HAZNEDAR

22.Bölüm

Her insanın hayatında bir dönüm noktası vardır ve bu dönüm noktasının gidişatı acılarımızdan geçer. Çünkü her acı,insana hata yaptırır. Her acı beraberinde bir korku getirir ve sizi,siz olmaktan çıkarır. Aylardır hatta ve hatta yıllardır yaşadığım şey bu değil miydi ? Tam olarak buydu. Savaşla aramızdaki buzları yavaş yavaş eritiyor olsakta her ne kadar bütün sorularım cevap bulsada içimde hiç sönmeyen bir ateş vardı. Babamın açtığı yaralar mıydı buna sebep olan yoksa anneme benziyor olmak mı üzüyordu beni ? Savaşın sırtı bana dönük,elbiselerin arasında dolaşmasını sessizce izlerken hastalıklı düşüncelerimden kopamıyordum. Bütün bu bilinmezliklerin içinde bildiğim tek şey,tek doğrum Savaştı. Ben annem gibi sevdiklerimi bırakmazdım. Savaşı bırakamazken ondan bir parcam olsa...Allahim bunu bu aralar ne kadar çok düşünüyordum.

"Bunların hepsini deneyeceksin Eslem."diyen sevgilime baktığımda ellerinde on'a yakın elbise vardı. Peki neden hepsi siyah!Neden? Neden? Neden? 

"Aşkım farkında mısın bilmiyorum ama cenazeye değil düğüne gideceğiz."

Elimde olmadan eksittigim yüzüme takıldı buz mavi gözleri ve alayla kıvrıldı dudakları. Ahh,hadi ama gerçekten bunları giyeceğimi düşünmüyordu değil mi ? Bazen ne kadar da gıcık bir adam oluyordu. Oysa onu her haliyle seviyordum ama bir türlü gostermiyordum bu sevgimi. Belkide onun için birşeyler yapmalıydım.

"Güzelim,sen bir bunları dene ben sana renkli elbiselerde denetecegim."

"Alışverişten nefret ediyorum ve bunu kullanıyorsun. İnsan sevgilisine eziyet eder mi ?"dedim sevgili kelimesi dudaklarımdan dökülürken hızlanan kalp ritmim savaşın bakışlarında tutkuya dönüşürken.

"Sevgilim ?"

"Sevgilim."dedim elinde tuttuğu elbiseleri alarak ve şaşkınlığını gizleyemeyen dudaklarına masumane bir öpücük kondurdum. Dile getiremediğim sevgi sözcükleri bugün fazlasıyla dile getirmiştim ve Savaş ister istemez afallıyordu. Arkamda şaşkınlıkla bana bakan koca bir adam bırakarak kabine girdim. Bu alışveriş bir an önce bitmeliydi. Üzerime ilk geçirdiğim ilk elbise siyah,uzun kollu ve uzun etekli berbat bir elbiseydi ve Savaş beni böyle görmemeliydi. Bu kadar zevksiz olamazdı. Olmamalıydı! Bu elbiseyle düğüne gitmek şurada dursun,kabinden çıkamazdım ki.

"Hadi güzelim. Daha giyinmedin mi ? İstersen gelip seve seve yardımcı olabilirim."

Sesindeki çocuksu ifade yüzümde kocaman bir gülümseme oluştursada "Edepsiz!"diye bağırdım kabinin içerisinden. Gerçekten bu halde nasıl çıkacaktım dışarıya ?

"Çok ciddiyim,çık artık şuradan."

Sabırsız sesi ne kadar eğlendiğini belli ediyor ve benim sinirlerimi iyice geriyordu. Ciddi anlamda beni bu halde kardeşinin düğününe götürmeyi planlanıyordu umarım. Söz konusu Savaş olunca her ihtimal mümkün gorunsede aklım çığlık çığlığa bu şekilde insan içine çıkmayı reddediyordu. Kabinin kapısını açıp,bir cesaret dışarıya çıktım. Mavi gözleri baştan aşağı bedenimi süzdü ve yüzündeki alayla gülümseme silindi. O kadar mı berber görünüyordum?

"O kadar mı kötü ?"

Aynanın karşısına geçip kendime baktığımda sorduğum sorunun cevabını aldım. Berbat! Mağazadaki birkaç kadının bakışı bana dönmüştü ve muhtemelen ne kadar zevksiz olduğumu düşünüyorlardı. Adım seslerini duyduğum Savaş arkamda durdu ve aynadan gözlerime bakti. Kalbimin her saniye biraz daha hızlı attığını hissediyordum ve buna kendim bile inanamıyordum. Bir insan nasıl olurda her seferinde aynı heyecanı duyardı? İlk günkü gibi hissediyordum işte. Sıcak,iri elleri belime dolandı ve burnunu boynuma sürterek kokumu içine çekti. Gözlerim kapanırken derin bir nefes aldım ama bu başarısız bir girişimdi. Ciğerlerime ulaşamadan yok olan havaya hem ihtiyaç duyuyordum hemde bir ömür nefes almadan bu şekilde oturabilirdim.

"Senin kötü görünmen mümkün mü ? Nasıl aşkla baktığımı,sana nasıl deli divane olduğumu göremiyor musun ? Eslem,sen her koşulda benim güzelimsin."

Her konuştuğunda dudakları boynuma değiyor,hem kalbimi hem de bedenimi etkisi altına alıyordu. Sevilmek böyle birşey miydi ? Bir adam bir kadını ancak ve ancak bu kadar çok sevebilirdi. Keşke sevmek ve sevilmek nasıl bir duyguydu babamda ögrenseydim ve Savaşı acıtmadan sevebilseydim. Keşke Savaş bana kaybetmekten korkar gibi değil de bu kadın benden gitmez diyerek korkusuzca daha çok sevebilseydi. Gerçi bundan daha fazla nasıl sevebilirdi ki ? Adam daha ne yapsın diyen yanım sindigi köşeden çıkmış benim dolan gözlerimin aksine Savaşa aşkla bakıyordu.

"Savaş ?"dedim ama düğüm düğüm olan boğazım yüzünden konuşamadım. Yeşil gözlerimden akmak için bekleyen gözyaşlarıma inat gözlerimi kırpmadan aynadaki yansımamızı izliyordum. Berbat elbise bile onun sözleriyle gözüme güzel görünüyordu. Aşk ışte böyle birşeydi. Çirkin olan herşey güzelleşiyordu. Sanki dünyada çirkin hiçbirşey yoktu.

"Sana her baktığımda ne hissettiğimi bilsen..."derin bir nefes alarak boynuma bir öpücük kondurdu ve ellerini belimden çekerek uzaklaştı. Oysa bir ömür onunla bu şekilde kalabilirdim. Hatta kollarında ölüm bile çekici geliyordu.

"Savaş bey istediğiniz elbiseyi getirdim efendim."

Bizi sessiz sessiz izleyen görevliye ve elindeki elbiseye baktım. Bordu,simli elbisede takılı kalan gözlerim mutlulukla patlarken,içimde sevinç nidaları atıyordum.

"Hadi dene."

Savaşa baktım. Bir kez daha ve bir kez daha aşık oldum. Görevlinin elindeki elbiseyi alarak tekrar kabine girdiğim ve üzerimdeki korkunc elbiseden kurtularak,bordo elbiseyi giydim. Şık,göz alıcı ve muhteşem görünüyordu. Ama bunu giyip düğüne gidersem eğer Sedef beni öldürürdü. Gelinden daha çok dikkat çekici olurdum ve bu kötü bir durumdu. Kabinden çıktığımda gördüğüm yüz yine sevdiğim adam oldu. Bir ömür yüzünü görsem gikim çıkmazdı.

"Bunu düğünde giyersem Sedef beni öldürür. Şuna baksana,Sedeften daha dikkat çıkıcı olurum ve doğru değil. Sonuçta onun düğünü."

"Bunu düğünde giy diye almıyorum."

Az önce yaşadığım duygusal an ve alışverişten nefret etmem altına hasar vermiş olacak ki ne dediğini anlayamadım. Madem düğünde giymeyecektim o zaman nerede giyecektim.

"Neden alıyorsun."

"Zamanı geldiğinde öğreneceksin güzelim."

Arkadaşlar biz geldik :D Çok uzun bir bölüm olmadı ama diğer bölümde telafi  edeceğiz. Uzun bir süredir yeni bölüm gelmediği için gelen yorumları ve mesajları okuyunca yalnız olmadığımızı görmemiz bizi ne kadar mutlu etti bilemezsiniz. Sizi çok seviyoruz...
           
                                 Meltemin&Nergizin