Bad

Hoofdstuk 60

Met grote ogen staar ik mijn moeder aan. Het voelt alsof alle lucht uit mijn longen is geslagen.

'Je.. wat' Ik weet even niet waar ik moet kijken.

Mijn moeder begint. 'Ik weet dat dit een hele shock voor je is, daarom wil ik dat je hier gaat zitten zodat ik het je kan vertellen'

Ik doe wat 'mijn moeder'.. Ze is mijn moeder niet? Dit is zo verwarrend. Ik ga naast de vrouw zitten die ik opeens beschouw als een wildvreemde.

'Het begon allemaal toen Marieke zwanger werd van je vader. Ik was op dat moment al getrouwd met hem.'

'Ik snap het niet.. Waarom deed je alsof je mijn moeder was?'

'Omdat Marieke te vrij was en zeker niet in staat was om een baby op de voeden. Ik was natuurlijk woest op haar, daarom maakte we een Deal'

'Zij gaf mij mijn man terug en ik voedde haar kind op. We vonden het op dat moment best een goed idee..'

'Het is een krankzinnig idee'

'Ik weet het..' Ze gaat met haar handen door haar gezicht. 'Daarom moest Chris weg. Hij wist ervan en ik was zo bang dat je boos op me zou zijn'

'Je hebt Chris uit mijn leven verwijderd zodat ik niet boos op je zou zijn.. Alleen maar voor jezelf. Dit is zo egoïstisch'

'Nee, het was ook voor jou! Moet je voorstellen hoe ongelukkig-'

'Hallo! wat dacht je dat ik.. ik dacht dat mijn..' Ik spring op en loop naar de deur.

'Ik ben nog nooit zo in de war geweest.' Fluister ik en loop de deur uit. Ik gooi hem dicht met een harde knal. Ik pak mijn jas en loop naar beneden.

'Jessica, waar ben je-'

'Laat me met rust, Marieke!' Schreeuw ik en pak mijn tas.

'Waar ga je heen?'

'Ik ga ergens anders wonen tijdelijk. Ik kom weer terug als ik snap waarom the fack jullie al heel mijn leven tegen mij liegen.'

'Waar heb je het over, schat'

'Niks, schat! Je weet waar ik het over heb!'

'Omg, je weet het'

'Urgh'

'Jessica.. ik kan het-'

'Nee! niks uitleggen! niks Jessica! Ik wil het allemaal niet horen' Ik gooi mijn tas over mijn schouder en pak mijn sleutels.

Ik ren naar buiten in de stormende regen. Ik stap de oprit a recht in een enorme plas. 'Fuck!' Gil ik.

Ik wil doorlopen maar mijn voet blijft haken in de modder. Ik val naar voren op mijn gezicht. Dan komen alle emoties opeens naar boven en begin ik te huilen. Ik wil mijn tranen eraf vegen , Ik smeer een streep modder over mijn gezicht.

'Ew' Ik sta op en veeg mijn gezicht af aan mijn shirt. Mijn tas is op de grond gevallen en zit vol met modder.

Ik loop naar Harry's huis. Zayn staat onder de overkapping boven de voordeur met een sigaret in zijn handen. 'Wat zie jij eruit!' Grijnst hij.

Zijn glimlach verdwijnt als hij zie dat ik aan het huilen ben. 'He, wat is er?' Hij gooit zijn sigaret op de grond en gaat erop staan. Dan opent hij zijn armen verwelkomend.

Ik loop naar hem toe en omhels hem. 'Mijn leven is één grote leugen' huil ik in zijn shirt.

'Wat bedoel je?' Ik laat hem los en veeg mijn tranen gemixt met modder van mijn wangen.

'Ik leg het je nog wel uit.. Ik kan niet naar huis, zou ik misschien hier kunnen slapen?'

'Altijd, Jessica. Je bent meer dan welkom in Harry's bed'

'Oh mijn god.'

'Wat?' grinnikt hij.

'Je kan wel een goede vriend zijn. Waarom twijfelde je daar zo aan?'

'Ik weet niet, niet echt veel mensen vinden mij aardig.' Zijn bruine ogen kijken naar de grond.

'Dat is onzin. Heel veel mensen vinden jou aardig, zayn!' Ik geef hem een klopje op zijn bovenarm.

'Ik weet het niet'

'Je bent in ieder geval één van mijn beste vrienden' Zijn gezicht schiet omhoog en hij glimlacht naar me.

'Dankjewel'

'Mag ik nu naar binnen. ik heb het koud' lach ik.

'Ja natuurlijk. Trek wel je schoenen uit, ze zitten vol modder'

'Alsof jullie geven om hygiëne' Grijns ik en stap uit mijn schoenen. Ik gooi mijn modderige jas op de verwarming en stap naar binnen.