Sirius Black ~ Black and White 《Voltooid》

Hoofdstuk 23

Hoofdstuk 23 ~ Het plan

Opgedragen aan Skysmiles101.

Ik weet het niet meer. Ik weet niet hoelang ik hier al zit. Ik weet niet hoe vaak ik al naar boven ben geweest. Het enige dat ik nog weet is dat ik Luciana heet. De oude man die in dezelfde cel zit, vertelt me dat het nooit makkelijker wordt. Ik weet niet wat hij bedoeld. Ik weet het niet meer.

Vandaag kwam er een meisje in onze cel. Ze had lang blond haar en een wazige blik. Ze was erg jong, maar zeker niet bang. Ben ik bang? Voor wie? Ik voel dat ik mezelf verlies. Is dit hoe het voelt om jezelf kwijt te raken?

'Wat is er met haar aan de hand?' vroeg het jonge meisje aan de oude man. De man krabde over zijn hoofd.

'Cruciatus Curse,' fluisterde hij. 'Iedere keer wanneer ze naar boven gaat, wordt ze gemarteld. Iedere keer wanneer ze naar beneden komt, lijkt ze steeds minder op de vrouw die ze was toen ze binnen kwam.'

'Een vriend van me, Neville, is zo zijn ouders kwijtgeraakt. Ze zijn leeg van binnen,' zei het meisje.

'Luciana is nog niet verloren,' zei de man weer. 'Nog niet.'

'Is ze... zwanger?' vroeg het meisje. Ik voelde aan mijn buik. Hij was enorm gegroeid. Vreemd. Gister zat het er nog niet. Of kan ik het me niet herinneren?

'Ja, al een lange tijd,' zei de man.

'Maar is dat niet gevaarlijk?' vroeg het meisje. 'Onder de Cruciatus vloek als je zwanger bent?' De man knikte grimmig.

'We moeten blijven hopen dat het goed zal komen,' zei hij. 'Dat is onze enige kans.'

~*~*~

In Grimmauld Place zag de situatie er hopeloos uit. Remus probeerde zijn vriend te laten rusten. Sirius was, met gevaar voor eigen leven, naar buiten geweest. Talloze keren.

'Ze moet zijn waar hij is,' zei hij, doelend op Voldemort, wiens naam nu een taboe geworden was. Iedereen die het uitsprak, kreeg een bezoekje van zijn volgelingen. 'Maar waar is hij? Malfoy Manor?'

'Waarschijnlijk,' zuchtte Remus verslagen. 'Maar ga alsjeblieft rusten, Sirius.'

'Hoe kan ik rusten terwijl mijn familie daarbuiten is?' schreeuwde hij terug. 'Eerst Luciana, nu is Harry ook nog weg. Ik wil ze helpen, maar ik kan niets doen!' Sirius zat met zijn handen in zijn ongetemde haar. Remus legde medelevend zijn hand op Sirius' schouder.

'Ga slapen, dan proberen we het morgen opnieuw.' Sirius' ogen vielen bijna dicht.

'Oké, misschien heel even dan.' Remus knikte en Sirius ging naar zijn slaapkamer. Luciana's kant van het bed lag er nog net zo opgeruimd bij als toen ze verdween. Sirius legde zijn hand verlangend op haar kussen en viel in een levendige slaap.

Hij was in een bos samen met Remus. Ze verstopten zich ieder achter een boom en knikten naar elkaar.

'Voldemort,' fluisterde Sirius, waarmee hij het taboe doorbrak. Het duurde niet lang of twee mannen in gewaden verschenen op de open plek. Ze keken rond, op zoek naar verdachten. Sirius knikte naar Remus en tegelijkertijd vuurden ze spreuken af op de Deatheaters. Toen de twee mannen buiten westen waren, stalen Sirius en Remus hun gewaden en maskers. Helemaal aangekleed leken ze net op Deatheaters en niemand kon hun gezicht zien.

Sirius schrok wild wakker. Hij dacht na over zijn droom. Dit was precies wat hij nodig had om Malfoy Manor onopvallend binnen te komen. Nu nog kijken hoe Remus zou reageren.

~*~*~

Het was druk in Malfoy Manor. Hoewel de Dark Lord het pand verlaten had, waren er nog veel dingen waar zijn volgelingen zich druk om konden maken. Het woord ging rond dat Harry Potter en zijn vrienden gevangen waren genomen en op weg waren naar Malfoy Manor. Luciana Grindelwald hield haar mond stijf op elkaar en raakte bijna haar gezond verstand kwijt. En ten slotte moesten er nieuwe Deatheaters gerekruteerd worden. Bijna iedere Deatheater werd op een missie gestuurd, waardoor Malfoy Manor bijna onbemand was.