Him

1.2K 51 2
                                    

I'm always used to people calling me names. I'm always used to people saying things against me. I'm always used to people looking at me disgustedly. I'm always used to being alone in a crowded place with people judging my size. That's my life. With this weight, it has always been my life.

Until he came. Nakilala ko ang isang taong akala ko'y mamahalin ako ng buo.. yung ipaglalaban ako.. yung ipagtatangol ako.. yung taong ipagmamalaki ako, but I was wrong. Maling-mali ako dahil siya pala ang magpapamukha sa akin na hindi ako tanggap ng lipunan.

Since then, I promised myself. Sa pagbabalik ko, ibang-iba na ako sa taong inaapi at nilalait nila noon.

~

I adjusted the treadmill to the pace I wanted. Sa apat na sulok ng gym na to, Treadmill is my favorite.. It always feel like running away from everything.. everyone.

Muntik na akong malaglag nang makita ang pagsampa ng isang lalake sa treadmill beside me. Humihingal na inihinto ko ang pagtakbo nang maamoy ko ang isang napaka nakakaliyong amoy. What the hell, I knew that scent!

"You done already?" Nakangising tanong ng damuhong nasa harapan ko.

"Whatever" inirapan ko ito at dali-daling iniligpit ang mga gamit ko

"Karylle!" Napapikit ako nang marinig ulit ang boses niya at sa isang iglap ay nahigit niya ako paharap sa kanya

Napayuko ako. Hindi ko gustong makita siya ngayon pero talaga yatang mapaglaro ang tadhana. Naiinis pa ako sa kanya!

"Baby, look at me" he whispered

Dahan dahan akong nag-angat ng tingin sa kanya. Hindi ko mapigilang purihin ang kagwapuhan niya kahit naka gym outfit lang siya. He's biceps are screaming and ohhhh that abs!!!! My heart pounded so hard at wala sa sariling sinalubong ko ang mata niya.

"I missed you" his husky voice sent shivers down my spine.

"You left me" I glared at him

Itinaas niya ang dalawang kamay niya na tila ba sumusuko siya at bahagyang napaatras "I'm sorry I needed to meet with the engineers para sa gagawing bagong branch natin. Wag ka nang magalit, makakasama kay baby natin"

My heart melted when he crouched infront of my 3 month old protruding belly. He kissed at and let his head rest on top of it

"How did it go?" I asked

"Ok naman.. They will start the construction next week" he answered and smiled sweetly "Congratulations Mrs. Viceral, I love you"

"And to you too, Mr. Viceral" I gave him a smack on his lips. I didn't know that it is possible to love and hate someone at the same time.. I can still remember the first time I met him;

"Ay hala sorry, di kita nakita" he started picking up the things fell from my hands when he bumped at me

"Sa laki kong to di mo ako nakita?" i joked and chuckled lightly

"Siguro nasanay ka na sa panlalait ng ibang tao kaya pati ikaw ay nilalait mo ang sarili mo" he smiled sadly "You need to start working on it. Gusto mo bang habang buhay nalang pagtawanan dahil sa extra rice na kinakain mo? Sa mga damit mong XXL? Sa paa mong hindi mo na makita? Sa sahig na hindi mo na maabot? Sa upuang pangdalawang tao ang sakop mo? Sa-"

"Tama na, masakit na" naiiyak kong saad. Sinong hindi maiiyak eh pinamukha niya sa akin na hindi ako nababagay sa lipunan na ginagalawan ko. He's starting to get into my nerves!! Alam ko namang mataba ako, no need to shove it in my face.

"I can help you out" he said "Isa akong gym instructor, Call me"

"Ugh. No thanks" inirapan ko siya and walked away.

Hindi niya ako sinukuan until I sign up for his program. He came into my life at the right time and at the right place. Hindi niya ako tinanggap buo dahil binago niya ako. Hindi niya ako ipinaglaban dahil gusto niyang ako mismo ang lumaban para sa sarili ko. Hindi niya ako ipinagtanggol dahil gusto niya ako mismo ang gumawa ng paraan upang matigil na ang panlalait ng iba. Hindi niya ako ipinagmalaki dahil tinulungan niya ako maging payat. Pinamukha niya sa akin na kaya ko pang magbago to fit into the kind of society I want to grow in. He never gave up on me. I've doubted myself many time, but he didn't. He's always there pushing me to my limit, until ang 250 lbs ay naging 150 lbs. He was there with me throughout the journey. Eventually, naging kami din.. after 2 years we wed. Now, we're having our second child and at the same time the second branch of our own Gym. I've never been so much happy and contented with my life.  I'm thanking the heavens for giving me Vice. He's an angel sent from above ❤

End.

[Short update! Sobrang lutang ko ngayon kaya pasensya hahahaha. 3 more chapters left and were done! Thank you all! Lovelots!] -07.21.18

💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛💛
VOTE. COMMENT. SHARE.

ALL IN: Vicerylle || OneshotsWhere stories live. Discover now