Smitten With A Beast (R-18) √

Chapter 15

Chapter 15

"You're really a bad girl, Maia. You should be punish for trying to escaping from me." Sumiklab ang kaba sa puso ko ng simulan nyang alisin ang sinturon nya.

Is he going to hurt me again? "N-no.. please.. maawa ka, V-vulc.." Pagsusumamo ko ngunit ngumisi lang ito ng mala-demonyo.

Napapiksi ako ng pisilin nya ang aking pisngi. "Dare to escape from me again, I swear.. I'm going to put you in hell." With that ay marahas nya akong hinalikan.

My eyes opened at hinihingal na umupo. Crap! It was just a dream. A nightmare to be exact.

Kinalma ko ang aking sarili. Hindi na ko papayag na masaktan pa ko ni Vulc. I should leave before he found me. Pero nasaan ako?

Nilingap ko ang aking paligid. Napagtanto kong nasa isang kwarto ako and that room is kinda familiar, nakumpirma ko lang ang nasa isip ko nang makita ko ang isang malaking picture frame na nakasabit sa dingding nito.

The face on that picture was just plain. Walang emosyon ngunit nandun pa din ang dating nya. Pinilig ko ang aking ulo.

Sa mga oras na ito ay hindi ko na dapat sya hinahanggaan bagkus ay dapat na kinamumuhian. Pero sadyang traydor ang puso ko. I'm smitten with that beast.

Pero hindi sapat iyon para manatili ako sa kanya. He hurted me big time at ayaw ko ng maulit pa iyon. The only thing na naiisip ko ngayon is to escape from him.

Dahan-dahan akong bumaba sa kamang iyon. Nang makita ko ang pinto ay walang pasubaling dumiretso ako doon.

Napadaan ako sa isang malaking salamin kung saan napatigil ako. I looked in myself at the mirror at saka ko napansin ang pagbabago sa pisikal kong anyo.

My brown eyes became dark as black. My lips became red as roses. Naging maputla din ang balat ko at humaba ng kaunti ang buhok at alam ko na kung sino ang dahilan ng mga pagbabagong iyon.

That Vulc. What did he did to me? Ipinahid ko ang isang butil ng luhang bumagsak sa mga mata ko at saka lumabas ng kwartong iyon.

Gaya ng una kong gawi dito ay napakatahimik pa din ng mansyon at tila walang tao. Sa mga oras na iyon ay wala akong ibang naiisip kundi ang pagtakas kaya nahanap ko agad ang daan palabas and there, I succeeded.

Bago ako tuluyang makalabas ng gate ay lumingon ako sa mansyon ng mga Lothario.

Escaping you is a hardest thing to do, but being beside you is the worst. I'm sorry, Vulc. But this time, you're not going to find me again..

****

I woke up feeling dizzy. Bahagya pang tumama ang sinag ng araw sa mukha ko. Damn!

I can't remember na uminom ako kagabi but it feels like I have a hangover.

Tumayo ako at umupo sa gilid ng kama. Saka ko lang napagtanto na wala ako sa kwarto ng condo ko. Actually, this is a guest room sa mansion namin.

Wtf?! Does it mean nakarating ako dito kahit lasing ako? Oh crap! I can't remember any single thing!

Napabuga ako ng hangin at saka naisipang lumabas ng kwartong iyon. Bago lumabas ay napadaan ako sa isang malaking salamin.

There, I saw me.. the new me. My flat nose became pointed. My thick lips went thin and it was red as f*ck. Damn! What just happened?

Kahit hindi ako kagwapuhan, tanggap ko yun at di ko kailangan ng retoke pero bakit wala akong maalala?

Wala akong maramdaman bukod sa masakit ang ulo ko.