ကေလး အေတြး....(part 1)
----------------------------တစ္ေမ်ွာ္တစ္ေခၚ တစ္ေျဖာင့္တည္း တည္႐ွိေသာလမ္းမႀကီး၏
လမ္းတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီတြင္ မေလး႐ွးပိေတာက္ပင္မ်ားက အစီအရီေပါက္ေရာက္ေနသည္။ေလတိုက္တိုင္းပင္လံုးကြၽတ္ၫြတ္ေကြးသြားမႈေၾကာင့္ ခက္လက္အရြက္မ်ားက တစ္ျဖဴးျဖဴးေလးေႂကြက်ကာလာသည္။ရြက္ေႂကြမ်ားေၾကာင့္ လမ္းမႀကီးႏွင့္မေလး႐ွားပိေတာက္ပင္ၾကား႐ွိ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ရြက္ဝါမ်ားက ဝါဝါစိုစိုေလးျဖစ္ေနသည္။ထိုပိေတာက္ပင္တန္းေအာက္တြင္ ၾကံရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကထီးထီးႀကီးတည္႐ွိေနသည္။ၾကံရည္ဆိုင္ ေလးသည္ သစ္သားစားပြဲပုေလး ငါးခံုမ်ွခင္းထားေသာ အေသးစားဆိုင္ေလး႐ွိသည္။အမိုးအကာမ႐ွိေသာ္လဲ ပိေတာက္ရိပ္ေၾကာင့္ေအးျမလွသည္။စားပြဲဝိုင္းတစ္ခုတြင္ လူငယ္အေပါင္းအပါတစ္စုကာထိုင္လ်က္သားစုေနၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေမ်ွာ္ေနသည္။''သက္တန္႔ကလဲၾကာလိုက္တာဟာ....သူ႔အိမ္မွာဘာေတြကိြဳင္ေနျပန္ၿပီလဲမသိဘူး.....''
ၾကည္သာ၏ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့သည့္အေနအထားတစ္ခုကို ထုတ္ျပလိုက္ေသာစကားကို ထက္ေနႏွင့္မာလာက ''ေအးဟာ...''ဟုေျပာရင္းေထာက္ခံသည္။
ေမ်ွာ္မဆံုးေသာလမ္းမႀကီးကို ေငးလ်က္ သက္တန္႔အလာကို လည္ပင္း႐ွည္မတတ္ေစာင့္ဆိုင္းေနရင္း ထက္ေနက အားတက္သေယာစကားဆိုျပန္သည္။
''ေဟာ ဟိုမွာလာၿပီ....''
ထက္ေန စကားေၾကာင့္ ၾကည္သာႏွင့္ မာလာက လမ္းမအဆံုးကိုစူးစူးစမ္းစမ္းေလးၾကည့္မိသည္။ေခါင္းငံု႔လ်က္ တစ္ခုခုကို တစ္တြတ္တြတ္ရြတ္ဆိုရင္း ပလက္ေဖာင္းေပၚမွ ပိေတာက္ရြက္ေႂကြမ်ားကို စိတ္မထင္လ်ွင္ တစ္ခါတစ္ေလ စြတ္ကန္လ်က္ ခပ္ေတာ့ေတာ့ေလး သက္တန္႔ကေလ်ွာက္လာသည္။ၾကံရည္ဆိုင္အေ႐ွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ သက္တန္႔က ေလ်ွာက္လွမ္းမႈကိုေျခဆံုရပ္ကာ စူးစူးစိုက္စုိက္ျဖင့္ ၾကည္သာတို႔အားၾကည့္သည္။သက္တန္႔၏အၾကည့္သည္ တစ္ခုခုကိုအလိုမက်မႈမ်ားေၾကာင့္ စူး႐ွလြန္းေနသည္။သက္တန္႔အၾကည့္ေၾကာင့္ ထက္ေန၊ၾကည္သာႏွင့္ မာလာပါလန္႔ျဖန္႔သြားရသည္။
YOU ARE READING
ကေလးအေတြး
Romanceကြၽန္ေတာ့္အေတြးတစ္စသည္ အမွားျဖစ္ခဲ့သည္႐ွိေသာ္... သူႏွင့္ေတြ႔ဆံုလိုက္ရမႈေၾကာင့္ ထိုအေတြးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးသည္။ #သက္တန္႔ေသြး သံေယာဇဥ္သည္ရစ္ပတ္တြယ္တတ္မွန္း သိေသာ္လဲ ျဖတ္မရဆိုသည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မယံုခဲ့ေခ်...