Hoofdstuk 91

7.7K 361 35
                                    

Jessica's POV



'Als we nou eens deze tegels gebruiken voor de muur en deze voor de vloer. Alles is dan wit' Zegt Louis. Hij houd een foto omhoog.

'Ik dacht meer aan zwart of blauw.' Zegt zayn. 'Wat vind jij Jessica?'

'Hmm?'

'Een badkamer tegel. Die gele die er nu liggen moeten eruit.' Zegt zayn.

'Wit is cool' Ik frunnik aan mijn nagels.

'Ik zei het toch' Hoor ik Louis zeggen. 'Oké dus het word wit' Ik loop naar de bank. Ik ben de laatste tijd zo moe.

Harry loopt de keuken uit. Ik ga rechtop zitten. 'Heb je het besproken?'

'Het is goed.' Zegt hij kortaf en gaat op de stoel zitten.

'Oke..'

'Jessica, ik moet je iets-'

'Wat?'

'Nee, laat maar.' Hij kijkt over me heen. Ik kijk achter me, Niall staat er. 'Wat wilde je vragen?'

'Hij wilde niks vragen. We zijn allang blij dat het weer goed is tussen ons. Ik zou niks willen veranderen' Zegt hij. Hij sist het woord veranderen door zijn tanden. Wat is dit?

'Dus het is weer helemaal normaal tussen jullie'

'Jup'

'Geen gevechten of andere vreemde dingen'

'Nope' Zegt Niall. 'Zoals ik al zei, ik zou niks veranderen'

Ik kijk Harry verward aan. Hij glimlacht alleen. 'Oke.. jullie doen een beetje vreemd, wat is er aan de hand?'

'Er is niks schat. Maak je eigen niet zo druk, dadelijk word je weer ziek' Harry leunt over de bank om mijn hand te pakken en knijpt er zachtjes in.

'Oke dan' Glimlach ik terug.

'Liam, zayn en ik gaan de tegels halen' Zegt Louis. 'Als dat goed is?'

'Ja, prima.' Ik grijp de autosleutels van de salontafel en gooi ze naar Louis. Hij vangt ze en steekt zijn duim op. 'Veel plezier'

'Ik ga mee' Zegt Niall snel en loopt achter ze aan.

Ik wacht tot ik de voordeur dicht hoor klappen en begin dan met praten 'Oke wat was er nou echt?'

'Niks' zegt hij.

'Harry'

'Oke, fuck. Ik leg het al uit' Zegt hij en staat op. Hij gaat naast me zitten en pakt mijn hand. 'Ik dacht laatst. Jij bent 19. Ik ben 19'

'Ja?'

'Ik blijf 19 en jij word ouder en ouder en ouder.. Elke dag. We moeten snel-'

Dan klinkt er een bel door het huis. De voordeur. Harry haalt zijn wenkbrauw op. Het is toch niet wie ik denk dat het is.. Harry staat op, ik grijp zijn hand. 'Niet opendoen. Dadelijk is het de politie' Sis ik.

'Neh, het is vast Louis die iets vergeten is. Misschien zijn sleutels'

'Ik gaf hem net zijn sleutels' Fluister ik. 'Oke, blijf hier zitten. Ik ga' Ik trek Harry naar de bank en loop de gang op.

Ik kijk door het raam naast de voordeur. Geen politie, het is een meisje van een jaar of 20. Ik open de voordeur. 'hei?'

'Oh hallo. Is zayn thuis?' Vraagt ze vriendelijk.

'Zayn?' Ik kijk langs haar af of er geen rare mensen in de bosjes liggen die hier elk moment naar binnen kunnen rennen en Harry oppakken.

'Ja, ik heb met hem afgesproken. Hij zei dat hij hier woonde'

BadWhere stories live. Discover now