Bad

Hoofdstuk 101

Harry's POV

'Alsjeblieft word wakker' Galmt Jessica's stem door mijn hoofd.

'Ik wil wel.. Het lukt niet!' Schreeuw ik terug. Het voelt alsof ik in een diepe put sta. Mijn armen en benen werken niet meer en praten lukt niet.

'Ik dacht dat je hem had gedood. Hij leeft nog. Help'

Waar ben je? Wie bedoel je? Waar ben ik!?

'Alsjeblieft. Alsjeblieft.'

'Het lukt niet!' Wil ik terug roepen, maar er komt geen geluid uit mijn keel.

'Slaap lekker' Hoor ik iemand zeggen.

Wat bedoeld ze? Is het Jessica?

Het lijkt alsof de put steeds voller loopt met water. Ik sta op mijn tenen om bij te blijven. Ik moet Jessica helpen.

Ik moet nu wakker worden. Ik probeer iets vast te pakken om mezelf omhoog te helpen, maar ik glijd weg.

'Harry' Ik voel zachte klopjes tegen mijn wang. 'Harry. Wakker worden'

'Zayn?' Kreun ik.

'Mooi. Je bent er.' Zegt Zayn. Ik open mijn ogen langzaam. Het vertrouwde plafond boven me. Wazig zie ik Zayn's gezicht boven me hangen.

Dan schiet ik overeind. 'Waar is ze?' Ik wrijf door mijn ogen en scan de woonkamer. Niall ligt op de bank, zijn ogen gesloten. Louis hangt over de leuning van de stoel.

'What the fuck' Ik sta waggelend op. Zayn ondersteunt mijn rug terwijl ik probeer hem weg te duwen. 'Waar is ze?' vraag ik nog een keer.

'Weet ik niet. Ik weet alleen nog dat ik cement ging halen voor de tegels. Ik werd wakker in de badkamer' Hij veegt met zijn hand over zijn stoppelbaard.

'Liam!' Roep ik. 'Waar is Liam?' Ik draai me om naar Zayn. Hij haalt zijn schouders op.

'Hmm.. Nee.. Nee!' Kreunt Louis. Zijn gezicht rolt over het kussen heen. Ik loop naar hem toe en schud hem wakker. Zijn grote ogen staren me voor een paar seconde aan.

'Jessica' Is het eerste wat hij zegt.

'Weet jij waar ze is!' Roep ik hulpeloos. Als hij zijn hoofd schud laat ik hem los zodat hij weer op de bank valt.

'Ze is boven' bedenk ik me. Het moet wel. Waar is ze anders? Met Liam mee?

Ik gooi de deur open naar de gang en ren de trap op. Als ik de overloop op loop struikel ik over iemand heen en val met een harde dreun op de grond.

'Liam' Zeg ik. Ik trek mijn benen naar me toe en sta op. 'Liam? Kan je me horen?'

Ik tik met mijn vlakke hand tegen zijn wang, geen reactie.

'Jessica!' Schreeuw ik. Ik laat Liam even voor wat het is en zoek de rest van de bovenverdieping af. Op Zayn's kamer, de plek waar Jessica slaapt, ligt een doormidden gebroken bezem. De deur is tegen de muur aan geknald, waardoor er een scheur in zit.

'Ze is er niet' Zeg ik tegen mezelf. Ik doe er alles aan om niet te flippen. Ze moet in de buurt zijn. Waar kan ze anders heen zijn gegaan? hoelang was ik bewusteloos?

Ik kijk op mijn horloge. Het is half vijf in de avond. De laatste keer dat ik op de klok keek voordat ik bewusteloos raakte was om half zes.

'Zayn!' Roep ik. Hij verschijnt meteen in de deuropening. 'Zeg alsjeblieft dat ze boodschappen ging doen. Dat ze de plantjes water ging geven buiten, weet ik veel. Maar ze is niet..'

'Ik weet het niet' Zucht Zayn.

'We zijn bijna twaalf uur bewusteloos geweest. Waar kan ze zijn' Mijn stem klinkt machteloos.

'Misschien is ze naar haar ouders'

'Misschien' Ik kijk zayn hoopvol aan. 'Zorg dat Niall en Liam bijkomen en zoek de buurt af. Ik ga naar haar ouders'

Mijn hart bonkt als een gek terwijl ik met trillende vingers mijn sleutel in de auto steek. 'Kom op' mompel ik. Ik sla een keer met mijn handen op het stuur. Dan begint de motor te draaien.

Met meer dan honderd kilometer per uur raas ik het pad af. Hoe is ze naar haar ouders gegaan?

Ze is niet naar haar ouders. Ze is ontvoert door Josh.. Zegt mijn geweten.

Nee.. Nee, ze zit op de bank bij haar moeder met een kop thee. Ik hoop maar dat het zo is, want als ze er niet is kan ik niet beloven dat ik het huis heel laat..

Jessica's POV.

Ik open mijn ogen. Een wazig beeld van een auto dak zweeft boven mijn hoofd. Ik lig in een auto, waarom?

Ik draai mijn hoofd naar links. Er zitten twee personen voor in de auto. Hun gezichten zijn wazig, maar één van hun stemmen klinkt bekent.

Josh.

Een grote golf van angst gaat er door me heen. Wat gaan ze met me doen en waar brengen ze me heen?

Dan komt het allemaal terug. Hij heeft me gedrogeerd met gif of wat dat ook was. Net zoals Harry en waarschijnlijk de rest van de jongens.

Als mijn beeld iets scherper word zie ik dat naast Josh een meisje zit. De zijkant van haar hoofd is opgeschoren terwijl de rest van haar zwarte haar tot over haar schouders valt.

Ze kijkt nerveus om haar heen. Josh's donker blonde haren zijn te zien boven de stoel. Mijn armen en benen zijn los, vrij om te bewegen.

Heel zachtjes zoek ik de klink van de auto. Ik weet niet hoe hard we rijden, maar alles beter dan vastzitten bij deze twee. Gevonden.

Langzaam trek ik de klink naar me toe. Ik trek hem open, maar de deur beweegt niet. Shit, ze hebben het kinderslot erop gezet.

Ik leg mijn arm weer rustig naast mijn lichaam. De reis lijkt eeuwen te duren. Elke keer als het meisje achterom kijkt knijp ik mijn ogen dicht. Zolang ze denken dat ik bewusteloos ben laten ze me wel met rust, denk ik..

'Uitstappen, trut' Josh's stem klinkt schor. Heeft hij het tegen mij?

Tot mijn verbazing stapt het meisje naast hem uit met haar handen vastgebonden op haar rug. Wat?

Ik kijk ze na, mijn hoofd omhoog. Zodra ze de hoek om zijn kom ik in actie. Ik vlieg over de achterbank, naar de bijrijders stoel. Ik ruk aan de klink.

'Waarom is deze facking auto..' Mompel ik. Ik zet mijn voeten tegen het glas en beuk zo hard als ik kan. De deur vliegt open.

Opgelucht ga ik rechtop zitten. Ik wil uitstappen en zo snel mogelijk weg rennen, maar als ik op kijk kijk ik recht in Josh's ogen. Ik voel al het bloed uit mijn gezicht wegtrekken, al mijn lucht word uit mijn longen geslagen en ik kijk hem angstig aan.