1

2.6K 81 7
                                    

« Έλα! Μόνο τόσο μπορείς να πας μόνο;!; Κότα!!» γελάω,πεισμωνω,βάζω όλη μου την δύναμη, ανοίγω μεγάλο βήμα και πατάω στο καυτό καλοκαιρινό δρόμο το πόδι μου με το μαύρο μου vans... Μία, δύο,τρεις... πέντε φορές και βγαίνω μπροστά της!
« Τώρα ποια είναι κότα μωρη κουφάλα;!;» φωνάζω λόγω της απόστασης που απέκτησα. 

Ξαφνικά νιώθω στο μπλε ρουλεμάν μου μικρό πετραδάκι από το δρόμο και αυτό σημαίνει ένα πράγμα.

« Γεια σου δρομε,τι κάνεις; Καιρό είχες να με ρίξεις κάτω.ΜΗ ΣΟΥ ΓΑΜΗΣΩ!  » σηκώνομαι,βγάζω τις τυχόν βρωμιες από πάνω μου, παίρνω το σκέιτ και γυρίζω πίσω στο SkatePark το οποίο απέχει δύο μέτρα,για να ξεκουραστώ.

Βάζω ακουστικά, κάθομαι πάνω στην σανίδα μου και βάζω Βανδαλουπ. Πανκ ελληνικό  συγκρότημα. 

Τα πόδια μου τσούζουν λίγο,τα μάτωσα. Οι πτώσεις από πετρουλες είναι από τα χειρότερα. Πετάς για λίγα δευτερόλεπτα και νιώθεις ότι πας στον άλλο κόσμο. 

"Γουστάρουμε να ζούμε μια ζωή σε βάρος σας

Να τρώμε και να πίνουμε απ’ τ’ αποφάγια σας
Να πέφτουμε απ’ τη ζάλη μας στο χώμα σαν τη σαπίλα
Και να ξερνάμε πάνω στα ακριβά σας τα κιλίμια

Γουστάρουμε να προκαλούμε φρίκη κι αηδία
Στις λογικές μουτσούνες σας που εκπέμπουνε βλακεία
Κανέναν δε φοβόμαστε, κακό που θα συμβεί
Γιατί στη χύτρα πέσαμε όταν ήμασταν μικροί

Σβήστε μας απ’ το χάρτη σας
Δεν κάνουμε για πάρτι σας
Ήρθαμε απ’ άλλη εποχή
Και σας χαλάμε τη γιορτή

Δεν είμαστε ούτε πειρατές, δεν είμαστε Μογγόλοι
Μπορούμε όμως να βάλουμε φωτιά σ’ αυτή την πόλη
Μπορούμε σε μια νύχτα να την κάνουμε χωράφι
Και δε πα να ουρλιάξουν όλοι οι δημοσιογράφοι

Τα πάντα θα τα δώσουμε για τον αφανισμό σας
Γιατί είμαστε απολίτιστοι για τον πολιτισμό σας
Μια μέρα θα νικήσουμε, το πήρατε χαμπάρι;
Και ας μη μπορεί κανένας μας τα πόδια του να πάρει."

Και καθώς νιώθω το τραγούδι στην ψυχή μου,την δυναμικότητα στο τι μπορώ να κάνω και το μίσος για τους ανθρώπους που είναι μαλακες... τελειώνει το τραγούδι... Ακούω ένα γλυκό και δυνατό γέλιο να ηρεμεί όλα αυτά που ένιωθα πριν από λίγο.

Κοιτάζω γύρω μου να δω ποια κοπέλα ήταν αλλά δεν υπήρχε κανείς. Πήρα μια βαθιά ανάσα, σηκώθηκα να κάνω τράκα ένα τσιγάρο ενώ ο ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπο μου και την ξανά ακούω! Όσο πήγαινε ερχόταν πιο κοντά,σε λίγο θα την έβλεπα!

Το κορίτσι που αγάπησα.Where stories live. Discover now