Hij houdt van rood

Vince

'Oohnee' zegt Roos, ze klinkt licht paniekerig.
'Wat is er?' Sis ik.
'Hij komt deze kant op!' Fluistert ze schreeuwend terug.
'Dat is toch juist goed, misschien ziet ie je nu staan.' fluister ik opgewekt terug. Ook al weet ik dat hij voor mij komt en niet voor Roos.
'Maar het is hem niet. Ik bedoel kijk nou naar die neus, veel te groot.' Zegt ze, ik vind die neus persoonlijk juist passen. Dat verzacht zijn harde gezicht enigszins.
'We kunnen ook niet weg lopen, hij is er bijna.' Antwoord ik dan.
'Hé!' Roept V dan. Een man achter ons schrikt en sprint ervandoor.
'Moet ik je nu alweer redden.' Vervolgt V dan tegen mij. Ik kijk hem verbaast aan. De enige van wie ik gered moet worden is van hem.
'Hij probeerde je te beroven.' Legt V uit. Ik blijf hem verbaasd aankijken. 'Je herinnert je me niet meer, ik ben beledigd.' Wat?! Denk ik bij mezelf. Hij komt naar me toe terwijl ik met een vriendin  ben. Natuurlijk herinner ik me hem, maar ik kan toch niet zeggen van Roos dit is de jongen die me heeft verkracht. Jongen die me heeft verkracht, dit is Roos. Hij is echt nog gekker geworden!
'Een paar dagen geleden redde ik je nog van een bus waar je voor wilde springen...' Gaat V verder.
'Ooooh' zeg ik afwezig.
'Wat? Waarom wilde.je voor een bus springen?' Vraagt Roos geschrokken.
'Niet expres, ik was gewoon nogal in gedachten verzonken, rustig maar.' Zeg ik.
'Maar goed' gaat V verder, 'ik ben jou in ieder geval niet vergeten. Hoewel je verbleekt bij de schoonheid van deze.' V pakt Roos' hand en kust deze. Gadverdamme wat een slijmjurk. En waarom moet hij dan mij zo nodig hebben elke maand. V lijkt mij verbaasd aan, semi verbaasd mag ik hopen. Ik bedoel hallo, denkt hij echt dat ik het fijn vind als V mijn vriendin knapper vind dan mij. Niet dat het mij uit moet maken, ik heb Chris, maar toch...
'Roos.' stelt Roos zichzelf voor.
'Vince' zegt V bedenkelijk.
'Ooh van Vincent?' vraagt Roos opgewekt. Ik dacht dat ze helemaal verliefd was op aan andere jongen denk ik. V denkt twee seconde na en zegt dan bedenkelijk: 'Jaaah... Ik geloof van wel. Denk ik.' Dat laatste is niet meer dan een gefluister. Ik geloof niet dat hij Vince heet. Ik bedoel wie moet er nou nadenken over waar zijn naam een afkorting van is?
'Ik zie jullie wel weer.' Zegt V dan, ik ga hem geen Vince noemen! Hij klinkt een stuk minder opgewekt en loopt met gebogen hoofd weg. Dan draait hij zich om en roept ons, vooral mij, nog na: 'Kijk je nu een beetje uit voor het verkeer en mannen?' Ik kan die jongen echt wel vermoorden. Waarom zou ik ooit nog weer naar hem verlangen. Probleem èèn opgelost. Waarom? Omdat je die handen nu nog op je rug kan voelen en die lippen in je nek. Jemig! Ik krijg nog eens een dubbele persoonlijkheid van die vent!
'Heej!' Zegt Roos dan.
'Wat? Wat is er?' Vraag ik geschrokken.
'Ik zei... Dat ik die Vince wel mag. Al is zijn neus nog steeds wel echt mega groot! Maar ach, daar is omheen te kijken toch.'
'Het is wel een slijmjurk anders. Met dat hele hand kussen enzo.' Breng ik ertegenin.
'Ben je nou jaloers omdat hij mij knapper vond? Je hebt Chris toch?'
'Ja je hebt ook gelijk. Nu maar hopen dat je hem nog een keer tegenkomt.' Of juist niet, ik hoop van niet. Ik heb Chris, maar toch. Ze moest eens weten hoe ik V echt ken! Bovendien zou ik niet willen dat mijn beste vriendin iets met mijn, nee een, verkrachter krijgt. Maar wie weet houdt hij dan op met mij verkrachten. Dat zou wel een vooruitgang zijn... Dit is echt breinbrekend.
'Toch vind ik die jongen in de bus leuker.' Zegt Roos dan. Ik knik, probleem opgelost. Denk ik...