CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

40. Bölüm

Keyifli okurcukcuklar🙃😘

Sürprizli yazar 👋💤

973. kelime ara sıcak niyetine!

Gece tüm hızına yeni kavuşmuştu.

Hasan'ın sıra gecesiz sünnet mi? Olurmuş söylemleriyle yerini yaptığı saz ekibi ,Hasan daha lafını bitirmeden kapıda belirmişti,

Hasan annesiyle yaptığı görüşmede iyice keyiflenmişti.Annesi;"oğlum, ölmüş babanın hatırına bir kez alıcı gözle bak!" Diye yalvaran annesine ,"anne üstüne gelme,"diyerek karşı çıksa da zaten her fırsatta bakmaktan kendini alamıyordu.

"Çiğ köfteyi kim yuğuracak,"diyen Kürşat'a deli görmüş gibi bakan,Pekmez bu gecenin daha çok süreceğini anlayarak, Emir'i kapıdan kaş göz işareti ile çağırarak yanına gelmesini bekledi.

"Asaf çok içmesin yol gideceğiz babamlar bekliyor."dedi.

Emir ablasına gülerek;"bunlar mı çok içmeyecek şimdiden küfelik oldular,baksana kaç şişe boşalmış,"diyerek.başını salladı

Emir'in de halini beğenmeyen Pekmez ayaklarının üstünde yükselerek,Emir'in uzun boyuna yetişti ve aldığı koku genzini yaktı.

"Sen de mi içtin Emir?"diye hayal kırıklığı ile konuştu.

"Ah abla şişe de durduğu gibi durmuyor,"

Emir'in sözlerine burun kıvıran Pekmez,tam iyi bir kızacaktı ki,

"Bir sorun yok ya?" Diyerek Omzuna dokunan Cemre'ye döndü.

Pekmez hoşnutsuz halini saklamayarak,"şunların haline bak nasıl gideceğiz eve?"diye yakınarak söylendi.

cemre sallana sallana şarklılara eşlik eden adamlardan en önce kocasına sonra da diğerlerine bakarak"ıyy, haklısın bunlar küfelik olmuş,"diye konulurken Fırsat bulan Emir hemen uzaklaşmıştı.

"Burada hep birlikte kalırız bizde!"derken Cemre keyifle kıkırdadı.
Ama Pekmez hiç gülmüyordu.Hatta kendi tükürüğünde boğulacak gibi hissediyordu.

"Babamlar!" diye bildi,

Cemre,Pekmez'i koltuğunun altına sıkıştırırken;"Sen orasını bana bırak gel üstüne başına rahat birşeyler giyelim Nerede Zeynep?"diyerek etrafta gezdirirken konuştu.

Pekmez,"abla sanki uygun olmaz gibi ,hem Ela da var,"

"Sen Ela'yı düşünme o Melek ve Maral ile çocukların yanında," deri, gözlerini kısarak;"acaba abimden çekiniyor olabilir misin?"

Pekmez, gözlerini kocaman açarken,"yoooo,niye çekineyim ki!çekinecek bir şey mi var?"derken yakasını eliyle çekiştiriyordu.

Cemre ,"tabi canım nikahlı kocan haftaya düğününüz olacak,ay bu konular tam Zeyneplik nerede bu ? Ben bir bakıp geleyim,sen şu odada giyin dolapta benim kıyafetlerim var,"diyerek yanından uzaklaşan Cemre'nin arkasından bakakaldı.Bunlar ne hareketli insanlardı,yerlerinde duramıyorlardı yahu!

Pekmez de Yakasını tekrar çekiştirerek,düzelti. Üzerini falan değiştirmeyecekti.Bir yolunu bulup akşam Diyarbakır'a gitmeliydi ama nasıl? Olmadı arabayı alır kardeşlerini de arabaya doldurur. Götürürdü.

İçerden şarkı sesleri yükselirken,Can ile bir daha karşılaşmamak için dua ediyordu.Nasıl bakacaktı yüzüne.

Zeynep, köşeye çekilmiş ara odalardan birin de pencereye başını yaslamış,gecenin karanlığını izliyordu.kalcasını sedire yaslamış kollarını göğsünde bağlamış halini gören Cemre,"Zeynep!"diye seslendi.
Adını duyan Zeynep bakışlarını çevirince,"yalnız ne yapıyorsun burada?"