CAN AĞA bir deli rüzgâr ...(bitti!)

43.blm"O gecenin Sabahı..."

Keyifle okurcuklar...

Kader, mutluluk getirdiğin de şükür için kalkmaya üşenirken eller,imtihan getirdiğinde durmak bilmeden isyan eder diller...

Hasan da hiç düşünmeden isyan etmemek için annesine sorduğu sorunun cevabını bekliyordu.

Kendi oturdukları eve gelmişlerdi bu akşam, Kader hanım genelde hasta olduğu için,Amcası Bizan ağalarda kalırdı. Hasan da bu evde yalnız kalmaya alışıktı ama annesi sık sık gelir gün için de uğrar düzeni kurardı. Annesinin sus pus gözlerini kaçıran halinden oldukça şüphelenmişti.

Dayanamayarak" sormayacak mısın?" demişti.

Annesi de"ne sorayım ki gece,"

"neyi olacak son gelin adayın Elçin'i beğenip beğenmediği mi?"

Kader hanımın beti benzi atmış,kapıldığı korkuyu rengi ele veriyordu."ben senin üstüne çok gittim oğlum boş ver daha yaşın küçük hem o kız da küçük olmaz bu iş,"

Hasan annesin den duyduklarına çok şaşırmıştı."Ne?"dedi bir süre sonra Kader hanım oturduğu yerden kalkarak;"duydun işte boş ver sen işlerine bak bu evlilik meselesi aceleye gelmemeli."

"ne oldu? daha çok değil üç saat önce Elçin'i gözüme sokmaya çalışırken bu dönüşün sebebi ne?"

"söyledim işte,"diye odayı terk etti.

Hasan annesinin hareketlerinden oldukça şüphelense de o gece fazla üstüne gitmedi. 

O gece, Asaf yine uyuyamıyordu.Elin de ki telefonun rehberine kaydettiği numara watsapına inanılmaz bir görsel yerleştirmişti. Kendine yaptığı en büyük zülüm olarak tarihe geçebilirdi. Görüntü yüzünden içine düştüğü hayallerin hesabını kime soracaktı.

Kendine mi?
Hangi akla hizmet kardeşinin telefonundan almıştı ki numarayı... 

Sonun da içindeki hisse yenik düşerek numarasını gizleye aldı ve gecenin sabahına döndüğü zamanda O numarayı aradı.Bir süre çaldıktan sonra açılmayacağını düşündüğü sırada ,uzaklardan gelen  mağrur ve bebeksi ses"hımmm!"diye mırıldandı. 

Uyuyordu belli ki be kimin aradığına bakmadan telefonu kulağına götürüp  mırıldanmıştı. Asaf bir süre dinledi. Ama başka ses  yada itiraz gelmeyince bir süre telefonun diğer tarafındaki sessizliği dinledi. Sonunda yüzünde oluşan gülümsemeye kendi de şaşırarak başını sıvazlayarak," ne sırıtıyorsun oğlum!"diyerek kendi kendine kızdı. İstemeye istemeye telefonu kapatarak, yatağa bedenini devirdi.

Bundan sonra geceler nasıl sabah olacaktı hiçbir fikri yoktu. 

O Gecenin Sabahı...

Uyuya kalan yeni evli çiften ilk uyanan Pekmez oldu. Ayaklarını karnına doğru çekerek büzüşerek uyuya kalmıştı.Böyle büzüştüğüne göre de üşümüş olmalıydı.Ah aklına gelen gecenin görüntüleriyle yatağın hemen diğer tarafına baktı. Sırtını gördüğü adam ile yine heyecanlandı. Gece loş ışığın hakim olduğu oda şimdi güneşin Ce! Diye haykırdığı  en aydınlık halindeydi. 

Yüz üstü sağ kolunu yastığın altından sokarak uyduğu için şağ kürek kemiği daha çıkık bir görüntü sergiliyordu. Yatakta kayarak Can'ı izlemeye devam ederken;"kocam,merıkemın!"diye sessizce fısıldadı. Kendi kendine prova yapıyordu.

"Eşim!" Mi demeliydi yoksa,"yada Can  gibi soğul be samimiyetsiz bir şekilde "sevgilim mi?"  En iyisi kocamdı sanki birşeyleri kendine  ispat etmeye kabullendirmeye mi çalışıyordu, kendi de bilmiyordu.