Sirius Black ~ Black and White 《Voltooid》

Hoofdstuk 17

Hoofdstuk 17 ~ Kerstmis

Opgedragen aan XalwaysHPgirlX.

Update aan het einde over: 'Verzoek om hulp', 'Mijn ontmoeting met Lucius' en 'Clementine gaat het klooster in'.

De volgende ochtend stond ik weer voor het klaslokaal. Het was de laatste dag voor kerst en ik kon niet wachten om weer terug naar Sirius te gaan. We hadden de hele avond gepraat en oude herinneringen opgehaald. Ik heb hem nog niet verteld over mijn Dark Mark, maar dat komt wel als het moment daar is.

Vanochtend landde er een uil op mijn vensterbank. De brief zat nog altijd ongelezen in mijn binnenzak. Net voordat de les begon, nam ik het tevoorschijn.

Lieve Luciana,

Ik kan niet wachten totdat je weer hier bent. Harry wil maar niet stoppen met zeuren en ik word door iedereen verhoord. Zelfs Molly Weasley, die net terug is uit het ziekenhuis, wil alles weten. Arthur mag bijna naar huis en wordt met kerst hier naartoe gebracht. Ik heb aan Remus gevraagd of hij ook even langs wil komen, maar daar heb ik nog geen antwoord van gehad.

Ik zie je snel weer mijn liefste,

Padfoot.

'Professor? Professor!' Ik kwam snel weer terug in de realiteit en zag dat de klas gevuld was met leerlingen. De plekken waar Ron en Harry normaal zaten waren nu leeg.

'Waarom zat u te glimlachen, professor?' vroeg een Gryffindor.

'Oeh, professor Grey is verliefd!' riep een ander. De klas werd steeds rumoeriger en ik stopte grijnzend mijn brief weg.

'Oké, jongens,' lachte ik. 'Genoeg gekletst. Laten we maar snel beginnen. Dan zijn we eerder klaar en kan iedereen zijn koffers in gaan pakken voor de vakantie.' Gejuich steeg op en de leerlingen sloegen hun boeken open. Vandaag had ik een rustige les gepland. Iedereen kon aan de slag zonder mijn hulp. Ik opende een lade en zocht naar briefpapier. Toen ik het eindelijk gevonden had, kreeg ik een pijnscheut door mijn arm. Dankzij de schrikreactie stootte ik mijn hoofd tegen het bureau en keek de klas verbaasd toe.

'Alles oké, professor?' vroeg een leerling op de voorste rij.

'Ja, perfect,' zei ik terwijl ik mijn tanden op elkaar beet. Ik greep met mijn rechterhand naar mijn linkerarm en probeerde de pijn weg te drukken. Toen het niet lukte, verontschuldigde ik mezelf tegenover de klas, wenste ze een fijne kerst en rende het lokaal uit. Ik baande een weg naar het Potions klaslokaal en duwde de deur open. Iedereen keek me verbaasd aan maar het kon me niets schelen. Ik keek Severus aan en hij wist direct waar ik het over had. Hij kon zijn pijn alleen veel duidelijker verbergen.

'De les is voorbij,' zei hij terwijl hij zijn leerlingen de deur uit stuurde. Ik rende naar voren en beet mijn tranen weg. Toen er niemand meer binnen was, ging ik los.

'Severus, ik kan niet... Ik moet... Hij kan toch niet-'

'-rustig,' zei Severus. 'Wat kan je niet? Wil je niet gaan?'

'Ik kan niet gaan. Zodra ik één stap binnenzet, ziet hij dat-'

'-dat je bij Black bent geweest. Dat is niet mijn probleem,' zei Severus nors. Ik keek vermoeid naar de grond. 'Laat me raden. Je gaat zometeen weer naar hem terug.'

'Ja, ik ga kerst bij hem vieren,' antwoordde ik zonder na te denken.

'Ik dacht dat je op Hogwarts bleef tijdens kerst. Dat heb je een tijdje terug nog gezegd in het kantoor van Dumbledore. Je zei: ''Maar dan is professor Snape alleen en ik had beloofd dat ik met hem op Hogwarts zou blijven tijdens kerst''. Of was je dat alweer vergeten?'