Me and the Marauders

Schaatsuuuhh!!

OMG!! Ik heb meer dan 500 reads en wil de hele dag door Happy zingen, maar ik houd me in. Dit betekent, mensen, dat er een nieuw personage in komt! Als je wilt dat jij er in komt, stuur me dan hoe je wil heten, je leeftijd, je karakter en in welke afdeling je wil zitten! Misschien zie je jouw personage wel in het volgende hoofdstuk! XX-

Lily stelde voor om te gaan lunchen, omdat we het ontbijt hadden gemist. Niet dat ik het erg vond, als er maar eten was. Ik had echt honger. Sinds dat ik gisteravond door Jackson meegesleurd was, had ik niks meer gegeten. 

Bij de Grote Zaal aangekomen, vielen Sirius, James en ik meteen aan. Ik nam een hap van mijn pistolet met nutella. Het was veel te snel op, vond ik.

"Viezerik," zei Lily met een vies gezicht. "Remus, wat vind jij?" richtte ze zich op Remus. Hij keek vragend op. Lily wees op mij, terwijl ik gewoon een volgend broodje in mijn mond stopte.

Remus haalde enkel zijn schouders op.

Ik grinnikte, wel toen mijn mond leeg was, natuurlijk. 

"Wat gaan we straks doen?" murmelde James met volle mond. Kijk, Lils, dat is een viezerik.

"Iehw, niet praten met volle mond, James," zei ik met een gezicht. Hij slikte zijn eten door en keek me zuchtend aan.

"Maar misschien kunnen we gaan schaatsen?" stelde Sirius voor, hij negeerde mijn zucht.

"Ja, schaatsuuuhh!!!" riep James. "Maar hebben we wel schaatsen?"

"Een kwestie van magie!" zei Sirius mysterieus. Ik grinnikte.

"Maar het Zwarte Meer is toch veel te groot om te bevriezen?" zei Remus. Yes, nu kunnen we niet schaatsen. Even voor de duidelijkheid, mensen, schaatsen is niet leuk als je de hele tijd valt.

"Ik ken nog wel een ander meertje," zei Lily. "Er ligt een klein vijvertje vlakbij het Zwerkbalveld." Nee, ik wil niet schaatsen...!

We stemden in en gingen nog even naar de Leerlingenkamer om ons warmer aan te kleden. Ik deed grijze ugs aan met warme sokken en een witte winterjas met zo'n bontkraag om de capuchon. Ook deed ik mijn licht roze muts, bijpassende handschoenen en kol sjaal om.

"Klaar?" vroeg Remus, toen we met z'n alle bij het bordes stonden. De jongens droegen allemaal gewoon een simpele winterjas, maar Remus droeg nog wel een muts. 

"Klaar," bevestigde we tegelijk. Lily sloeg een arm om me heen en we liepen met ze alle richting het Zwerkbalveld. En inderdaad lag er een klein vijvertje dat er bevroren bijlag. 

"Moet iemand niet kijken of het ijs wel dik genoeg is?" vroeg Lily. We staarden naar het ijs, alsof we het aan het inschatten waren. "Straks vallen we er doorheen."

"Ik probeer wel," zei Sirius en hij stapte het ijs op.

"Nee, pas op, Sirius!" riep ik en wilde zijn jas vastgrijpen, maar hij stond al op het ijs.

"Geen zorgen, streskippie," zei Sirius. Ik gaf hem een boze blik. "Het ijs is dik genoeg."

"Ik kom er aan, Sluipvoet!" zei James dramatisch. Hij zette ook een voet op het ijs en ging gewoon verder.

"Komen jullie?" Vroeg James toen hij bij Sirius was. Die had al schaatsen aangetrokken en zoefde het vijvertje over. "Of durven jullie niet?" Ik keek James vuil aan.

Lily zette een voet op het ijs en stapte voorzichtig verder. Als snel pakte James Lily's handen en hielp haar. Het zag er heel erg schattig uit en Lily stribbelde niet tegen.

"Gaan wij ook?" Vroeg Remus aan mij. Ik keek hem aan met een blik die zei; moet-het-nou-kunnen-we-geen-chocolade-gaan-drinken-?.

Remus glimlachte bemoedigend. Ik gaf toch toe. Hij pakte mijn hand vast en we betraden het vijvertje voorzichtig. Ik vond het heel eng, bang om uit te glijden.