CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

25.bölüm

ULU Önder Mustafa Kemal Atatürk'e son nefesime kadar teşekkürü borç bilir saygi ve sevgiyle anarim....

29 ekim anısına. ..

keyıfli okumalar....

Bu bölümu bicir bicir yorum yapıp beni watpatta tutan yorumculara gelsin hemde upuzun bir bölüm. .

"adımı duydum ya nefesinden."

"içtin mi sen!"

"İçtim kızdın mı?"

"müsait değilsen sonra ararım?"

"kapatma söyle !"

"yarın beni konağa götürür müsün diyecektim?"

"götürmez miyim ? sen iste dünyanın öbür ucuna gideriz Pekmez!"

"kapatıyorum!"

"kapatma desem  kapanmayacak mı o telefon? "

"iyi geceler "

Gecenin karanlığına bomba gibi  düşen telefon Serhat'ın mutlu  olmasına sebep olurken Ibrın'ın gece boyunca ağlamasına sebep  oldu.

Ibrın, gece boyunca kalbine oturan yumru yüzünden ağlayıp durunca uyuyamadı sabah ezanına kadar yatağında dönüp durdu. Sabah ezanının  güzel sesine dayanamayıp yataktan kalktı  üzerine bir şeyler alıp  odadan çıktı.

çocukluğunu geçirdiği  odanın kapısını aralayarak  namaz için  hazırlanan babaannesine baktı. Ibrın odaya girince  suçlu  gözlerle baktı babaannesine Ibrın hiç durmadan önüne kadar ilerleyerek ellerini önünde bağladı başını önüne eğerek "serhat'ı aradım."dedi.

Zirav hanım şaşırsa da  sakinliğini korudu bir pişmanlık için de olduğunu  görüyordu.

"hele namazımı bir kılayım!"dedi. Ibrin'in omzunu sıvazlarken.

ıbrın namaz kılan babaannesini, ayaklarını karnına çekerek dizlerinin üstüne çenesini  koydu ve  kollarını bacaklarına dolayarak izlemeye başladı.

ıbrın  boş gözlerle daldığı noktada sabit kalmıştı ki  namazını bitirmiş tesbihini  çeken babaannesini  fark etmedi  önüne çektiği seccadeyi katlamaya başlayan zirav hanım  torunun halini hiç beğenmeyerek " anlat bakalım neden aradın dayının oğlunu!"

"beni yarın gel al dedim."

"neden pişmansın suratın neden sirke satarken gözlerin şekerini kaybetmiş  5 yaşında ki Pekmez gibi  bakıyor."

"bilmiyorum, galiba anneme uydum."

"neden şimdi  İbrin, annen  sen evlilik çağına geldiğinden beri  sana Serhat ile evlen diyor sen neden şimdi  ona fırsat verdin?"

ağlamaya başlayan İbrin "yanlış yapıyorum dapir!"

"neyden kaçıyorsun Pekmez?"

"kaçmıyorum,"

"o halde "

"korkuyorum, babam beni artık evlendireceğini  söyledi."

"babanı en az seni tanıdığım kadar tanırım ibrin fazla bile tanırım . Peki,sana seni  kiminle evlendireceğini de söyledi mi?"

"hayır, sadece artık evlenmem  gerektiğini  belki de anneme soracağını söyledi."

"ah kızım oğlum kincidir! ananla 20 yıldır konuşmaz seni evlendirirken  mi danışacak , belli ki senin sevdiğin istediğin kimse var mı diye  seni  yokluyor."