Taste of Blood (Book I)

Chapter 19

Chapter 19: Pamilya

Lumipas ang tatlong asignatura nang payapa, hindi gumawa si Dominus ng hakbang na maaari na namang magdiin sa amin sa kapahamakan. Hindi rin sumipot si Inueh sa Counting Class kanina. Ngayong huling pasok ay papunta na kami ni Dominus sa Hunting Class.

Naabutan namin ang iba naming kasamahan sa bungad ng Jungle, nakakalat sila sa paligid at halatang hinihintay ang guro namin. Napansin ko rin na may nagbabantay ngayon sa bungad ng Jungle na dati ay wala.

“Ano ba ‘tong Hunting Class?” tanong ko kay Dominus.

Napatingin naman ang kaninang okupado niyang mata. “Parang dito masusubukan ang lakas ng katawan mo. Kung paano gumamit ng patalim, pangangaso at iba pang mabibigat na gawain.”

Napatango naman ako. Parang P.E class sa mundo namin pero ang pinagkaiba lang ay balian talaga ng buto rito.

“Umabot ka sa ikatlong yugto nang hindi alam ang Hunting Class?”

Napatingin kami ni Dominus sa kararating lang na si Inueh. Hindi ko inakalang kasama rin namin siya rito.

Umismid ako. “Masama na bang magtanong?”

“Sabagay, prinsipe ang kasama mo. The advantage though.” Ngumisi pa ito.

Hindi ako kumibo. Naalala ko ang mga sinabi niya at ang mga gusto niyang gawin. Mapanganib kung lalapit ako sa kanya pero alam kong siya ang mas makakatulong sa akin. Ang hakbang na gagawin ko ay mas dumikit sa kanya.

Mayamaya ay dumating na ang lalaki naming guro na nagpakilalang si Teacher Baro. Medyo may katandaan na ito, madungis ang pananamit at may tabakong umuusok sa kanyang bibig.

“Handa na ba kayo?” tanong niya sa amin.

Napalunok ako nang marinig ang sabay-sabay na pagsang-ayon ng lahat.

Napatingin sa akin si Dominus na parang naramdaman ang pagkalabog ng dibdib ko. Umakbay siya sa akin at bahagyang inilapit sa aking tainga ang kanyang bibig.

“Kaya mo ‘yan,” bulong niya sa akin.

Pumasok na kami sa loob ng Jungle. Naglakad kami ng ilang minuto bago huminto. Hinarap kami ni Teacher Baro na nagunguna sa amin.

“Tatlumpong minuto para sa pagpapainit.” Malawak na ngumiti ito sa lahat. “Humayo kayo.”

Sa isang iglap ay unti-unting naglaho ang mga kasamahan namin. Nagpatalon-talon sa mga puno hanggang sa makalayo sila sa amin. Iilan na lang kaming natira rito. Si Teacher Baro naman ay tumalon sa isang sanga at ipinahinga ang likod sa puno bago pumikit.

“Tara?” aya sa akin ni Dominus. Tumalon ito sa puno at hinintay ako roon na umakyat din. “Hezira! Tara na!”

Huminga ako nang malalim bago sumunod sa kanya. Muntik pa akong mahulog nang mapalakas ang pagtalon ko kaya mabilis na hinawakan ni Dominus ang bewang ko at nilapit sa kanya.

Napatitig ako sa kanyang mga nakangiting asul na mata.

“Balansehin mo ang sarili mo. Hindi ka dapat sumobra at hindi rin dapat kumulang, isang maling hakbang ay maaari kang mahulog.”

Mabilis na lumayo ako sa kanya. “Salamat sa paalala.”

“Walang anuman, kapatid…” Saka siya nagpalinga-linga sa paligid. “Lumayo muna tayo rito. May nakikinig sa atin.”

Kumunot ang noo ko.

Lumabas si Inueh mula sa kaharap naming puno. “Magaling ka, Dominus. Gusto ko pang makita kung hanggang saan ang abot ng lakas mo,” aniya na parang hinahamon ito.