken. Er is alleen één probleem, ik kan niet koken'

'Ik leer het je. Dan kan je vaker voor me koken'

Hij steekt zijn tong naar me uit. Ik giechel en pak zijn hand. Ik trek hem van de bank af. 'De dame moet eten' Zegt hij tegen zijn vrienden terwijl we naar de keuken lopen.

Niall steekt zijn duim op en neemt meteen de plek op de bank in beslag.

Harry legt zijn hand op mijn rug terwijl hij me naar de keuken leid. Hij sluit de deur achter zich, loopt naar de koelkast. 'Er is kip en deze shit' Hij houd een pak boritos in de lucht.

'Lekker!'

'Nee, we hebben het niet over mij. We gaan koken' Grijnst Harry.

Ik rol met mijn ogen en pak het mes uit de la.

'Ho! Wat ga je doen met dat mes?'

'Ik snijd de kip?'

'Dacht het niet. Dadelijk snijd je jezelf. Je weet wat er gebeurt als je jezelf snijd' Hij neemt het mes over en begint de kip te snijden op een vreemde manier.

'Je doet het verkeerd' Lach ik.

'Ik doe het niet verkeerd' Hij fronst zijn wenkbrauwen. Met zijn tong naar buiten, gefocust op het snijden.

'Dat is schattig' Fluister ik en pak een pan uit de kast.

We staan stil naast elkaar te koken, geen ongemakkelijke stilte. Ik schuif de blokjes in de pan.

'Zou je echt..' begin ik. Ik twijfel even of ik het wel moet vragen. 'Waarom hebben we deze shit allemaal. We eten nooit' Mompelt hij

'Zou ik wat?' Hoor ik vanuit het keukenkastje. Hij zoekt naar de ovenschotel.

'Zou je echt, na alles, nog steeds.. Gek worden van bloed. Ik bedoel, mijn bloed'

Hij komt met zijn hoofd uit het kastje en kijkt me aan. 'Ik weet het niet. We kunnen het testen' Hij pakt het mes op.

Mijn maag draait om, mijn gezicht word wit. 'Ik..'

'Grapje Jessica. Grapje' Hij legt het mes neer en loopt naar me toe. 'Ik zou jou nooit iets aandoen'

'Weet ik' Ik ga met mijn vinger door de saus en veeg het op zijn neus.

'Oh nee, je hebt niet zojuist mijn neus vol gesmeerd met saus'

'Misschien' Giechel ik. Hij buigt naar me toe en gaat met zijn neus over mijn wang.

'Hè!'

'Laat mij maar' Hij pakt mijn gezicht vast en gaat met zijn mond naar mijn wang. Hij likt over mijn wang.

'Harry, ew' Ik pak zijn shirt en smeer mijn wang af.

'Dat gaat goed hier, dat zie ik wel' Lacht Liam, hij komt de keuken ingelopen en ploft op de stoel.

'Laten we dit snel afmaken, dan kan ik straks naar mijn tante gaan'

'Je gaat naar je tante?'

'Ja' Ik prik met mijn vork in een stuk kip.

'Hij is goed..' Zeg ik om de aandacht op iets anders te richten. Het gaat goed nu.. dat wil ik zo houden.