SOĞUK NEVALE

6.BÖLÜM '' Karanlık ''

Ben geldim ponçiklerim 🤗 Nasılsınız hayat nasıl gidiyor?

Keyifli okumalar! 🦋

Annemin yaralı omzuma dokunması ile gözlerimi açmadan '' ahh'' diye ses çıkarmıştım sadece.

'' Hadi Sare uyan kahvaltıyı hazırladım.'' Deyip odamdan çıktı. Omzumdaki acıyı unutup, buna aldırış etmeden uyumaya devam etmiştim.

'' Sare! Ben çıkıyorum bak saat sekize geliyor haberin olsun! '' annemin bağırması ile gözlerimi açtım. Kalkıp yatağımda oturdum, dış kapının kapanma sesi ile odamın kapısına doğru baktım. Sersem gibi olmuştum kafamı daha fazla tutamayıp önüme düşürdüm. Annemin dedikleri aklımdan geçerken...

'' Neeeee!! '' saat sekize mi geliyor dedi? Masanın üstündeki saatı mı ararken yine yerde olduğunu görünce her zaman ki gibi onu susturup yine uyumuştum belli ki.

Bununla birlikte gözlerim bir anda fal taşı gibi açıldı. Banyoya koşup hemen yüzümü yıkadım aynaya baktığımda gözlerimin altındaki morluklarıma baktım gerçekten bitkin gözüküyordum. Yorgun gözlerim ile yüzümden süzülen su damlalarını takip ettim. Derin bir nefes alıp dışarıya verdim. Hemen üzerime elime ne geldiyse giyindim ve çantamı alıp odamdan çıktım.

Mutfakta ki masaya hüzünle bakıp ayakkabılarımı giyindiğim gibi çıktım.

Hızla ilerlerken cebimdeki telefonun titreşimi ile hiç durmadan kimin aradığına bakmadan hemen telefonu açtım.

'' Alo''

'' Günaydın Sare ne yapıyorsun ?'' deyince karşı tarafın Atalay olduğunu anladım ve yüzümde tebessüm oluştu.

'' Günaydın Atalay Kafeye gidiyorum, sen ne yapıyorsun ?'' dedim otobüs beklerken.

'' işe geldim bende şimdi. Akşam geç geleceğim deyince merak ettim ondan aramak istedim. Çok geç gelmedin değil mi? '' deyince akşam ki yaşadıklarım aklıma geldi anlatsam mı acaba diye düşündüm biran ama Saraç buz kesmiş sinirli yüzü gözlerimin önüne gelince vazgeçtim.
Atalay'a hiç yalan söylememiştim bu ilk olacaktı.

'' Sare orada mısın? '' Atalay'ın sesi ile kendime geldim.

'' Aa yok çok geç gelmedim. Merak etmene gerek yok '' deyip kısa bir cevap ile kocaman ve şok olduğum, korku yaşadığım gecenin üstünü kapatmıştım ve gece sabaha karşı gelmiştim eve zaten.

'' İyi o zaman. Benim kapatmam lazım şimdi sonra görüşürüz'' dedi neşeli sesli ile

'' tamam. Görüşürüz'' deyip kapattım.

Otobüsün cam tarafına oturup akşam ki yaşadıklarımı düşündüm. İstemsizce elim omzumdaki sargıya gitti. Korkumu halen daha içimde hissede biliyordum. Susmam mı lazımdı gerçekten Saraç'ın söylediği gibi yoksa gidip polise anlatmam mı lazımdı bilmiyorum ama bunu çok merak ediyordum. Peki, Saraç'ın yanına gelip vurulan adamı ıssız bir ormana gömdüklerini söylemesi bunu duyduğumda arkamı dönmemle birlikte çocuğun benim hamburger yerken ki resmi mi çeken yakışıklı çocuğun olmasına ne demeli yakışıklı olması bir şeyi değiştirmez o resimlerin hesabını soracaktım ona ve telefonundan silecektim?

Camdan dışarı baktığımda bir sonra ki durakta ben inecektim ayağa kalkıp düğmeye bastım. Durak kafeye biraz uzak olduğu için koşar adımlar ile ilerledim.

~

Kapıdan içeri giren patronu görünce bir anda duraksadım nefes alışverişim yok olmuş gibiydi hatta nefes almıyordum. Gayet normal gözüküyordu dün akşamdan bahsetmemişti demek Saraç dediği gibi haberi de olmayacaktı kesin çünkü adamı o karanlık gecede ıssız bir yere gömmüşlerdi zaten haberi olsa ne yapacaktı.