Το κορίτσι που αγάπησα.

29

Γυρίζω πίσω στην πραγματικότητα.

Δεν πρέπει να αφήνω τις σκέψεις μου να με επηρεάζουν. Το μήνυμα δεν θα λέει αυτό: " Γεια.. λογικά τώρα θα κοιμάσαι αλλά τώρα βρήκα το θάρρος να σου μιλήσω. Τον τελευταίο καιρό έχουμε χαθεί. Δεν μιλάμε καθόλου. Το ξέρω ότι φταίω αλλά υπάρχει λόγος. Ξέρω πως δεν είναι τρόπος να στο πω έτσι αλλά δεν μπορώ άλλο...
Η σχολή με πνίγει, οι γονείς μου τρέχουν... Δεν μπορώ να μου λείπεις και εσύ. Δεν αντέχω να περιμένω κάθε μέρα το πότε θα γυρίσεις. Δεν νιώθω το ίδιο πλέον... Θέλω να χωρίσουμε... "

Τίποτα δεν θα γίνει με την Έλενα. Δεν σε έχει απατήσει με καμία συμφοιτήτρια της. Λογικά είναι κάτι άσχετο από όλο αυτό που φαντάστηκες.

Πολύ δράμα Άννα.

Πολύ δράμα.

Ανοίγω το κανονικό μύνημα. Το διαβάζω. Η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή...

" Καλημέρα μικρή.. Σόρρυ που στέλνω τόσο πρωί αλλά έπρεπε να διαβάσω για τη σχολή, συν ότι έχω καλά νέα! Έκλεισα εισητηριο για να έρθω τα Χριστούγεννα σε σένα. Αν φυσικά με θες εκεί.."

Όλη αυτή η φαντασία μου, για να καταλήξουμε στο ότι απλά θα έρθει εδώ; Όμορφα.

Τουλάχιστον..το χαμόγελο δεν φεύγει από τα χείλη μου τώρα.

Ντύνομαι, ετοιμάζω την τσάντα μου για το σχολείο και βγαίνω στη στάση να πάρω το λεωφορείο.

Βάζω τα ακουστικά μου, επιλέγω ένα κομμάτι, λόγος γέννεσης- χέρι με χέρι, δυναμώνω τη φωνή και απολαμβάνω την ησυχία μου όσο απαντάω στην Ελένη.

" Συγγνώμη που άργησα να σου απαντήσω αλλά ξέρεις, αν αρχίσουμε να μιλάμε, δεν κάνω τίποτα άλλο μετά και θα καθυστερούσα για το σχολείο. Χαίρομαι πολύ που θα έρθεις. Σε περιμένω πως και πως. 🖤 "

Απαντάει λίγα λεπτά μετά.

" Αν τον τελευταίο καιρό δεν μιλάμε πολύ ή είμαι απόμακρη, συγγνώμη. Το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να σε στεναχωρώ. Απλά πιέζομαι εδώ πέρα, χωρίς εσένα και δεν χρειάζεται να ξεσπάω πάνω σου. "

" Ευ, εδώ είμαι για όλα όσα θες να μου πεις. Τι σε προβληματίζει; "

" Τίποτα ιδιαίτερο. "

" Άρχισες τα κλασικά σου... Καλά. Θα μου πεις από κοντά. Πρέπει να σε αφήσω γιατί έφτασα στο σχολείο. Τα λέμε. 🖤 "

" Τα λέμε, καλό μάθημα. "

Αυτό το κορίτσι, το αγαπάω τόσο πολύ..