Bad

Hoofdstuk 106

Harry's POV

'En toen?' Lacht Katy. Ze schuift haar autosleutels in haar broekzak. Ze is overduidelijk niet van plan om op te rotten.

Wat maakt het uit, ze is eigenlijk wel aardig. Ik kan niet geloven dat ik dat net dacht.

'Toen hebben we het bijgelegd, niet voor lang trouwens' Leg ik uit. 'Of.. nee.. Niall, mijn zus. Nee wacht, hij is mijn broer' Lach ik. Ik ben zo facking dronken.

Ik sta op van het muurtje waar Katy en ik opzaten. Het lijkt alsof heel de wereld begint te spinnen. 'Wat zit er in dat bier hier' Lach ik. Ik plof terug naast Katy.

Ze schud haar hoofd. 'Ik weet niet. Ik denk dat iemand iets in je drankje gedaan heeft dude' Ze trekt me overeind op het muurtje.

Ik kijk haar aan. 'Waarom is je haar paars' Vraag ik.

'Dat vind ik mooi' Glimlacht ze. 'Ik wilde het bruin maken en krullen, maar dat is misschien iets te Harry' Lacht ze. Ze schud met haar hand mijn krullen door de war.

'Blijf van me af. Ik heb hier vijf uur op zitten.. Föhnen en stijlen en.. what the fack vrouwen allemaal wel niet doen voor hun haar'

'Je scheld veel te vaak met fack.' Grinnikt Katy. Ze haalt een blikje bier tevoorschijn. Geen idee waar vandaan, maar ik wil het.

'Ik scheld met fack zoveel als ik facking wil.' Grom ik.

Katy fronst haar wenkbrauwen en neem een slok van haar bier. Ik wil het blikje afpakken, maar ze houd het achter haar rug.

'Ik heb bier nodig' Zeur ik. Ik doe een zwakke poging om het blikje af te pakken.

'Ik denk dat je genoeg gehad hebt. Je moet naar huis' zegt ze.

'Ik kan niet naar huis. Ik ben bestolen. Mijn autosleutels zijn weg, mijn portemonnee en mijn mobiel'

'Steel een fiets' Zegt Katy. Ze drukt het blikje plat en gooit het achter haar in de struiken.

'Fack you' Lach ik en duw haar van het muurtje af. Ze grijpt net op tijd mijn arm waardoor ze zichzelf weer omhoog trekt.

'Mietje. Dat is het optimale studenten gevoel' Grijnst ze. Ze haalt haar wenkbrauwen op.

'Oke, best. Ik steel een fiets' Zeg ik. Ik negeer het stemmetje in mijn hoofd die roept dat dit een dom idee is en loop door.

Ik kijk om me heen, niemand te zien behalve Katy en ik. Ik kies een oude fiets uit. De fiets word duidelijk alleen gebuikt voor het stappen. De sleutel staat erop, maar het voorwiel ligt vast aan een ketting.

'Pak een ander. Ik ken die kettingen, kom je niet doorheen' Zegt Katy. Ze neemt een hijs van de sigaret tussen haar vingers.

'Wat begrijp je niet aan, ik kan alles' Mijn stem slaat over. Ik heb echt teveel gedronken, veel te veel.

Als ik de ketting wil pakken struikel ik over mijn eigen voeten. Ik voel de grond niet eens, zo verlamd raak ik door de drank. Ik grijp de ketting en trek hem er met één ruk af.

'Hoe kom jij toch zo sterk' Katy gaapt me aan.

'Kwestie van krachtsoefeningen. Veel bier. Vampier zijn. Veel bloed drinken' Ik tel het op mijn vingers.

'Vampier zijn? Nu doe je wel heel wazig' Ze neemt nog een trekje van haar sigaret en drukt hem dan uit onder haar zwarte laarzen.

Ik trek de oude fiets uit de stalling en ga op het zadel zitten.

'Gast! Wat doe je met mijn fiets!' Hoor ik iemand schreeuwen. Lachend kijk ik Katy aan.

'Dit is niet.. Jou fiets.. Dit is-' Een harde klap tegen de zijkant van mijn hoofd zorgt ervoor dat ik uit balans raak en met fiets en al op de grond val. Ik wil opstaan, maar op dat moment voel ik een pijnscheut in mijn buik.

Dezelfde facking gast die ik daar straks van Jesse afgooide staat nu boven me. De ene schop na de andere tegen mijn borst, buik en gezicht terwijl ik niks anders hoor dan Katy's geschreeuw om hulp.

Jessica's POV

Ik stop mijn lange haren in mijn jas en trek mijn muts over mijn hoofd. Ik weet niet waar ik beland ben, maar dit is niet veilig. De koude wind blaast tegen mijn wangen.

Het kan me niet schelen. Ik ben vrij, Josh is dood. Nu is hij echt dood, Opgeruimd.

Ik moet ergens een telefoon te pakken zien te krijgen. Ik moet ergens Harry kunnen bellen, zodra hij bij me is ben ik veilig.

'Hey lekkerding' Hoor ik iemand roepen. Ik kijk op naar een groepje jongeren. Ze leunen tegen de muur, joint in hun ene hand, bier in de andere. 'Kom je gezellig mee roken?' Roept een ander. Hij neemt net een trekje.

Ik trek mijn muts verder over mijn hoofd en loop zo snel mogelijk door. Ik luister, tot mijn opluchting is niemand me gevolgd. Waar ben ik?

Ik loop een andere straat in, een lichtere. In alle straten is het donker, maar hier brand licht. Ik kijk naar binnen bij de goed gevulde kroegen. Er moet een studentenhuis in de buurt zitten, dat kan bijna niet anders.

Een groepje aangeschoten meisjes lopen voorbij, gierend van het lachen maken ze foto's van elkaar. Ik glimlach naar een van de meisjes en loop door. Ik wil net de hoek omlopen als iemand mijn arm grijpt.

'Meisje! Meisje, help alsjeblieft. Een vriend van me is in elkaar geslagen en ik weet niet wat ik moet doen. Mijn mobiel is leeg en-' Ze stopt even om op adem te komen.

'Ik heb geen mobiel bij me' Antwoord ik.

'Dat hoeft niet. Blijf alsjeblieft bij hem totdat ik mijn broer heb gehaald' Vraagt ze. Ze veegt een paarse pluk haar achter haar oren.

'Natuurlijk, waar is ze?'

'Een hij. Het is een hij en hij ligt hier om de hoek. Dankjewel' Ze verast me met een omhelzing en verdwijnt dan de kroeg in.

Ik kijk om me heen. Oke, ik zorg dat dit voorbij is en daarna bel ik Harry.

Ik loop richting de hoek, de plek die het meisje aanwees. Een jongen zit tegen de muur aan. Hij houd zijn hand op zijn buik en rust met zijn hoofd tegen de muur. Zijn krullen lijken wel op..

'Harry!' Gil ik zo hard dat ik waarschijnlijk heel de stad wakker heb geroepen.