In a campus that filled with different kind of students, including Bullies, Smart ones, Cheerleaders, Nerds and the Famous.
There is a classroom that only famous students can enter and they called that 'Classroom Full Of Famous'.
But what if... A Ne...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ווווו×
Janine's Point Of View
"Naks naman umeebeg na si Janine!" Sigaw ni Marga habang binabasa yung mga letter na binigay sakin. Sira ba naman tong babaeng to sinigaw kaya ayan nagsilapitan na mga classmate namin.
"Ano yun?! Si Janine lumalablayp na?" Sabi ni Copper habang naglalakad papunta samin saka nakibasa sa letter.
"Sino nagbigay nito Janine?" Tanong naman ni Scarlette habang kinikilatis yung mga bulaklak.
"Aba ang effort naman ng nagbigay nito." Sabi naman ni Maisie.
Napansin ko si Maddy na nasa sulok lang at ang lalim ng iniisip, nakatingin siya sa kawalan na may halong lungkot at galit ang kaniyang mukha.
"Nandyan na si Ma'am umayos na at magpakanormal!" Sigaw ni Hunter.
"Bakit hindi ikaw gumawa ng sinasabi mo tutal hindi ka naman normal." Ani ng nakangising si Chloe.
"Boom!" Sabay-sabay nilang sigaw.
"Aba Chloe ngayon mo lang ako pinilosopo ng ganto ah." Nakangising saad ni Hunter sabay tulak kay Chloe sa dingding, nginisian lang siya ni Chloe pabalik.
"Woooy! Wag dito! Sa janitors room!" Sigaw ni Copper.
"Try niyo sa basement malawak na, madilim pa at ang higit sa lahat walang makakarinig sa inyo!" Panunukso pa ni Damon kaya nabatukan siya ng katabi niyang si Phoebe.
"Bakit?! Sinasabi ko lang naman na sa basement sila mag-away wag dito! Anong masama dun?!" Apila pa nito.
Inisnaban lang siya ni Phoebe at nagsuot ng earphone. Walang pakialam ang lahat kahit na kanina pa nakatayo si Ma'am Ferrer sa harap at tuloy lang sila sa asaran at bulyawan.
Ganito sila sa room na to. Matagal na rin magmula nung malipat ako dito, kaya na naman kahit na papaano na-adapt ako sa section na to. Naging kumportable na rin sila sakin at ganun din ako sa kanila.
*****
Nalalakad kami ngayon papuntang cafeteria at talagang nakapagtataka dahil hindi na ako iniirapan ng mga studyante at ang mas nakakagulat pa ay kapag napapatingin ako sa kanila ay agad silang iiwas ng tingin at para bang natatakot saka wala na rin akong naririnig na pinaguusapan nila ako.
I suddenly felt like I'm free again. No gossips about me, no glaring at me, no one is trying to discriminate me and no talking bullshits right in front of me.
Pagdating namin sa cafeteria ay ako na ang nagpresintang umorder ng pagkain samantalang umupo naman sila Maddy sa pinakadulong table.
Habang nasa pili may lumapit at kumalabit sakin na isang babae at halata sa itsura nito ng kilig at excitement. Seriously bruh?!
"Miss Janine can we take a picture?" Malambing nitong saad.
"Yes we can but I may not, joke!" Sabi ko sabay peace sign at siya naman ay biglang dumikit sakin at kumuha ng picture naming dalawa.
"Swerte niyo po, I swear." Nakangiti niyang tugon sabay alis.
Ano daw?! Paano ako naging swerte nito?! Weird ah.
"Oorder ba o hindi." Sabi ng masungit na counter at hindi ko na namalayang nasa unahan na pala ako ng pila ka.
"Oorder po, hehe." Aniko. Umorder na ako at pagkatapod ay kinuha ko na yung tray at naglakad papunta sa table kung saan nakaupo sila Maddy.
Nang biglang may lumapit na lalaki sakin at sinabing. "Goodluck Miss Janine!" Sabi nito.
Tumuloy na lang ako sa paglalakad ng may lumapit na dalawang babae sakin. "Congratulations po!" Kilig nilang sambit.
Teka?! What's wrong with the people here?! Kung anu-ano ba naman mga pinagsasasabi.
Nang makarating na ko sa pinakadulong table ay agad kong binaba yung hawak kong tray sabay upo.
"Weird ng mga tao ngayon ah." Aniko sabay cross arm at kuha ng fries.
"Bakit nanaman?" Tanong ni Kendra.
"Sinasabihan ba naman akong swerte at congratulations daw."
"Baka may mga sapak sa utak yung mga nagsabi nun?" Sabi ni Marga.
"Baka naman nanalo ka ng house and lot." Ani Kendra.
"Baka nanalo ka ng vacation coupons." Sabi pa ni Marga.
"Baka, baka! Bakahin ko mukha mo eh. Gaya-gaya ka rin eh." Inis na sambit naman ni Kendra.
Napansin ko ang seryosong mukha ni Maddy. Ano kayang problema neto? Kanina pa tong umaga.
Hindi ko na lang iyon pinansin at napag isip-isip ko na pumunta munang library at sumunod naman silang tatlo sakin dahil daw wala silang ibang mapaglilibangan sa school na to.
Habang naglalakad ay nadaanan namin ang gymnasium at kapansin-pansin na ang daming tao kaya pumunta muna kami dun para malaman kung anong meron dun. Pero pagkapasok na pagkapasok ko pa lang biglang dumami pa ang taong pumasok kaya natulak papunta sa gitna ng gymnasium. "Potek naman oh! Oy masikip! Ano ba't! Wag kayong manulak!" Sigaw ko lang pero parang mga bingi ang mga tao dito dahil hindi ako pinansinni isa sa kanila.
Nang mapunta na ako sa gitna biglang nagupo yung mga ibang tao samantalang ako ay nasa gitna at kita ko rin yung mga ibang varsities na nagpapractice. Bahagya akong nakaramdam ng hiya.
Aalis na sana ako sa pwesto ko ng biglang may tumugtog.
[Playing: A Thousand Years]
Yung kaninang nagpapractice na cheerleader ay bigla na lang sumayaw sa harap ko kasabay ang beat ng kanta. Hindi pa nagtagal ay sumali na rin sa ssyaw ang ibang mga varsities at halos lahat sila ay sabay sabay.
Teka nga anong meron dito?! Bakit may ganito? Flash mob ba to?!
Nagkumpulan sila sa harap ko at sabay sa pagtapos ng kanta ay unti-unti silang nagsi-alisan at may isang tao ang naiwan sa gitna at iyon ay si Ziggy na may haeak na pulang rosas.
Bigla akong nakaramdam ng kilig at kaba. Ngayon napagtagpi-tagpi ko na ang lahat, si Ziggy talaga yung nagbigay sakin ng mga rosas na natanggap ko kanina.
Lumapit siya sakin kaya biglang nagtilian ang mga taong nanunuod at nakaupo. Ngumiti siya sakin at para bang sinasabi ng ngiti niya na 'Okay lang yan'
"This red rose represents true love. I've always wanted to be part of your life, I've always wanted to be the person that you can lean on, I've always wanted to be the best person I can just for you and you know what? I've always wanted to be your boyfriend." Kasabay ng pagsabi niya nun ay yung pag labas ng sulat mula sa malaking monitor na 'Will you be my girlfriend?' "I love you Janine. I always have and I always will. Please be mine. If you accept this rose that means you do feel the same way but if you didn't it's okay to me. Just make your decision and whatever your decision is, I will respect it." Nakangiti niyang sambit sabay lahad sakin ng pulang rosas.
Hindi na ako nagdalawang isip at kinuha ko yung Red Rose sa kamay niya.
*****
Any violent reaction in this chapter? Don't be scared to leave a comment, libre lang naman eh haha.
