Prologue

4.6K 73 3
                                    

Disclaimer: This is work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced, transmitted or distributed in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the author.

PLAGIARISM IS A CRIME!

Ate Lay: Let me remind you all, that this story is my own work. And don't you ever accusing in me of copying if you haven't yet reading the whole story. And don't you ever compare my works to others works because I have my own plot and I have an originality. And I really work hard for this. Thanks :)

Note: I wrote this story when I first started out writing in Wattpad. So please be reminded that some chapters are NOT YET EDITED! So expect grammatical errors, typo graphical errors, wrong spelling and whatsoever errors. But I have other stories you might be interested and read those to see how my writing skills have improved from this story. Thank you!


© LyksMeNot
All rights reserved

_______________________________________
Prologue

Chloe's POV

"Chloe bakit ngayon ka lang umuwi? It's already 11:30 pm for god sake!" Nag aalalang giit ni Kiesha, ang ate kung pa epal na walang ginawa kundi mag sermon sa'kin.

I rolled my eyes and flip my hair before I spoke, "So? Ano naman ngayon kung 11:30 na? Buti nga 11:30 pa ako umuwi e! At pwede pa kiesha wag mo akong pakialaman!" Naiinis na bulyaw ko sa kanya at dumiretso sa kitchen para uminom ng tubig.

Habang umiinom ako ng tubig ay hindi ko maiwasan na hindi mainis sa kapatid kong 'yon. She's so paepal and I hate her!

I hate her parangal!

I hate her attitude because she's too kind!

She's too good to be true!

Unlike me, napaka maldita, masama ang ugali in short demonyita. Kapon ng santanas.

Kahit talaga kailan napaka epal ng babaeng 'yon! Ano naman sa kanya kung late na ako umuwi? Edi sana sumama din siya sa bar ng malaman niya kung ga'no kasaya dun.

I love partying

I love boozing

I love dancing in the middle of the crowd!

And I love being me!

Well back to my paepal sister. Kiesha is my older sister, isang taon ang tanda niya sa'kin. And even though she's older than me I never called her ate. It doesn't matter to me if people would called me disrespectful, rude and bitch.

Like I care about them. I don't give a fuck. Magsalita sila ng kahit na anong gusto nila. Wala akong paki.

Kung gusto nila sabunutan nalang. Oh wait! Wag nalang pala, baka mamaya ay magulo pa ang iniingatan kong buhok! At mas lalo na baka masugatan ang gatas kong kutis. I won't let that happen.

"Chloe nag aalala lang naman kami sayo. Lalo na si mama, kaya sana wag kanang mag bar." Marahas akong napabuntong hininga ng magsalita ito sa likuran ko.

Talagang sinundan niya ako dito para lang diktahan ako?

Well, ano pa ba ang inaasahan ko mula sa kanya? Knowing ang babaeng 'to? Napaka pakialamera.

Pabagsak kong inilagay sa island table ang basong ininuman ko bago galit na humarap sa kapatid ko. "Could you fucking shut up kiesha? Masyado ng nakaka irita ang bibig mong 'yan. Mind your own damn business. Alam kong boring ang social life mo kaya pwede ba wag mo akong dinadamay sa mga kaartehan mo."

Napahalukipkip ako at tumaas ang kanang kilay ko ng unti unti itong yumuko sabay naglaglagan ang luha sa kanyang mga mata.

Oh hell. Here we go again.

The crying baby kiesha.

Minsan iniisip ko kung may sayad ba itong si Kiesha. Napaka arte at naknakan ng kadramahan sa buhay.

Akala niya ba maaawa ako sa kanya?

"Oh anong nangyari dito?" Napatingin ako sa kapatid kong kakapasok lang sa kusina. He's Traven, he's 2 years older than me. Siya ang panganay.

"Ewan ko ba diyan kay Kiesha ang drama niya." Kibit balikat na giit ko at lumabas ng kusina.

Ramdam na ramdam ko ang pagsunod nito sa likuran ko. Alam kong may idea itong ako ang nagpaiyak sa kapatid nilang pinakamamahal.

"Call me kuya at tawagin mong ate si kiesha. Ikaw ang bunso kaya dapat lang na gumalang ka sa'min." Umirap ako sa pagsermon sa'kin ni Traven.

Aw, how sweet. Sana all pinagtatanggol ang kapatid.

"Oh? Nandito kana pala. Akala ko hindi kana uuwi. Balak ko pa sanang dalhin ang mga gamit mo sa bar. Alam mo bang sobrang nag aalala sa'yo si mommy kanina pa? Kailan kapa ba titino Chloe?" Napatigil ako sa paglalakad ng makasalubong ang isa ko pang kapatid-ang kakambal ni traven. His name is tanner.

Here comes the parangal again.

Hindi paba sila nagsasawa sa'kin? Halos gabi gabi ko itong ginagawa at gabi gabi naman nila akong dinidiktahan at pagsasalitaan ng kung ano ano.

Mabilis ko siyang nilampasan at mabilis na umakyat sa kwarto ko para makapag shower at matulog.

Nang matapos kong gawin ang dapat gawin ay nahiga ako sa kama at inalala ang nangyari kanina. Tumulo ang luha sa mga mata ko, bakit paba ako nasasaktan sa mga sinasabi ng mga kapatid ko sa'kin? Diba dapat masanay na ako kasi palagi naman ganun?

Hindi naman talaga kasi ako ganito dati e, nagbago lang ako simula ng iwan kami ni daddy. Sobra akong nasaktan nong iniwan niya kami, sa nakalipas na taon ay unti unti narin naka move on ang pamilya ko. Ako lang yata ang hindi, pano ko nga ba makakalimutan si daddy? Mahal na mahal ko siya, pero ano? Iniwan niya ako... kami.

My father used to be my hero when I was still a kid. He used to be my protector and my savior.

But now? Everything has change.

He left me... he left us.

And I just felt alone.

Tanging sarili ko lang ang nakakaintindi lahat ng sakit na pinagdadaanan ko.

Unti unting pumikit ang pilik mata ko pero napadilat ako ng biglang bumukas ang pintuan at pumasok ang galit na galit na mukha ni mommy.

"Kailan kaba talaga titino chloe?! Alam mo bang lahat kami nag aalala sayo? Ganito nalang ba palagi ang gagawin mo? Pagod na pagod na ako kakaintindi sayo! So as your punishment, don ka titira ng 90 days sa probinsiya nila manang sa bakasyon!" She scoff.

What the hell?

Itutuloy...

Chloe Samantha Perez see at the right side ===>

-

Hi readers sana suportahan niyo din ang story na ito. Please ;)

Read.Comment.Vote

Love, Ate Lay

90 Days With Him Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin