Hij houdt van rood

Wanneer gaat het fout?

‘Ben je boos?’

Ja! ‘Waarom zou ik boos zijn?’

‘Ik heb het niet overlegd…’

Nee inderdaad! ‘Jij hebt gedaan wat ik niet,’ wilde, ‘durfde te doen.’

‘Oké.’ Hij zier er opgelucht uit, als of een zware last van zijn schouders valt.

‘Dus, wat is er met jou?’ Al zijn opluchting verdwijnt als sneeuw voor de zon. ‘Hoe bedoel je?’

‘Gewoon, er is iets… anders aan je.’

‘Eeh, nou ik heb mijn haar anders gedaan, als je dat soms bedoelt.’

Nee, dat bedoel ik niet. ‘Ja, dat zal het dan wel zijn. Het staat je fantastisch!’ Een klein moment doe ik mijn ogen dicht en adem in. Je moet ook geen spoken zien Dais. Spoken bestaan niet. Chris heeft gewoon zijn haar anders gedaan en voelt zich een beetje ongemakkelijk bij het hele V gedoe.

‘Ben je opgelucht?’ vraagt hij dan.

‘Waarover?’

‘Dat het zo klaar is, dat die klootzak zo opgepakt wordt.’

Nee! Ja! Nee! Echt wel. Misschien. Geen idee. ‘Ja natuurlijk, jij?’

‘Ik ben pas opgelucht als die gast zijn verdiende loon heeft gehad.’ Ik knik, jup, zijn verdiende loon. Dat is het beste, dat is wat moet. Gelukkig gaat V wat regelen, misschien vlucht hij wel naar een ander land. Misschien gaat hij wel naar Griekenland, opzoek naar zijn vader. Dan slaat hij twee vliegen in één klap. Dat zou goed zijn, denk ik.

‘Dus hoe voel jij je verder?’ vraag ik dan aan Chris.

‘Prima, hoezo?’

‘Nou gewoon, ik ben niet de enige die eronder geleden heeft…’ eigenlijk denk ik dat jij meer geleden hebt dan ik. Niet waar Dais! Jij zit nu met jezelf in de knoop, dat komt door die klote V dus hou nou eindelijk eens op met hem de hele tijd te verdedigen!

‘Ja, ik zou hem graag een aantal klappen willen verkopen.’

‘Ben je jaloers?’

‘Op wie?’

Op mij omdat ik het met een ander heb gedaan. Op V omdat hij het ook met mij heeft gedaan. Op V omdat hij me beter kan laten voelen dan jij. ‘Ja geen idee eigenlijk, stomme vraag.’

‘Niet echt…’

‘Waarom niet?’ Ik klink veel opgetogener dan ik bedoel. Ik  ben opgetogen dat hij zich jaloers voelt, wat raar is. Chris hoeft dat alleen niet te weten.

‘Nou het voelt wel raar. Ik bedoel je wilt het niet, je kan er niks aan doen, ik bedoel het mag niet, maar toch…’

‘Ik snap het wel.’ Ik kan er alleen maar mee instemmen, wat moet ik anders. Nou eigenlijk wil ik het wel, dus je mag inderdaad jaloers zijn en boos op mij, maar alsjeblieft verlaat me niet. Doe ook eindelijk eens iets fout in plaats van de hele tijd het perfecte vriendje uit te hangen, ik voel me er alleen maar schuldig over. Gadverdamme.

‘Oké…’

‘Dus, zullen we het niet meer over die klootzak hebben?’ vraagt ik terwijl ik mijn knieën langs zijn beide heupen plaats. ‘Zullen we het nu alleen nog maar over ons hebben?’ Voor hij kan antwoorden druk ik mijn lippen op die van hem, op zijn zachte lippen. Een klein kreuntje ontsnapt uit mijn mond. Zie je wel, dit is ook fijn, dit is nog veel fijner. Ik kijk Chris in zijn bruine ogen. Zachtjes bewerk ik Chris’ nek met mijn mond. Een kusje hier, een klein beetje bijten. Elk plekje raak ik aan, tergend langzaam ga ik omhoog langs zijn sterke kaak, terug naar zijn mond. Vanuit mijn ooghoek zie ik Chris genieten. Ik laat hem zo lang mogelijk wachten. Elke keer wacht iknet lang genoeg tot hij het bijna niet meer houdt. Dan hoor ik Chris grommen, hij neemt het initiatief en verspilt geen enkele seconde. Voor ik het weet liggen onze kleren rond het bed verspreidt. Ik probeer even op adem te komen en te beseffen wat er gebeurt wanneer hij met het condoom rommelt. Veel tijd gunt hij me niet en voor ik het weet zijn we klaar. Of beter gezegd, is hij klaar. Chris mag het dan eindelijk wel eens ruwer aanpakken, niet het perfecte vriendje spelen, maar dit is wat overdreven. Ik bedoel als V me ruw aanpakt laat hij mij ook genieten. Het is alsof ik de geest in de lamp om een wens heb gevraagd en hij het helemaal verdraaid heeft. Versuft ga ik rechtop zitten, Chris ligt met ogen dicht naast me. Verdwaasd kleed ik me aan. Als ik een beetje opschiet kan ik de volgende bus nog halen. Ik haast me naar de badkamer en vecht tegen de tranen.