Bad

Hoofdstuk 30

'W-wat doe je hier..' Ik kijk naar de deur. Als ik snel genoeg ben.. Nee, hij zal altijd sneller zijn.

'Ik ben er hier vanwege Cindy' Hij staat op van het bed en loopt naar mijn kast. Hij trekt een deur open en gooit al de hangers op de grond.

'Ik ken haar niet, ik ken jou niet. Laat me met rust, alsjeblieft' ik praat zacht zodat mijn tante het niet hoort. Als zijn erachter komt dat vampiers bestaan..

'Jij kent haar niet, maar Harry wel. Jij kent Harry' Hij loopt naar mijn nachtkastje en slaat het glas met water dat er stond kapot tegen de muur.

'Wat is je punt?' Ik wil iets doen. Hij breekt mijn kamer af en ik kan niks doen. Machtelozer dan dit heb ik me nog nooit gevoeld.

'Harry brak Cindy's hart en vermoorde haar achteraf.'

'Cindy is dood..?' Mijn maag draait om. Ik heb het gevoel dat ik moet overgeven. Niet zo zeer omdat Cindy dood is, meer omdat ik nu weet wie haar vermoord heeft.

'Jep, en dat hebben jou vrienden gedaan. Je snapt toch wel dat ik je daar niet ongestraft mee weg laat komen, toch?'

'Wat kan ik daar aan doen? Zij viel mij aan!'

'Dit was allemaal niet gebeurt als jij er niet was geweest! Cindy had nog geleefd, Harry was nog zo dom genoeg als Cindy te vertrouwen en zayn zat nog bij onze bende'

'Zayn heeft jullie verlaten?'

'Ja, hij wil een beter mens worden. Wat een bullshit! Als hij nog één keer bij mij in de buurt komt dan.. waah!' Hij rent naar de spiegel en slaat hem in duizend stukken. Ik spring naar achter om niet geraakt te worden.

Één druppel bloed en het is voorbij..

'Jij bent het hoofd-probleem!'

'Wat dan? Je vermoord me? Je weet dat je dat niet kunt doen. Harry en zayn zijn samen onverslaanbaar. Ze komen naar je toe en vermoorden iedereen!'

'Daar heb je gelijk in. Daarom doe ik jou niks' Grijnst hij.

Ik probeer hem zelfverzekerd en stoer aan te kijken, maar ik ben doodsbang. Even voel ik me opgelucht, maar iets in me zegt dat hij nog niet klaar is.

'Ik pak het groter aan..' Fluistert hij, bijna onverstaanbaar. Hij gaat met zijn vinger over de rand van de gebroken spiegel.

'Ik heb je tante. Ik heb je butler. Ik heb je moeder. Ik heb je vriendin. Zij zullen moeten boeten voor jou.' Met die woorden verlaat hij mijn kamer via het raam.

Het kan niet.. Het kan niet..

Dan hoor ik iemand oorverdovend gillen. Mijn tante.

Zonder na te denken ren ik de trap af, op het geluid af. De woonkamer is leeg.

Een gebroken bord met brood ligt op de grond. Ik houd mijn hand voor mijn mond en zak op mijn knieën.

Dan begin ik te huilen, te gillen.

Wat moet ik doen? Ik kan niks doen!

Harry.. Liam, zij kunnen me helpen. Snel. Voor het te laat is!'

-------------------------------------------

Hey hey,

Hoofdstuk 30 alweer! Ik ben echt super blij met al die lieve berichtjes van jullie! Dat motiveert me om nog meer te updaten en schrijven! (Dat en de slapeloze nachten die ik heb) Bedank voor het lezen <3 Speciaal voor jullie deze clifffffhanger *Dramatische muziek*

XxLizzi