ကေလးအေတြး.....episode 10
-------------------------------ဒုန္း......
''အာ့........''
ေဆာင့္ဆြဲလိုက္သည့္အ႐ွိန္ေၾကာင့္.....သက္တန္႔သည္ ကမ္းစပ္ကအုတ္တံတိုင္းေစာင္းႏွင့္ ရင္ဘက္ကဝင္တိုက္မိကာ နာက်င္မႈဒဏ္ေၾကာင့္ ညီးညဴမိ၏။ဒီပံုဆို.....ျမတ္ထန္ သူ႔အေပၚတအားေဒါသထြက္ေနၿပီမွန္းသက္တန္႔သိသည္။မာလာ၊ထက္ေနႏွင့္ ၾကည္သာတို႔က စားပြဲဝိုင္းတြင္သာထိုင္လ်က္ ခပ္လွမ္းလွမ္းရွိသက္တန္႔တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။
နာက်င္မႈေၾကာင့္ သက္တန္႔ရင္ဘက္ကိုလက္ႏွင့္ဖိရင္း...ျမတ္ထန္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲကာ ေခါင္းကိုငံုထားသည္။ေၾကာက္ရြံ႔ထိတ္လန္႔မႈကိုအျမဲတန္းျဖတ္ေက်ာ္လာရ၍ လူကထံုပင္ထံုလာကာ.......ျဖစ္သမ်ွကိုရင္ဆိုင္ရမည့္သတၱိမ်ားကိုသာ ေၾကာက္စိတ္အစား ဦးေႏွာက္ကတြန္းထိုးေပးေနသည္။
''မင္းဟာဘယ္လိုလူလဲသက္တန္႔ေသြး.......''
''ဟုတ္....''
''မင္းမွာလူက်င့္ဝတ္မ႐ွိဘူးလား...ဟမ္......လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကိုသူ႔ေနာက္ကြယ္မွာအဲ့လိုၿပီးစလြယ္ေျပာရလား....ဟမ္.....မင္းအဲ့ေလာက္ေတာင္နားမလည္ဘူးလား......''
ေဒါသေၾကာင့္ ျမတ္ထန္၏အသံသည္ တင္းမာသထက္တင္းမာလာသည္။ျမတ္ထန္၏ မ်က္ႏွာကို ေမာ္မၾကည့္ေသာ္လဲ ျမတ္ထန္၏အေျခအေနကို သူ႔အသံမွတစ္ဆင့္ သက္တန္႔က အကဲခတ္သိေနသည္။
''ဟုတ္......''
သက္တန္႔က ေၾကာက္ရြံ႔မႈေၾကာင့္တစ္ခြန္းထဲေသာစကားကိုသာဆိုေနသည္။
''မင္းဟာစကားကိုလက္လြတ္စပယ္ ေျပာတတ္တဲ့ေပါက္လႊတ္ပဲစားေလးပဲ...'
ကြၽတ္.....သက္တန္႔စိတ္ထဲပင္ စုတ္သတ္လိုက္သည္။အျပင္မွာေတာ့မသတ္ရဲေပ...။လူကသာလူဂုဏ္ထန္ျဖစ္ေပမဲ့ လူတစ္ေယာက္ကိုထိုးႏွက္ေသာစကားမ်ားသည္
ယဥ္ေက်းသေယာင္ႏွင့္ ႐ိုင္းလွသည္။
YOU ARE READING
ကေလးအေတြး
Romanceကြၽန္ေတာ့္အေတြးတစ္စသည္ အမွားျဖစ္ခဲ့သည္႐ွိေသာ္... သူႏွင့္ေတြ႔ဆံုလိုက္ရမႈေၾကာင့္ ထိုအေတြးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးသည္။ #သက္တန္႔ေသြး သံေယာဇဥ္သည္ရစ္ပတ္တြယ္တတ္မွန္း သိေသာ္လဲ ျဖတ္မရဆိုသည္ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မယံုခဲ့ေခ်...