ကလေးအတွေး.....(episode 14)
---------------------------------သက်တန့်က အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူရင်း နာကျင်မှုနှင့်မောဟိုက်မှုတို့ကိုဖြေဖျောက်နေသည်။အနောက်အင်္ဂါစပ်နားက စပ်ဖြင်းဖြင်းအရသာကြီးကလဲ တစ်မျိုးခံစားရ၏။မျက်လုံးကိုမှေးစင်းထားမှုကို အနည်းငယ်ဖြေလျော့လိုက်ချိန်တွင် မြတ်ထန် ဆီမွ တောင်းဆိုေသာစကားကို သက်တန့်ကြားလိုက်ရ၏။
''ကလေး....ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ထလုပ်ပေးပါလား.....''
မြတ်ထန်ကဆိုပြန်တော့ သက်တန့်က မြတ်ထန်၏ဆီးစပ်ပေါ်အားယူထိုင်ထားသော သူ့တင်ပါးကို အနည်းငယ်ကြွလိုက်သည်။ထိုသို့ကြွလိုက်သည်နှင့် အတွင်းပိုင်းမွအောင့်သက်သက်ခံသားမှုသည်ပြေလျော့ကာလာပြီး ပွတ်သပ်မှုကြောင့်စပ်ဖြင်းဖြင်းအရသာကပိုဆိုးလာသည်။
နာကျင်မှုကို ဟန်လုပ်မပြုံးလိုသောသက်တန့်က မျက်နှာရှုံ့မဲ့ကာ တအင်းအင်းညီးရင်း အထိုင်အထကိုဟန်ချက်မှန်မှန်လေးပြုနေသည်။အကြွတွင်နာကျင်မှုကအနည်းငယ်ပြေလျော့ပြီး ပြန်ထိုင်ချိန်တွင် စူးနစ်နစ်အောင့်သက်သက်ကိုခံသားရသည်။မြတ်ထန်ပြောသည့် ကောင်းလာမည်ဆိုသည်က ထိုနာကျင်ခြင်းမ်ားလား သက်တန့်မစဉ်းသားတတ်ချေ။
''ကောင်းလားကလေး......''
''အင်း...ကောင်းတယ်....အ.....''
သက်တန့်က မြတ်ထန်ကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲပဲ ခောင်းမော့လျက်နာကျင်မှုကိုညီးညူရှာသည်။
''ကိုယ့်မျက်နှာကိုကြည့်လေကလေး....ဘာလို့အပေါ်မော့ထားတာတုန်း.....''
''ဟင့်အင်း...ရှက်လို့......''
''ကြည့်ပါဆိုကြာ...အဲ့ဒါမှမင်းပိုဖီးလ်လာမွပေါ့......''
ဖီးလ်လာမည်ဆိုခြင်းကိုလဲသက်တန့်မသိလိုတော့.....ခုချိန် သက်တန့်သိသည်က စပ်ဖြင်းဖြင်းအရသာကိုကြိတ်မှိတ်ခံစားနေရခြင်းသာဖြစ်သည်။
မြတ်ထန်က အိပ်ရာပေါ်တွင် ကျောတစ်ပြင်လုံးလှဲနေရာမှ.....အနောက်သို့တစ်ဖြေးဖြေး ဆုပ်ရင်း ကုတင်စောင်းတွင် ခေါင်းအုန်းထောင်လျက် ကျောကိုမှီလိုက်သည်။
မြတ်ထန် ရွှေ့သွားသည့်အတိုင်း သက်တန့်သည်လဲ ထိုင်လျက်သားအလိုက်သင့်လေးပါသွားသည်။
YOU ARE READING
ကေလးအေတြး
Romanceကြၽန္ေတာ့္အေတြးတစ္စသည္ အမွားျဖစ္ခဲ့သည္႐ွိေသာ္... သူႏွင့္ေတြ႔ဆံုလိုက္ရမႈေၾကာင့္ ထိုအေတြးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးသည္။ #သက္တန္႔ေသြး သံေယာဇဥ္သည္ရစ္ပတ္တြယ္တတ္မွန္း သိေသာ္လဲ ျဖတ္မရဆိုသည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မယံုခဲ့ေခ်...