Chapter 31: Abduction

14.1K 488 39
                                    

-

Iannie

One day without cellphone. One day without internet access. One day without communication with others. Exactly one day. All I have is my cold cash and my car. And oh, I also have the chocolate rose Louis gave to me and my precious gun, for emergency purposes only.

After Tito Dan talked to me, I run away. Not literally run away, I drive away. I left the room without someone noticing me, go straight to the parking lot, get insinde my car and drive away.

Where am I right now? I also don't know. I just want to be alone. I need to refresh and think clearly.

I heard a knock on the door. Who the hell is knocking? Customer service? Nah. I didn't call one. Out of curiosity, I stood up and open the door. An unfamiliar face of a man is in front of me. Who is he and why the hell is he knocking on the door of my hotel room?

"Sorry, maling kwarto. Akala ko kwarto ko." he said while scratching the back of his head. I raised my left brow and studied him. He thought this is his room? Nah. Does he think I'll buy his shitty excuse? Tss.

He started walking away and head to the direction of elevator.

"Hey! What's your room number?" I asked. He stopped and look at me with a furrow on his forehead.

"Huh?"

"Sabi ko, anong room number mo? I'll help you find your room." Oh, gotcha. I see a hint of uneasiness on his face. Tss. "Who are you?" I asked in a dead serious tone.

He remained silent. "Inuulit ko, sino ka?" di ata nakakaintindi ng english. I fished my gun and silencer from my back pocket. "Kapag hindi ka sumagot...." itinutok ko ang baril sa kanya at lumakad papalapit.

"N-Napag utusan lang ako..."

Napag utusan? Matalim na tinignan ko sya, nananatili paring nakatutok sa kanya ang baril. "Nino!?" malakas na tanong ko. "Anong kailangan mo sa akin!?" dagdag ko pa.

Mukhang wala syang balak na sumagot.  Nag sisimula na akong mainis. Tss. "SAGOT!" sigaw ko.

Nawala ang takot sa mukha nya at biglang ngumisi. "Malalaman mo rin kung sino." fvck! This a trap! This is a fvcking trap!

Mabilis kong ikinasa ang baril ko. Pero bago ko pa sya mabaril ay bigla akong nakaramdan ng kirot sa braso ko. Nabitawan ko ang baril at biglang natumba, nanlalabo na rin ang paningin ko. Damn!

Pilit kong nilalabanan ang kusang pag pikit ng mga mata ko. Bago ako tuluyang lamunin ng dilim ay nagawa kong marinig ang usapan nila.

"Dalhin nyo na yan sa kotse, siguraduhin nyong walang mag hihinala sa kilos nyo." utos ng tinig ng isang babae. Nanlalabo man ang paningin ko, hindi ako mag kakamali sa boses na yon.

"M-Ms. Paws..."

Nanghihina man ay nagawa kong pasimpleng i-activate ang maliit na chip na nasa bulsa ko. Sana lang gising pa si Bullet o kahit sino sa kanilang tatlo para makita agad nila na ni-activate ko ang tracker. Sana....

Louis

Pasado alas tres na ng madaling araw pero hindi ko pa rin magawang hanapin ang antok ko. Sa totoo lang wala pa akong mahabang tulog simula kahapon, nang malaman namin na lumabas si Iannie ng Olympus. Halos sikat na ang araw ng mapag pasyahan naming tatlo na matulog na muna kahit saglit lang.

Hindi namin alam kung nasaan si Iannie. Hindi rin namin magawang kontakin dahil hindi nya naman dala ang cellphone nya, at dahil hindi nya dala ang cellphone nya, hindi rin sya magawa ma-track ni Bullet. Nag puyat kaming tatlo sa kakahanap sa kanya, pero wala,hindi talaga namin sya nakita.

Badass Detectives [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon