20. Bölüm

1.2K 63 14
                                    

Multimedia; Ümit Besen ft. Pamela- Seni unutmaya ömrüm yeter mi? ( Şarkıyı dinlerken bölümü okumanızı tavsiye ederim *-* ) 

İyi okumalar conemler djdsodjs

Şaka maka 20 bölüm oldu vallahi mutluluktan uçuyorum .d 

İlk bölüm 1k'yı geçmiş bu da ayrı bir mutluluk benim için :)))

Lise koşuşturmacası yüzünden sıkça bölüm atamıyorum ama her boşluğumda yazmaya çalışıyorum. 

WhatsApp grubu kuralım mı? Bir okuyucumun sorusu üzerine aklıma takıldı. Cevaplarınızı bekliyorum...

Bölüm ithafı isteyen olursa, özelden mesaj atması yeterli, bölümlerimi size ithaf etmek benim için zevktir :)) 

O zaman, şu sıralar pek çok ve güzel yorumlar yapan  okuyucularıma ithaf etmekle başlayayım,

@aysenur_selyyy

@_okuyansinyorita

@EyllDenizLama3

Siz de adınıza ithaf isterseniz, buyrun dm'ye djsksdlk

Tekrardan iyi okumalar!

( Bu bölüm bi değişiklik yapıp Batıkan'ın ağzından yazmak istedim, bölüm sonunda görüşlerinizi bekliyorumm :) )

-----*****----

Batıkan'ın Ağzından;

Her uyandığı güne lanet eder mi insan?

Ben o günden sonra aldığım her nefese lanet etmeye başlamıştım.

Efsun'un beni aldattığını öğrendiğimde bile kendimi toparlamayı başarmıştım, çünkü sevdiğimi sandığım kadın başkasından hamile kalınca, ona  verilecek gram değerin bile değmeyeceğini fark etmiştim. 

İnsan sevilmediğini anladığında ufak bir hayal kırıklığı yaşıyor, ondan sonra unutuyordu. 

Son  birkaç ay içinde bana neler olduğunu anlayamıyordum. Mavi gözleri okyanustan beter bir kıza çekiliyordum. Evden her çıktığımda onu göreceğim zamanı hayal edip amansız bir heyecana tutuluyor, onun yanında konuşma nedir unutuyordum. O da bana karşı boş değildi, bunu hissediyordum. O lanet misafirlikten sonra onu 1 haftadır görmemiştim. Ruhumun o maviliklere ihtiyacı vardı zira, 1 haftadır ruhum bakmaya doyamadığı o gözlerin yokluğu yüzünden can çekişiyordu.

Onu  görmüştüm. Bana sorulan o soru üzerine elindeki tepsiyi düşürmesi ve kırılan sesiyle kaçarcasına mutfağa gitmesi içimdeki her şeyin paramparça olmasına yetmişti. Bir bahaneyle salondan ayrılmış, onun ardından gitmiştim ancak, balkondaki silüetin, elindeki sigarayı yakışına şahit olduğumda, daha fazla bakamamış, mutfağı terk etmiştim.

Benim yüzümden kendini zehirliyordu bir kız. Yanlış anladığı bir şey yüzünden. Kimin sigara içip içmemesi umurumda değildi ancak benim ay yüzlüme yakıştıramamıştım bunu. 

O manzara içimi parçalayınca  saniyesine kalmadan terk etmiştim mutfağı.  Şimdi ise elimdeki sigaranın alevine  bakıyor, aklımdan bir saniye dahi  çıkmayan Maviş'i düşünüyordum. Ne kadar  uyumaya çalışsam bile uyuyamamıştım yine. Gecenin bilmem kaçında daha fazla dayanamamış, kalkıp balkona atmıştım kendimi. Şu sıra hiç okula gidesim yoktu ancak, o kadar öğrencimin vebalini boynuma alamazdım. Tuğçe bir an önce okula gelse iyi olurdu. Nasıl olduğunu öğrenmem lazımdı yoksa kafayı yiyebilirdim. 

~MÜZİĞİM KADAR ÇOK~Where stories live. Discover now