Heartless And Cold-Hearted Gang Leaders ( BETWEEN HOT &' COOL )

CHAPTER #27

Chapter 27: Special child.

* CLAIRE POV *

sinunod ko agad si Rye at lumabas ako ng Canteen. Nakakainis talaga yang Loella na yan!  Kelan nya ba ako titigilan?  Tsk!

Pabalik na akong building namin nang matanaw ko si Jerville bahagya pa akong napahinto
Nung magtama ang paningin namin ay nginitian nya ako atsaka tinapek ang bench na kinauukuhan nya na sinasabing umupo ako sa tabi nya
Binigyan ko naman sya ng nagtatakang tanong

"Hey!  I won't eat you, I just want to talk to you"pag sasarkastiko nya
Nagbuntong hininga muna ako bago umupo sa tabi nya

"Si Revil?  Nakapag usap na ba kayo? "Panimula nya umiling naman ako

"Hindi pa, ayaw nya parin akong pansinin eh' andon nga sya kanina sa canteen pinapanood ako habang pinagtitripan ni Loella mukhang nag eenjoy pa nga eh' tsk! "
Bahagyang natawa si Jerville kaya balin ako sa kanya

"Bakit, hindi mo nalang iwasan si Keeil kapag kasama mo si Revil?  Para hindi ganon yung tensyon sa pagitan nyo? "
Ngumiti ako

"Dahil hindi ko magawang iwasan sya"
Gulat akong tinignan ni Jerville
"Simula pag kabata namin kami lang ang mag kasama, sa tingin mo paano ko magagawang talikuran sya? "Naka ngiting dagdag pa nito

"Kaya kahit si Revil--Boyfriend mo ang humiling sayo ay hindi mo magagawa?  "

"Hhm, hindi ko rin naman ginustong magkaganon sila eh' ang hirap na kung sino pa yung mga taong mahahalaga sakin ay sila pa itong halos magpatayan na"nalungkot ako sa sarili kong sinabi pero pilit ngumiti at humarap kay Jerville
"Si Rye, alam mo bang simula pag kabata ko ay sya na ang sandalan ko?  Sa kanya lang ako umiiyak kapag hindi ko kayang ipakita kay mom, actually mas kilala nya nga ako kesa kay mom eh' haha!  Nakakatawa noh? "Hindi nya ako sinagot at nag patuloy lang rin sa pakikinig
"Tulad ko,  ako lang rin ang sandalan ni Rye. Sa harap ko lang din nya kayang umiyak na kahit sa harap nila Kevin at Julian ay hindi nya magawa... Sa madaling salita hindi nya rin kaya basta nalang akong mawala o miski kahit iwasan"
Nangiti ako at inalala ang mga nakaraan

"Tulad ng sabi ko, simula pag kabata nasanay na akong sya ang takbuhan kapag hindi kona kayang pigilan ang luha ko... Pero isang araw na kita ko nalang si Rye na mugto ang mata at nung lapitan ko sya ay biglang luhos nalang nga mga luha nya at iyon ay yung iniwan sya ni Loella,  sobrang awa ko sa kanya noon at hindi ko alam kung paanong pawawalain ang sakit"yumuko ang ng bahagya
"Naisip ko nun na simula pagkabata ay sya nalang parati ang nagpupunas ng luha ko at nagpapasaya sa'kin,  paano naman sya?  Paano naman yung nararamdaman nya? Feeling ko nun ang sama ko dahil wala akong nagagawa para pawalain ang sakit na nararamdaman nya... Kaya nag stay ako sa tabi nya para hindi nya maisip na wala syang kasama"
bumaba ang paningin ko sa mga paa ko

"Pati yung araw ng burol ni Daddy... Sa yung taong hindi umalis sa tabi ko kahit na pinagtutulakan ko na sya palayo"
Nag buntong hininga pa ako saka inalala ang nangyari

- F L A S H B A C K -

"Anak, kumain ka muna k-kagabi ka pa hindi kumakain "nag aalalang ata sa'kin ni Mom na umupo pa sa tabi ko nakatulala lang ako sa kabaong ni Dad at hinihiling na sana SANA PANAGINIP LANG LAHAT TO that when I wake up my Dad is still alive, smiling at me
Dad please gisingin mo na ako please!  Dad I need you... Don't leave us like this Dad please I'm begging...Your Daughter--Only child needs you wake up Dad...