Bad

Hoofdstuk 31

Op mijn blote voeten ren ik de deur uit. Het zwarte jurkje wappert in de wind. Als ik bij hun voordeur sta bel ik aan, twee keer, drie keer. Maak open!

'Jessica, wat-'

Zonder na te denken werp ik mijn lichaam op die van Harry. Ik sla mijn armen om zijn nek.

'J-josh.. Josh heeft..' Snik ik.

'Jessica. Rustig, wat is er aan de hand?'

'Josh..' Harry begeleid me langzaam naar de bank. Bijna struikel ik over mijn eigen voeten. Ik zie bijna niks, omdat mijn ogen gevuld zijn met tranen.

Hij overhandigd me een glas water. Ik probeer een slok te nemen, maar mijn handen trillen zo erg dat het niet lukt. Harry neemt het glas weer aan en zet het op de tafel.

Ik neem een hap lucht. 'Ik zat in mijn kamer en opeens zat josh op mijn bed. Josh zat op mijn bed. Hij heeft mijn kamer gemolesteerd en hij dreigde en ik denk dat hij mijn tante vermoord heeft. Hij heeft haar meegenomen, samen met mijn vrienden en hij heeft Vera. Je moet ze vinden Harry.' Ik stop met praten om weer op adem te komen.

'Fuck! Fuck!' Hij staat op. 'Liam, Niall!' Schreeuwt hij.

'Geen zorgen, Jessica' Hij knielt voor me neer. 'Ik haal ze terug, ik beloof het'

De tranen rollen over mijn wangen. Hij legt zijn hand op mijn wang en veegt ze weg met zijn duim. 'Het komt goed' Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.

'Wat is er? ik hoorde je roepen' Niall staat in de deuropening. Hij draagt alleen een grijze trainingsbroek en Nike's. Liam en Louis komt achter hem vandaan.

Harry legt het hele verhaal uit aan zijn vrienden. Ik pak het glas op en neem een slok om tot rust te komen.

'Wat is je plan?' vraagt Niall aan Liam.

'Ik roep de rest en dan gaan we erheen. Dit kan die klootzak niet maken. De vorige keer zei ik dat ze het gingen voelen. Nu wil ik ze dood. We gaan niet terug voordat die klootzak-'

'Liam, dat is veel te gevaarlijk. Er zullen doden vallen, ook bij ons!' Roept Niall.

'Dat kan me niks schelen. Haal ze terug. We rusten niet tot dat ze terug zijn!'

'We halen heel de groep erbij. Wie blijft bij Jessica?' Vraagt Niall.

'Ik blijf bij Jessica, gaan jullie maar' stelt Harry voor.

'Nee, Harry we hebben jou kracht nodig! Niall blijft bij haar.' Zegt Liam

'Wat doe ik?' Vraagt Louis.

'Jij blijft hier. Als iemand gewond is komen we terug en genees jij ze. Ik bel de rest' Liam loopt de keuken in met een mobiel aan zijn oor.

Niall zegt iets tegen me, maar ik hoor het niet. Ik zit te ver in gedachten. Mijn tante zal zo bang zijn. Ik kan me niet voorstellen hoe mijn vriendin zich nu moet voelen. Hij heeft gelijk, het is allemaal mijn schuld. Waarom heb ik hun in gevaar gebracht.

Harry loopt naar me toe. 'Heb je even?' Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar de gang. Hij klikt de deur achter zich dicht.

'Als ik het niet red..'

'Wat? Doe niet zo dom. Natuurlijk red je het!'

'Jessica, ze zijn sterk.'

'Jullie zijn sterker. Ik geloof in je!'

'We hebben meer nodig dan geloof, Jess..'

'Alsjeblieft Harry. Zeg me dat je het overleefd. Zeg dat iedereen het overleefd' Ik sla mijn armen om zijn middel.

'Kon ik dat maar..'

'Harry, we gaan' Roept Liam vanuit de woonkamer.

'Ik moet gaan' Hij maakt mijn armen los van zijn lichaam.

'Wees voorzichtig'

'Altijd' met die woorden vertrekt hij. Ik ga op de onderste tree van de trap zitten en laat de tranen komen. Eerst is er gerommel in de woonkamer, maar dan is het stil. Ze zijn vertrokken.

'Jessica?' Ik kijk op. Louis komt naar me toe en gaat naast me zitten.

'Het komt wel goed. Ik zag die jongens, ze weten wat ze doen.'

'Hoeveel zijn het er?'

'Genoeg. Liam, Harry, zayn..'

'Zayn?'

'Hij is er. Dan heb je nog die tweeling, max en alex en een grote kerel. Ik geloof dat hij Jake heet'

'Ik hoop maar dat er niks ergs gebeurt met één van onze jongens'

'Louis, Jessica. naar boven! nu!' Schreeuwt Niall.

Ik doe meteen wat hij zegt en ren de trap op. Louis en Niall achter me aan. We rennen Harry's kamer in en slaan de deur dicht.

'Wat is er Niall?' Vraagt Louis.

Niall rent de kamer rond en maakt alle gordijnen dicht. 'Ze zijn hier.'