Faded Memories (Complete)

Chapter 18

I woke up the next morning without Abby beside me. Binalot ako ng kaba. I stood up fast and quickly ran out of the room.

Last night after I have sang for her ay bigla niya na lang akong niyakap nang mahigpit so I embraced her back. Nagulat na lang ako nang bigla niya akong hinalikan sa mga labi. I took that chance and kissed her back. I didn't know what came into her to kiss me fervently but I kissed her back longingly with the same ardency, but I never took advantage of the situation because the last thing that I would want to happen is to lose her trust again. We just kissed. I didn't know what's on her mind but I really missed that kind of moment between us.

I let her lay down on my chest until she fell asleep. Wala akong ginawa kundi titigan lang ang maganda niyang mukha hanggang sa hindi ko na namalayan na nakatulog na pala akong yakap-yakap namin ang isa't-isa.

I went to the balcony na madalas niyang pinupuntahan kapag nagigising na siya but she wasn't there either. Hindi ako mapalagay. Natataranta na ako. Halo-halo ang nararamdaman ko. Kinakabahan, nangangamba, at natatakot. Takot na baka bigla na lang bumalik ang alaala niya at iwan na lang ako bigla.

Dàmn it! Hindi pwede! Alam kong darating ang panahon na iyon. But not now please! I'm just starting to make her fall in love with me again hangang sa unti-unting bumalik ang mga alaala niya na ako ang kasama niya para makabawas man lang sa sama ng loob at sakit na pwede kong maibigay sa kanya kapag naalala na niya ang mga nangyari sa pagitan namin before the accident happened.

Inikot ko ang buong second floor pero di ko siya nakita. Napahawak ako sa sentido ko. Please, wag naman po sana.

I went downstairs. May narinig akong kaluskos na nagmumula sa kusina. I am silently praying na sana ay siya iyon. My heart is beating so fast as I walk towards the kitchen. At hindi nga ako nagkamali. She's here in the kitchen. I felt relieved when I saw her. She's busy cooking in front of the stove.

Halos lumundag ang puso ko sa tuwa. Lubos-lubos ang pasasalamat ko sa Panginoon when I finally found her. Hindi niya ako napansin. Pinagmamasdan ko lang siya sa kung ano ang ginagawa niya. I missed Abby doing that. Sa ganitong paraan ko siya mas lalong nagustuhan noong fubus pa kami when we were in college. I treated her indifferently dahil sa takot akong mahulog sa kanya nang tuluyan noon. But I still couldn't help it.

Kahit na noong kasal na kami at sinasaktan ko siya ay hindi pa rin siya nagbago. She still did her duties as my wife. Gumigising siya ng maaga to cook my breakfast, paggising ko ay prepared na ang mga isusuot ko sa pagpasok sa opisina, wala kaming maid sa bahay kaya siya ang gumagawa ng lahat from cleaning the house up to the laundry. Napaka maalaga ni Abby.

Abby is the most kind-hearted and the most loving person that I ever knew. Kahit galit ako sa kanya noong mag-asawa na kami ay hindi ko pa rin maiwasan na hindi lumambot ang puso ko sa kanya paminsan-minsan. Hindi niya lang alam na bawat galaw niya noon ay pinagmamasdan ko. I love watching her whenever she's in front of her canvass while painting because that's her passion. I especially love staring at her whenever she's doing things for me dahil mababakas sa mukha niya na masaya siya sa mga ginagawa niya.

At sa bawat araw na kasama ko siya ay lalong nalilito ako sa mga nararamdaman ko para sa kanya. Galit ako at sobrang nasaktan dahil hindi ko matanggap na kaya niya akong lokohin when I saw those fúcking fake pictures pero alam ko sa sarili kong hindi nawala ang pagmamahal ko sa kanya dahil nasasaktan din ako noong tuwing sinasaktan ko siya.

And when I thought that everything in our life is already going smoothly ay saka naman sunud-sunod na mga problema ang dumating na naging dahilan ng lahat ng ito. At paulit-ulit kong pagsisisihan lahat ng mga ginawa ko sa kanya noon.

Dàmn it! If I could only turn back the time ay mas pinairal ko na lang ang puso ko kaysa sa utak ko. Mas naniwala pa ako sa iba kaysa sa sarili kong asawa. Pinagdudahan ko pa ang pagmamahal niya sa akin.