Heartless And Cold-Hearted Gang Leaders ( BETWEEN HOT &' COOL )

CHAPTER #85

Dedicated to @TeresaTrangia

Chapter 85: In your arms.

Pahapon na pero nagkukulong parin ako sa kwarto ko. Ilang araw na lumipas iyong aksidente na nangyari sakin. Simula nu'n bihira narin akong pumasok, ni  hindi ko narin makita miski anino ni Revil.

Luminga ako sa pinto ng bumukas iyon. Iniluwal nito si Ate Rianne na may hawak na box. Pinanood ko s'yang ipatong iyon sa side table ko.

Nangunot ako ng makitang naka bihis s'ya gayong wala naman akong nalalaman na pupuntahan niya.

“Where are you going? ” tanong ko nang matapos na s'ya.

Ngumiti ito bago umupi sa tabi ko.
“It's Revil's birthday. ”

Naiwas ako ng tingin. Oo nga pala.

Hinawakan nya and balikat ko.
“And he probably glad to see you on his special day.”

“Ano namang gagawin ko sa party na'yon?  Dito nalang ako sa bahay. ”

Narinig ko ang pag buntong hininga nya pero ngumiti rin naman s'ya.
“Basta. Kung mag bago ang isip mo, buksan mo lang iyong box na'yon.” Turo nya sa box na kanila ay ipinatong nya sa sude table ko.
“I'll go a head..” Hinalikan nito ang pisngi ko.

“Okay, Bye. Don't drink too much. ”Pabulong nalang nung sabihin ko ang salitang 'yon.

“I won't.” Ngumiti ito at pinanood ko s'yang lumabas at isara ang pinto.

Nag pakawala ako ng hangin mula sa bibig ko at inayos ang upi sa kama ko ng magawi ang paningin ko sa side table ko.

Lumipat ako sa kabilang side ng kama ko upang kunin iyong malaki pero namipis lang na box at ipinatong iyon sa hita ko.

Nang buksan ko iyon ay agad na bumungad sakin ang kulay puting heels. Ibinaba ko iyon at kinuha ang kulay peach dress. Nangiti ako dahil sa ganda nu'n. Kahit kelan ay ang galing talagang pumili ng susuutin ni Ate Rianne.

Sayang lang dahil hindi ko naman ito masusuot sa kaarawan ni Revil.

Unti-unting nawala ang ngiti sa mga labi ko. Dahan-dahang gumapang ang luha sa pisngi ko. Hanggang sa naging hagulgol na iyon.

REVIL POV

“Happy birthday, Revil.” Naramdaman kong hinawakan ni Jerville ang balikat ko.

“Salamat. ” Nagawa kong ngumiti kahit pa may sakit. Dapat ay masaya ako para sa kaarawan ko pero hindi.

Pinanood ko lang mula dito sa terrace ang mga taong pumunta sa party na ihinanda nila Kuya. Nung una ay ayaw ko talaga pero wala na akong nagawa dahil nakapag  prepare na sila.

Mabuti pa iyong mga taong pumunta sa party na'to ay nagagawang maging masaya sa kaarawan ko pero ako mismo ang may kaarawan ay ni hindi ko magawa.

“Are you still waiting for her to come?”
Tanong nito pero hindi ko s'ya magawang tignan. Nayuko nalang ako.

Kanina pa nag simula ang party at simula kanina ay s'ya lang ang hinahanap ng mga mata ko.

“Hayst! Alam mo mas magiging masaya ang pag aantay pag kasama mo kami ng barkada mo. ” Nangiwi ako ng undayan nya ako ng akbay.
Pilit ko iyong tinanggal pero mas lalo nya lang akong iniipit sa braso nya.
“Tara na kasi, sabay sabay tayong mag antay. ” Masayang saad nya. Wala na akong nagawa ng hilain nya ako habang nanatiling naka akbay. Natawa nalang ako sa ginagawa n'ya.