Classroom Full Of Famous (COMPLETED)

Chapter 37: Sister In Law

ווווו×

Janine's Point Of View

Bigla na lang niya akong niyakap ng mahigpit. "Thank you Janine, di mo alam kung gaano ako kasaya."

Bigla na lang nagtilian yung mga taong nandito, halos mapuno na tong buong gymnasium sa dami ng tao. Kanya-kanyang hampasan, kanya-kanyang hawak ng cellphone para videohan kami at kanya-kanyang tilian.

"Ziggy let go, I can't breathe." Aniko kaya bumitaw naman siya saka kami nagkatinginan. "So ano na, hehe."

This awkward moment.

"Wait," Aniya sabay harap dun sa mga taong tumulong sa kanya dito sa surprise niya para sakin. "Guys thank you for all your hardwork, kung hindi dahil sa inyo baka hindi ako sagutin ng taong pinkamamahal ko."

"Wala yun basta ikaw!"

"Oo nga idol stay strong!"

"Ano tara sa cafeteria libre kita." Anyaya ni Ziggy.

"Teka kakakain ko lang eh." Aniko.

"Wag na makulit! Para sa kalusugan mo rin to."

Aba! Loko tong lalaking to ah, para namang sinasabi niyang hindi ako healthy. Pero ayun nga hindi na ako umangal tutal gutom pa naman ako, mehehe. Pagkarating namin sa cafeteria pinaupo niya na ako sa table at siya na yung nag-order. Habang naghihintay bigla na lang umupo sa harapan ko si Lukas.

"Na surprise ka ba?" Biglaan niyang tanong.

"Wait, did you all planned these?"

"Yeah, congrats nga pala. Matagal niya ng gustong magyari to," Napangiti ako ng bahagya sa mga sinabi niya. "Bago ka pa malipat sa section namin alam naming may gusto na siya sayo. The way he look at you, we knew that there is something suspicious with that look. Nakakatuwa lang dahil ang tagal niyang tinatangging wala siyang gusto sayo at ngayong umamin na siya natutuwa ako para sa inyo."

"Ah matagal na talaga siyang may gusto sakin?!"

"Oo actually nung nalock kayo sa storage room kami ang may gawa nun, nung nalasing ka? Sinadya namin yun at dahil concern siya sayo alam naming aalagaan ka niya. At nung nasa palawan tayo. Sinabihan niya na kami na wag kang paiinumin ng alak pero ginawa namin yun para pigilan niya kami, and as predicted he would stop us. Lahat ng yan ginawa namin para lang mangyari to kaya ikaw wag kang gagawin ng ikaseselos niya." Pagbabanta niya sakin kaya naman napatingin ako sa likod niya at napakibit-balikat.

"Bakit?" Ani Lukas kaya napalingon din siya sa likod niya at laking gulat niya ng makitang nakatayo sa likuran niya si Ziggy at matalim na nakatingin sa kanya.

Lesson learned: Kapag mag aadvice iapply muna sa sarili.

"Oh tol!" Masiglang bati ni Lukas pero hindi umimik si Ziggy.

"Alis." Maikling saad nito kaya naman nagmadaling umalis si Lukas at pasimpleng nag goodbye sakin. Nang maka-alis si Lukas agad siyang umupo kung saan naka-upo si Lukas kanina. "Eat." Cold niyang sambit.

"Problema mo?" Nakangiti kong saad.

"What?! I don't have a problem." Aniya kaya natawa na lang ako. "Stop laughing!"

"Hindi ba obvious? Wag ka magselos sa kaibigan mo. Napaka seloso mo masyado eh." Aniko at agad na kumain.

"Ako nagseselos?! Ba't naman ako magseselos?!"

"Aish oo na! Matapos lang!"

"Bilisan mo kumain pupunta pa tayo sa bahay."

Agad kong naibuga yung nakain ko ng marinig ko yung mga sinabi niya. "Ano? Tama ba ako ng narinig?"

"Oo kaya bilisan mo. Tinawagan ko na rin si Mommy para maghanda ng pagkain."

"Seryoso ka ba?! Pakakainin mo ko ngayon tapos pakakainin mo pa ako sa inyo?! Tsaka bakit ngayon mo pa?! Hindi ako handa!"

"Wag na maarte! Hindi mo naman kailangang magpaganda pa eh."

"Sus parang kanina lang ang sweet sweet mo tapos ngayon nagsusungit ka."

"Aish daming sinasabi!"

*****

"Ziggy kinakabahan ako." Mahina kong saad ng mapagtantong nasa harapan na pala kami ng bahay nila.

"Wag kang kabahan, hindi naman kita ipapa drug test eh." Aniya kaya agad ko siyang nahampas.

Dahil sa mga sinabi niya kahit papaano nawawaka ang kaba ko. Bakit ba naman kasi biglaan to! Hindi ako prepared! Ni wala nga akong dalang make up kit dito eh. Masyado ba namang excited tong lalaki na to na ipakilala ako sa pamilya niya. Uulitin ko I wasn't prepared! Wala na akong nagawa ng bigla niya ako hinila papasok sa bahay nila.

"Mom! Where's kuya?! I'm so effing tired here waiting for him." Mula dito sa sa pinto, rinig namin ang matinis na boses ng isang teenage girl.

"There he is." Sambit naman ng Mommy ni Ziggy na ngayon ay nakatingin na samin. "Oh! You must be my son's girlfriend." Ani pa ng Mommy niya at lumapit sakin na para bang ini-scan niya ako. "As Ziggy said you're really beautiful, my dear."

"Oy nakauwi ka na pala?" Tanong ni Ziggy sa kapatid niya.

"Yes kuya! Did you miss me that bad so you're asking me?"

"No I did not! I wish you could stay there forever."

"Why you're saying that?! I don't wanna go back to Korea! People there are going crazy whenever they see me." Agad siyang napatingin sakin, or should I say she glared at me. Parang alam ko na yung sasabihin niya. "Yaah! Sister In Law! Where have you been for so long?! My Ziggy Oppa was so pitiful the time you refused him!" Aniya sabay hawak sa kamay ko.

Ano daw?! A-akala ko hate niya ako.

"Zimmy umayos ka nga, para kabg nakawa sa hawla eh." Sabi ni Ziggy.

"Ikaw rin!" Aniko naman.

"That's right Sister In Law! He always bully me whenever I went here and now that you're here I think I have found my savior against this monkey!" Sabay turo niya sa Kuya niya.

"Hey stop acting childish, you're old enough to act in that way!" Asar naman ni Ziggy at eto namang kapatid niya asar talo kaya ayon naghabulan yung dalawa ng parang mga bata. Nakikita ko tuloy yung sarili namin ni Kuya sa kanilang dalawa.

*****

Here's the update for the people who keeps reading this lame story.

Hanggang dito lang po muna!

Please Don't forget to leave a Vote and Comment! Kamsa!