Hij houdt van rood

Wanneer ben je verliefd?

Chris: Vast... Ben je alweer op school?

Krijg ik terug. Dat klinkt lekker enthousiast. Pfff, gelukkig is Mark wel enthousiast, hoop ik voor hem. Anders krijgt hij het nog zwaar met Roos, zo enthousiast als ze is.

'Ooh Dais, ik heb er zo'n zin in!' begint Roos alweer, voor de zevende keer vandaag, ik heb het nageteld.

'Wanneer ga je op date?'

'Vanmiddag.' Roos loopt de hele dag al met een grote glimlach op haar gezicht. Ze heeft er echt zin in kan ik zien.

'Dus, wat zijn je tips?'

'Mijn tips? Pfff' Ik zucht diep, mijn tips voor daten? Ik heb helemaal geen date ervaring, ja ik heb Chris, maar dat was nou niet echt daten. Daar hoefde ik in ieder geval geen moeite voor te doen. Wat zou er gebeuren als ik met Noah zou daten? Wat zou ik dan doen?

'Oké, kijk hem aan. Niet staren, gewoon aankijken, als je aan het eind niet weet welke kleur zijn ogen zijn, doe je iets fout. Ehm, aanraken,' dat heb ik ooit een keer in zo'n meiden blad gelezen, geen idee of het waar is, 'gewoon subtiel je hand op zijn schouder leggen als je wat zegt. Als hij niet terugdeinst, is dat een goed teken, denk ik...' Pff met Chris ging alles gewoon spontaan, maar met Chris is alles makkelijk. Makkelijk praten, hangen, alsof we gewoon al jaren ongelooflijk goede vrienden waren.

'Maar het aller belangrijkste is natuurlijk dat je jezelf moet blijven. Natuurlijk kan je je een beetje inhouden, maar je moet je niet anders voor gaan doen! Onthoud dat!'

'Ja ja ja, maar dat zijn de standaard tips, heb je geen echt goede, die je bij Chris gebruikt hebt?'

'True... nou ik heb bij Chris niks gebruikt, dat is een beetje het probleem. Bij Chris ging alles vanzelf, alsof we al jaren vrienden waren. Het voelde gelijk vertrouwd.'

'Ook niet de enorme kriebels die je doen stotteren?'

'Nope... nouja, heel even, de eerste keer dat we echt wat afspraken, maar ook toen waren ze heel snel weer verdwenen. Het voelde gewoon gelijk goed en vertrouwd.'

'Jammer...'

'Hoe zo jammer? Dat is toch juist handig? Geen gestotter enzo.'

'Ja, handig is het wel, maar het is ook leuk. Dat echte verliefde gevoel, dat dromen, de vlinders in je buik, willen rondhuppelen. Gewoon, verliefd zijn. Verliefd zijn is niet handig, maar dat maakt niet uit, dat maakt het misschien ook wel zo leuk.'

'Je bedoelt dat ik nooit verliefd ben geweest op Chris?'

'Jaah misschien ook wel, weet ik veel. Dat zal wel bij iedereen anders zijn denk ik...'

'MAAR IK...'

'Daisy?' O, ja juist, ik zit in de klas...

'Ik hou van Chris!' sis ik.

'Ja, dat weet ik ook wel, rustig maar. Joh, maak je niet zo druk!' Roos slaat een arm op mijn schouders. Dit slaat echt nergens op! Ik hou van Chris, ik bedoel, ik hou echt van hem. Gewoon samen hangen, een filmpje kijken, knuffelen. Dat is toch zoals het hoort? Je gewoon jezelf en vertrouwd voelen bij iemand? Dat zou ik bijvoorbeeld nooit kunnen met iemand zoals Noah. Maar daarentegen zou niemand dat ooit kunnen met Noah, zo is Noah niet. Noah is actie, is avontuur, is een klootzak, is een crimineel, zit in de bak! Ik moet hem weer zien, het moet gewoon, hoe kan ik hem ooit weer zien zonder argwaan te wekken? Waarom moet ik hem alleen weer zien? Ik kan het toch gewoon achter me laten? Ik hoef me niks aan te trekken van hem, van zijn acties, van zijn woorden. Die psycholoog geloofde hem toch niet, waarom zouden ze? Mijn verhaal klopt, technisch gezien...