#30| Een roze plan

808 61 4
                                    

James en ik liepen de keuken uit. We hadden net gebruncht en hadden daarstraks kennis gemaakt met Tyler. Een bloednimf die voor Jackson werkte.

"Gaan we weer terug naar de Leerlingenkamer?" vroeg ik. 

"Kunnen we niet het kantoor van Minnie felroze verven, of zo?" stelde James voor en ik grijnsde. 

"Prima idee, James," zei ik en hij grijnsde ook, waarna we aanstalten maakten om naar het kantoor van Anderling te gaan. Onderweg kwamen we een paar luidruchtige eerstejaars Zwadderaars tegen die ons uitlachten. James had één van het haar roze getoverd. Wat had hij met roze nu?

"Doe jij de wacht?" vroeg hij, toen we bij het kantoor kwamen. Ik knikte en ging als een bodyguard voor de deur staan, terwijl James naar binnen ging. Er klonk wat gerommel binnen en hij kwam grijnzend weer naar buiten. Er zaten wat roze verfvlekken op zijn vest en broek, maar dat leek hem niks uit te maken.

"Is het fel?" vroeg ik grijnzend. James deed zijn staf in zijn broekzak en haalde even zijn hand door zijn haar.

"Neon," antwoordde hij. Ik lachte en zei dat we nu wel naar de Leerlingenkamer konden gaan. We liepen -met wat spreuken en vervloekingen, zoals Beentjeplak- naar de thuisbasis van Griffoendor. Het gezelligste huis van allemaal.

James zei het wachtwoord tegen de Dikke Dame en ik huppelde de Leerlingenkamer in. Ik zag Alice met een hoop boeken om zich heen zitten. 

"Hé, Alice," zei ik, voor ik naast haar neer plofte. Ik merkte er eigenlijk helemaal niks meer van dat ik een soort van ziek was. 

"Hé, hoe was het?" vroeg ze en ze legde een van haar boeken weg.

"Goed, we weten nu dat Jackson Bloednimfen heeft om plannen te verzinnen. Tyler -één van de Bloednimfen- heeft dat alles uitgelegd. En Jackson heeft dus een kamp in het Verboden Bos."

"Jep," zei James kortaf. 

"En nu?" vroeg Alice. Ik schokschouderde. 

"Ik denk dat we eerst Jackson moeten vermoorden, voordat hij jou vermoordt," zei een andere stem dan die van James of Alice. 

Ik keek om en zag Remus, Sirius, Peter, Lily en Marlene binnenkomen. 

"Is dat niet een beetje té?" vroeg ik en haalde een wenkbrauw op.

"Hij wil jou toch ook vermoorden," zei Sirius, die tegen een fauteuil leunde.

"Ik ben het met Nina eens," zei Lily. "We kunnen er wel voor zorgen dat hij in Azkaban wordt gegooid." Ze ging zitten op een stoel.

"Ik stem voor vermoorden," zei James en hij stak zijn hand op. Sirius en Peter volgde. Marlene ook en Alice twijfelde. Lily zuchtte. Het was vier en een half tegen drie en een half. 

"Dan wordt het de dood voor hem," gaf Remus toe. Ik beet op mijn lip. 

"Wanneer gaan we het doen?" vroeg Sirius enthousiast en hij trommelde op de fauteuil. 

Terwijl Sirius en James de raarste plannen bedachten, zweefde mijn gedachten weg. Waarschijnlijk heeft iedereen weleens dat ie half slaapt en dan rare beelden in diens hoofd krijgt. Zoals dat er ineens een weiland opdoemt, of zo. 

In mijn gedachten dwaalde ik door een steegje. Een donker steegje. Het was vochtig en griezelig. Waarom ik hier aan dacht, geen idee. 

Ik schrok op. 

"Ja, vind ik ook," zei ik afwezig, niet wetend wat ze net zeiden. Lily riep iets, wat ik niet verstond. Mijn gedachte vlogen weer weg en dit keer naar de voorkant van een kasteel. Een donker en gesloopt kasteel. Ik stond op afgebrokkelde stukken steen en dood gras. Waarom was ik hier? Er klonk wat vaag geschreeuw.

Weer werd ik wakker. 

Wat een rare gedachten, zei ik tegen mezelf en schudde het van me af.

"Nina, ben je er mee eens of niet?" vroeg Marlene aan mij. 

"Wat precies?" zei ik voor ik het verkeerde antwoord gaf. 

"We gaan Jackson in de val lokken op 28 april, mee eens?" vroeg Sirius gejaagd. 

"Euhm... Oké," zei ik dan maar. Iedereen knikte en James, Sirius en Peter begonnen weer over wat plannen.

"Nina, kan ik je even spreken?  vroeg Remus aan me. Ik knikte, stond op en volgde hem naar een klein hoekje.

"Ja?" vroeg ik zacht en sloeg mijn armen over elkaar.

"Je kan nu nog terug, ik kan ze wel overhalen," zei Remus. "We doen het voor jou, dus..."

"Nee, we doen het, ik wil er vanaf zijn," zei ik standvastig. Remus knikte en haalde een hand door zijn warrige haar.

"Is er iets?" vroeg ik weer. 

"Ik maak me gewoon zorgen. 28 april is al over ongeveer een maand. Stel nou dat het misgaat?" Remus maakte me een beetje nerveus.

"Het zal een keer moeten, Remus," zei ik zacht en legde een hand op de zijne. "We blijven bij elkaar, dan zijn we onverslaanbaar. We hebben al eens met z'n vijven tegen Voldemort en een paar Dooddoeners gevochten. We zijn ontkomen, levend en wel. We zijn sterk, slim en trouw aan elkaar. Natuurlijk zal het lukken."

Remus leek al wat te ontspannen en glimlachte waterig. Ik glimlachte bemoedigend terug. We stond er nog een tijdje. Zwijgend. Ik staarde naar mijn voeten.

Mijn gedachten dwaalden voor de derde keer af. Dit keer was het heel even. Heel even een beeld van een groene lichtflits en een gegil. 

Raar zeg, dat ik die beelden in mijn hoofd krijg. Misschien leek het er wel op dat ik ziek was.

"Ik- We moeten weer naar de les, Gedaanteverwisseling viel uit vanwege een geverfd kantoor van Minnie," zei Remus uiteindelijk en ik kon de grijns van mijn gezicht niet wegvegen. "Je hebt toch niet...?" 

"Misschien met James..." zei ik uitdagend en liep snel naar James. "Betrapt," fluisterde ik tegen hem en hij keek me vragend aan.

"Welke kleur?" vroeg Remus en ik zag dat hij een grijns ook niet kon verbergen.

"Roze," zei ik droogjes.

"Neon roze," maakte James mijn woord af. Ik grijnsde en verborg mijn gezicht een beetje met mijn vlecht, wat mislukte natuurlijk.

Sirius begon te schaterlachen en al gauw volgde iedereen.

Na een paar minuten waren we uitgelachen.

"We moeten maar een plan gaan verzinnen," stelde Lily voor. We stemde in en gingen verspreid op de bank en fauteuils zitten en begonnen ons plan. 

"Natuurlijk hebben we een naam voor het plan nodig, hè?" zei Marlene.

"Het roze plan?" 

Hoi lezers, merken jullie ook dat mijn hoofdstukken met de keer slechter worden? Ik wel, doordat ik steeds minder stemmen krijg. En ik heb besloten nog ongeveer zes hoofdstukken te maken en het dan editen en voltooien. Mee eens?? Bedankt voor de votes, comments en reads, Akkelove.

Me and the MaraudersDonde viven las historias. Descúbrelo ahora