CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

38.blm"küheylan"

Can adamlarını toplayıp Yunus ağanın konağından çıktığında daha da sinirli ve gergindi.Serhat itine daha beter şeyler yapmalıydı, Bu ceza gözüne çok az geliyordu daha doğrusu Serhat'ın duracağını düşünmüyordu daha ileri gideceğini düşünüyordu. onun içinde Cabbar'a  emir vererek onun peşinden hala adamının kalmasını emretti.

Cabbar Can'ın yanına geldiğinde,"sen adamları alarak git buradan akşam Osman ağlarda olacağım."dedi.

Cabbar anladığını belirten bir ifade başını saklarken sessizliğini korudu,bir araba ,bir de  bir kaç koruma bırakarak kendi arabasına bindi.

Can ağrıyan bacağaı yüzünden araba kullanılacak durumda değildi.Şoför koltuğuna oturan adama hitaben ;" senin adı ne?" diye sordu. Pek çok adamı tanımıyordu.

"Mıstık ağam."dedi.

Can,"Diyarbakır biliyor musun ya da Mardini?"

Mıstık;"ikisini de biliyorum ağam."dedi.

"İyi o zaman bir otel bul,bir de alışveriş yapacak bir mağaza sonra Diyarbakır'a gideceğiz."diyerek kolumdaki saatine baktı öğleni geçmişti bakışları telefonuna kaydında bir mesaj geldiğini gördü.ekranı kaydırarak gelen mesaja baktı.

Pekmez'den  gelen mesajda;"iyi misin?"yazıyordu.

Bütün Öfkesi uçup giderken yüzünde sıcak bir tebessüm belirirken, Can cevap yazmaya kısmına girerek;"Birkaç saate beni gördüğünde buna sen karar ver,"diyerek melankolik bir şekilde sitem ettiği mesajı gönderdi çok geçmeden gelen kutusu tekrar
Gelen mesaj için açtığın da Can hemen Mutlu olmasına sebep olan mesaja baktı;

"kendine iyi bak.."

***

Pekmez heyecan için de akşam yemeği yaparken ne pişirsem derdine düşmüştü , öyle ahım şahım yemekler yapamasa da kimseyi aç bırakmazdı.

Can'ın sevdiği yemekleri bilmiyordu, bunu öğrenebilmenin de bir yolu şimdilik yoktu.Ona soramazdı, keşke akşam yemeğe geleceğim dediğin de sorsaydı ne seversin diye, şimdi arayıp sormayı da becerebilecek gibi değildi.

Yanına gelen Ayşe'nin ağzından laf alabilirim belki diye düşünerek;

"Ayşe abla,"

"hı kuzum,"diyerek pirinç ayıklamaya devam eden Ayşe'ye bakmadan devam etti.

"hani Can, burada kalıyordu ya."

"eeee çok kötüydü ne garip değil mi hastasıydı bu evin şimdi damadı olacak!"

"ya ne tuhaf şey, Allah'ın işi işte..."

"evet, Allah'ın işi sual olunmaz."

"ben şey soracaktım."

"sor bakayım,"

"bu Can ağa en çok ne seviyordu?"

"ne bileyim kız ben, kendimize ne yaparsak ona da koyuyorduk, sonra son zamanlar babanın yanına sofraya geldi zati,"

"bilmiyorsun yani.."diyerek kabuğunu soyduğu soğanlara geri çevirdi bakışlarını..

"ama Narin dediydi, kadın budundan hep üç tane koydurtuyormuş tabağına.."

Pekmez'in duyduğuyla yüzü iyice asıldı, bilmiyordu ki yapmayı...

"yaaa!"diyerek suratını astığın da,

"hele bak bakayım sen bana,"diyerek Pekmez'in çenesinden tutarak utangaç bakışlarını yakaladı.

"sen kocana yemek mi yapacaksın?"