Özel Bölüm 2

6.3K 439 161
                                    

"Ben ne yaptın pekmez?"diye Fısıldadı Can.

"Sen aileni korudun."dedi pekmez.pek ala biliyordu canın içindeki yangını.

"Hayır!"dedi genç adam.Yumruk yaptığı elini duvara vurarak;"ben içindeki deli rüzgara kapıldım."

"Sen mecbur olmadığın hiç bir şey yapmadın... sen kötü birşey yapmadın."

"Ben içimde ki deli rüzgara teslim ettim küçük bir çocuğu, o çocuk büyüyecek,herkes diyecek babanı öldürdü amcan diyecekler babanın katili amcan diyecekler."

"Hayır!"dedi pekmez kocasına daha çok sarılarak."hayır!"dedi hıçkırarak.

"O zaman o çocuğun içindeki deli rüzgar kimleri yakacak?"

"Sen kötü bir şey yapmadın!"dedi pekmez.

"O Aslan parçasının içinde yanan deli rüzgarın acısını kim çekecek pekmez?" Dedi genç adam.

  Can'ın hissettiği acıyı yüreğinin en derinlerinde bile hissetti genç kadın.

   Pekmez bir süre sessiz kalmasını fırsat bilen Can;"yalnız kalmaya ihtiyacım var.Çıkar musun?"dedi.

   Pekmez şaşırmıştı. Önce kollarını çözdü genç adamın belinden sonda başını salladı.Sonra gözünden izinsizce akan yaşları sildi. 

    "Nasıl istersen."dedi. Ama Can cevap vermedi başı akan suyun altında içindeki deli rüzgara kafa tutuyordu yine.

  Pekmez bornozuna sarılmış,genç adama bakmıştı.Elinden de dilinden de bir şey gelmiyordu. Telafi kelimesi  yoktu. 


  Araba da karanlık sokakta ilerliyordu.Elçin gözünden akan yaşı elinin tersiyle sildi.

"Ağlama artık."dedi.Hasan.

"İçimden geliyor."diyerek içini çekti Elçin."durduramıyorum kendimi."derken daha çok ağlamaya başladı.

Hasan arabayı sağa çekerek;"biraz hava al istersen."dedi.

  Elçin başını sallayarak arabadan sessizce inmişti.Her şey üst üste gelmişti. Bütün Hasan ile bir arada olmak bir de üstüne canı gibi sevdiği Can abisinin böyle bir acıyla yaşamasına şahit olmak genç kızın içinde kopan Fırtınanın bütün dizginlerini koparmıştı. 

  Elçinin daha fazla ağlamasına dayanamayan Hasan,parmaklarını burun kemiğine baktırarak,derin bir nefes alarak arabadan indi.  Genç kızın yanına gelip.

"Ağlamakla hiç bir şey çözülmüyor."dedi.

"Biliyorum."

"Bende biliyorum."

"Ağlamakla çözülmüyor ama elimizden bir şey de gelmiyor.Can abim çok iyi bir insan.Bunların hiç
Birini hak etmiyor."

"Ağlamakla çözülseydi sorunlar en çok ben ağlardım Elçin."

"Ağlama..."dedi.Elçin içini çekerek önüne gelen saçlarını geri iterek.  "Ağlarım ki sana kavuşa bileyim."

CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin